Reisverhaal «Kenai Peninsula 3»

Noord Amerika 1 | Verenigde Staten | 2 Reacties 30 Juli 2015 - Laatste Aanpassing 12 Augustus 2015

Traject: 30 juli – 5 augustus 2015     

Carter Lake – Moose Pass – Grouse Lake – Exit Glacier – Seward – Carter Lake – PortageValley – Alder Pond – Witthier Tunnel – Witthier – Anchorage     

Carter Lake     
Voor we onze overnachtingplaats aan de Carter Lake trail verlaten, aarzelen we om de wandeling te maken. We moeten stilaan denken aan de tijd, want de zomer in Alaska gaat snel voorbij. Het is moeilijk te weerstaan en zomaar voorbij te rijden aan het vele natuurschoon, waardoor we zeer langzaam reizen. Maar het is zo’n mooi weer, zodat het pad ons te verleidelijk is.

En we beklagen ons dit niet, de wandeling brengt ons door een prachtig bos omhoog tot aan een meertje. Zo komen we op een alpiene vlakte, vol kleurrijke wilde bloemen. Deze wordt omringd door hoge groene bergen, zelfs met nog wat sneeuw op de toppen. Het pad eindigt bij een tweede meer, Carter Lake, in een omgeving waar we stil van zijn.

Op terugweg komen we drie verschillende groepjes tegen, telkens een man met enkele kinderen. Twee hiervan hebben zware rugzakken met tenten en slaapzakken mee, ze gaan enkele nachten in de natuur kamperen. De andere man, met een klein jongentje, heeft enkel een vislijn bij zich.
Of hoe de grote vakantie in Alaska wordt doorgebracht.

Exit Glacier
De Exit Glacieris weerom een schitterende gletsjer, ook al krimpt hij reeds meer dan 200 jaren. Langs de wegkant staan informatieborden met jaartallen erop, deze tonen aan hoe ver op dat moment de ijsmassa de vallei in kwam. ’t Komt erop neer dat deze tot op de bodem gevuld was met een dikke ijslaag in het begin van de 19de eeuw. Toen we 20 jaar geleden Alaska bezochten was de gletsjer 1 km langer. Gedurende de laatste 10 jaren is de gletsjer even veel achteruit getrokken als tijdens de 24 jaar ervoor.

Een schitterende wandeling brengt ons tot boven op het immense ijsveld, waaruit meerdere gletsjers afdalen. We moeten hiervoor 1.000 meter klimmen, het loont de moeite. De wandeling gaat eerst door een bos, waar we 3 berenuitwerpselen zien liggen. Beren komen we niet tegen, gelukkig maar. Dan komen we in een alpien gebied, weerom voorzien van een kleurrijk wild bloementapijt. Het valt ons op dat het hier totaal andere soorten bloemen betreft dan tijdens onze wandeling van gisteren aan Carter Lake, ook het kleurenpalet verschilt. Ditmaal zijn de hoofdtinten donkerblauw en wit. Gisteren was het eerder roze en geel. We zien zelfs enkele boterbloempjes en vergeet-mij-nietjes.

Boven moeten we een aantal sneeuwvlaktes oversteken. Wanneer we de kleine houten schuilhut zien, is het niet meer ver. Ondertussen krijgen we steeds mooiere uitzichten op de blauwe Exit gletsjer en zijn omgeving. Maar eenmaal boven staan we aan de rand van een adembenemend Harding ijsveld, dat zich naar alle kanten uitstrekt. Het is moeilijk om de terugweg aan te vangen, hier geraken we niet op uitgekeken. We zijn nog maar amper gedaald, of zien een grote kudde berggeiten naar boven klimmen, bijna niet zichtbaar op de sneeuwvlaktes.

Seward
Het kleine plaatsje aan de grote baai Resurrection Bay is de meest toeristische locatie die we al bezochten langs de fjorden van Alaska. Net als in Valdez en Homer, biedt men ook hier allerlei tochten op het water aan, waarbij gletsjers en wilde dieren kunnen worden bewonderd. Onze boottocht in Valdez was echter zo indrukwekkend, dat we geen behoefte hebben er opnieuw eentje te maken.

Het toerismekantoor is jammer genoeg gesloten, zodat we ons niet kunnen informeren of er nog iets belangrijks te bezoeken is. Bij het Kenai Fjords NP Visitor Center kijken we naar een film over de Goede Vrijdag aardbeving/tsunami van 1964. Deze heeft de meeste plaatsen aan de fjorden van de Prince Williams Sound getroffen, zoals Valdez en Homer die we reeds eerder bezochten.

We willen een wandeling door de straatjes van het plaatsje maken, om er de sobere huizen te bekijken, die werden gebouwd na de aardbeving. Een typische stijl van houten huizen, in pasteltinten geschilderd. Aangezien het quasi onmogelijk is om een parkeerplaats te vinden, moeten we er met de camper doorrijden. Waarschijnlijk is het zo druk door de vakantieperiode. Aan het einde van de weg, voorbij Seward, zouden we nog een strandwandeling maken, daar is het nog erger. Campers mogen enkel op de campings staan. Aangezien we hier niet willen overnachten, geeft dit ons een zeer onwelkom gevoel. Bovendien zijn alle campings volzet. Ons bezoek aan Seward is bijgevolg korter dan we hadden verwacht en stelt ons wat teleur. Maar de Exit Glacier maakte het echt de moeite om tot hier te rijden, een hoogtepunt.

Portage Valley en Whittier
Langzaamaan keren we terug naar het noorden, richting binnenland. Daarvoor moeten we de Seward Highway opnieuw afrijden tot Anchorage. Onderweg zullen we nog een omweg maken waarvan we heel veel verwachten, de Portage vallei met zijn vele gletsjers. Aan de het einde van de weg, komen we opnieuw bij de kust, in het plaatsje Whittier.

Opnieuw rijden we door een groene omgeving met vele heldere rivieren en meren, van verschillende kleuren blauw. Zoals overal op het grote Kenai schiereiland een paradijs voor vissers.

Van op het Williwaw Fish Viewing Platform bekijken we de zalmen die stroomopwaarts door de kreek trekken, om te komen paaien. Het vrouwtje graaft een kuil voor haar eitjes, dan volgt een proces van trillen, gapen, happen, … Het mannetje maakt onmiddellijk daarna de kuil dicht met kiezels, terwijl het vrouwtje wat verder een volgende kuil graaft … Het paaien duurt ongeveer twee weken.

Een boeiend schouwspel. De grote vissen zwemmen langzaam, twee per twee. Het lijkt wel of ze stilhangen in het water. Regelmatig springt een vis op de andere af en hapt in zijn zijde, waarbij de witte tanden in de wijd open vismond goed zichtbaar zijn. We hebben geluk, we zijn nu begin augustus, vorige week waren er nog geen vissen te zien.

In het Begich, Boggs Visitor Center bekijken we de grote maquette die een overzicht geeft van het immense gletsjergebied aan de Golf van Alaska. We kunnen hierop mooi zien waar we overal zijn geweest langs de rand van het gebied. Ook merken we dat de boottocht vanuit Valdez door de Prince William Sound, vrij dicht kwam bij waar we nu vertoeven. En zo hebben we de ganse oppervlakte van de reusachtige ijsvlakte omcirkeld.

Hier hebben we een uitzicht op het uitgestrekte Portage Lake, een melkwit gletsjermeer waarin ijsschotsen van de Portage gletsjer drijven. Deze gletsjer reikt als enige nog tot aan de rand van dit meer, maar we zien hem niet, hij zit achteraan het meer dat verderop weg buigt. Wel zien we vele andere gletsjers hoog aan de rotsen hangen en eveneens het meer voeden.
Opnieuw een schitterende omgeving. Via de weg rijden we nog een eindje verder, waar we een toch stuk van de Portage gletsjer kunnen bewonderen.

We wandelen de korte Gary Williams Nature Trail, met interessante informatieborden over de evolutie van de natuur op plaatsen waar een gletsjer zich heeft teruggetrokken.

Byron Glacier is één van de gletsjers rondom het Portage meer. We wandelen ernaartoe via een mooi pad, dat echter ver van de gletsjer eindigt. Over grote rotsblokken klauteren we dichterbij, om een beter zicht op de ijsmassa hoog boven ons te hebben. De gletsjer is enorm gekrompen, hij hangt nog aan de rotsen maar reikt niet meer tot in de vallei. Onderaan is een gedeelte dat bedekt is met rotsen, als gevolg van erosie, wat we eerder reeds bij andere gletsjers zagen, hier en daar piept het ijs ertussendoor.

Om een beter zicht te hebben op de Portage gletsjer, moeten we door de 4,3 km lange, enkele spoortunnel. De Anton Anderson Memorial Tunnel is een donkere tunnel met wanden van ruw uitgehouwen rotsen, op maat voor een trein. Voertuigen mogen deze gebruiken sinds enkele jaren, afwisselend per rijrichting. We moeten dus wachten tot het onze beurt is om erdoorheen te rijden. Het is niet gemakkelijk rijden op de treinsporen, in de zeer smalle donkere tunnel. Eenmaal door de tunnel, bereiken we Whittier, de weg loopt nog enkele kilometers verder door en dat is alles.

Het havenplaatsje Whittier is maar een zakdoek groot. Gedurende WO II werd dit opgericht door het US leger als ‘geheime haven’. Twee grote oude gebouwen vallen op tussen wat kleine commerciële panden. De 14 verdiepingen tellende Begich Towers werd omgevormd tot een condominium dat zowat de ganse locale bevolking huisvest, samen met het postkantoor, het ziekenhuis en het gemeentehuis. Het enorme leegstaande Buckner Building, was bij zijn bouw in 1950 het grootste gebouw in Alaska, nu een ruïne, een kale betonnen karkas.

Alles draait hier om de haven. In de piepkleine containerterminal wordt de vis overzee verzonden, ernaast bevindt zich een uitgebreide jachthaven, alsook een pier voor toerboten en cruiseschepen. Verder zijn er nog een aantal kleine restaurantjes en winkeltjes, alsook de typische bureautjes die toeristen gletsjertochten aanbieden en zeekajaks verhuren. Liefhebbers kunnen op zee gaan vissen.

We rijden tot het einde van de weg, waarbij we mooie uitzichten hebben op de fjord met zijn gletsjer op het uiteinde. Een korte boswandeling brengt ons bij een mooie hoge waterval.

Eigenlijk kwamen we vooral door de tunnel voor een wandeling, de Portage Pass Trail. Deze brengt ons over een bergpas, met boven prachtige uitzichten. Voor ons zien we de Portage gletsjer en zijn meer, wanneer we achterom kijken, Whittier en het diepblauwe water van de fjord. We dalen af tot op het strand aan het grote Portage meer, waarin afgebroken ijsschotsen van de immense gletsjer drijven. Marc slaagt erin een brokstuk van het gletsjerijs uit het meer te vissen, maar het is te koud om lang vast te houden. Weerom een schitterende wandeling !

Potter Marsh
Op terugweg naar Anchorage, stoppen we nog bij het artificiële moerasgebied Potter Marsh aan de rand van de Turnagain Arm fjord. Tijdens de aanleg van een spoorweg in 1916, die Seward, gelegen op het uiteinde van het Kenai schiereiland, met Fairbank in het binnenland verbindt, werd dit laagliggende krekengebied afgedamd. Daardoor mondden de stroompjes niet meer vlot in zee uit en ontstond ongewild dit kunstmatige moerasgebied. Getijden en zeestormen hebben er amper nog vat op, een paradijs voor trekvogels, alsook een ideaal paaigebied voor zalmen. Deze laatste zoeken immers voor hun eitjes zoetwaterstroompjes met een ondergrond van pure kiezels, een zandbodem is niet geschikt.

Tijdens onze wandeling op het lange plankenpad dat boven het moeras werd aangelegd, zien we een uitgebreid gamma aan vogels, waaronder twee Bald Eagles (witkop zeearenden) en een arendsnest. Aan een kreekje bereiden een groot aantal zalmen van meerdere soorten zich voor om hun eitjes te leggen en te bevruchten. Weerom fascinerend om zien.

OVERNACHTINGEN:
GROUSE LAKE
Coördinaten: 60.200329 – 149.374523
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
E-MAIL: /
WEBSITE: /
TEL: /
COMMENTAAR:
We parkeren op het einde van een doodlopende straat, de Grouse Lake Road. Langs het straatje staan enkele huizen, op het einde worden we slechts omringd door bos en het mooie meertje.
Minpunten: /

EXIT GLACIER – RESURRECTION TRAIL PARKING
Coördinaten: 60.194606 – 145.587244
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
E-MAIL: /
WEBSITE: /
TEL: /
COMMENTAAR:
Parking net buiten het Exit gletsjerpark, aan het begin van de Resurrection trail. Rustige weg, eindigt bij de gletsjer. Basis toilet. Prachtig zicht op de Exit gletsjer.
Minpunten: Zichtbaar van op de weg.

ALDER POND
Coördinaten: 60.807971 – 148.943895
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 5/5
E-MAIL: /
WEBSITE: /
TEL: /
COMMENTAAR:
Langs de rand van een meertje, aan het einde van een zijstraatje (het rechtse straatje, dat leidt naar het meertje naast Alder Pond, waarvan we geen naam kennen). Zeer rustig, met prachtig uitzicht.
Minpunten: /

WALMART – ANCHORAGE
3101 A Street, Anchorage
Coördinaten: 61.192995 – 149.882324
Zie verhaal: Glenn Highway – Anchorage.

SANI DUMP:
Seward: dumpstation van de gemeente, met drinkwatervoorziening, niet zeer verzorgd.
Prijs: 5 USD.
Coördinaten: 60.111790 – 149.438781

GEREDEN TRAJECT:
Carter Lake – Moose Pass – Grouse Lake, 45 km.
Seward Hwy, n° 9 – Grouse Lake Road
Mooie route langs meren, met uitzicht op het omringend gebergte en enkele gletsjers.

Grouse Lake – Exit Glacier, 24 km.
Grouse Lake Road – Seward Hwy, n° 9 – Exit Glacier Road
Zeer mooie rustige route door een groene natuur, op ’t einde uitzicht op de Exit gletsjer.

Exit Glacier – Seward – Carter Lake, 82 km.
Exit Glacier Road – Seward Hwy, n° 9
Zeer mooie rustige route door een groene natuur, in Seward uitzicht op de Resurrestion baai.

Carter Lake – Portage – Alder Pond, 83 km.
Seward Hwy, n° 9 / n° 1 – Portage Hwy
Zeer mooie rustige route door een groene natuur, langs meren en rivieren.

Alder Pond – Whittier Glacier – Alder Pond, 20 km.
Portage Hwy
Zeer mooie rustige route door een groene natuur, langs meren en rivieren, met op de achtergrond meerdere gletsjers.

Alder Pond – Anton Anderson Memorial tunnel – Whittier – Anton Anderson Memorial tunnel– Alder Pond, 43 km.
Portage Hwy
Zeer mooie rustige route door een groene natuur, langs meren en rivieren, met op de achtergrond meerdere gletsjers. Voorbij Whittier uitzicht op de fjord.

Alder Pond – Potter Marsh – Anchorage, 81 km.
Portage Hwy - Seward Hwy, n° 1
Ietwat drukkere route langs de Turnagain Arm.

EXCURSIES:
CARTER LAKE TRAIL
Prachtige wandeling, klimt eerst door het bos zo’n 350 meter, tot aan een eerste meertje. Daarna tussen alpiene begroeiing vrij vlak naar het tweede meer, het eindpunt van de wandeling. 11,5 km retour. Soms kruisen stroompjes het pad, maar deze zijn niet diep, zodat de stenen erin volstaan als stapstenen. Diepere stroompjes zijn voorzien van bruggetjes. Aan beide meertjes kan worden wild gekampeerd, geen voorzieningen.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Aan het begin van de trail, langs de Seward Hwy.
Coördinaten: 60.507258 – 149.445490
LOCATIE:
Langs Seward Hwy.

HARDING ICEFIELD
Schitterende wandeling naar het enorme ijsveld waaruit meerdere gletsjers afdalen. Totale lengte van de wandeling: 12 km (retour), we maken nog een omweg van 3,2 km naar de voet van de gletsjer. Hoogteverschil: 1.000 meter. We doen in totaal 8 uren over deze wandeltocht, inclusief picknick en vele fotopauzes. Het is geen al te moeilijk parcours, zeer gevarieerd.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Aan de voet van de gletsjer, bij het Visitor center.
Coördinaten: 60.188965 – 149.630682
LOCATIE:
Aan het einde van de Exit Glacier Road, zijweg van de Seward Hwy.

WILLIWAW FISH VIEWING PLATFORM
Zalmen trekken van eind juli tot begin september stroomopwaarts door deze kreek om te kweken. Te bewonderen van op een houten platform.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Aan het platform.
Coördinaten: 60.787590 – 148.878967
LOCATIE:
Langs Portage Highway.

BEGICH, BOGGS VISITOR CENTER
Bezoekerscentrum met een grote maquette van het ganse gletsjergebied en de Prince William Sound. Er wordt een film getoond. Rangers geven informatie. Vrij commercieel en zeer druk toeristisch.
SCORE: 3/5
INKOM: 5 USD pp. voor wie de film wil bekijken.
PARKING:
Aan het visitor center.
Coördinaten: 60.784644 – 148.841164
LOCATIE:
Langs Portage Highway.

GARY WILLIAMS NATURE TRAIL
Korte rondwandeling met informatieborden over de evolutie in de natuur nadat een gletsjer zich terugtrekt.
SCORE: 3/5
INKOM: N.v.T.
PARKING:
Aan het visitor center.
Coördinaten: 60.773779 – 148.843878
LOCATIE:
Langs Portage Highway.

BYRON GLACIER TRAIL
Korte wandeling naar een uitzicht op de sterk gekrompen Byron gletsjer. Het pad is aangelegd over 1,4 km. Verder kan men over grote rotsblokken klauteren om nog wat dichterbij te komen, 800 meter. De blauwe gletsjer hangt hoog boven de vallei, maar onder de rotsblokken zit ook een stuk gletsjer, bedolven door erosie. De gletsjer rivier ontspringt uit de rotsen.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Aan het begin van het wandelpad.
Coördinaten: 60.773779 – 148.843878
LOCATIE:
Aan de weg die de rand van het meer volgt van aan het visitor center.

UITZICHT PORTAGE LAKE EN GLETSJER
Mooi uitzicht op het mooie gletsjermeer en de omringende gletsjers, van aan de wegkant voor de toltunnel.
Aan het einde van de weg, die vertrekt aan het Begich, Boggs Visitor Center, kan men een boottocht van een uur maken op het Portage meer, naar de voet van de Portage gletsjer (39 USD pp).
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Coördinaten: 60.787136 – 148.82163
LOCATIE:
Langs Portage Highway.

PORTAGE PASS TRAIL
Voorbij de toltunnel maken we de prachtige wandeling over de Portage Pass, naar een mooi uitzicht op de voet van de gletsjer en zijn meer, om af te dalen tot op het strand aan de rand van het meer. Lengte: 6,5 km. Hoogteverschil: 220 meter (telkens op en neer). We doen 2 u 50 min. over de wandeling, inclusief fotostops.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
TOLTUNNEL: 13 USD, retour, voor voertuigen klasse A (hierbij horen truckcampers tot 28 ft. lang, ongeveer 10 meter)
PARKING:
Aan het begin van de wandeling. Let wel, de toegangsweg is zeer smal en er is slechts beperkt parkeerplaats. We hebben geluk dat zowat het enige geschikte plaatsje voor onze truckcamper vrij is wanneer we aankomen. Verder kunnen er slechts kleinere voertuigen staan. Grotere campers kunnen beter het weggetje niet inslaan, terugdraaien zou moeilijk zijn.
Coördinaten: 60.775540 – 148.731725
LOCATIE:
Langs Portage Highway, afslag net voorbij de toltunnel.

POTTER MARSH
Moerasgebied waarover een plankenpad werd aangelegd, vele vogels en zalmen. Leuk om te stoppen wanneer men er passeert.
SCORE: 4/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Naast het moerasgebied.
Coördinaten: 61.078029 – 149.827444
LOCATIE: 

Langs Seward Highway, niet ver van Anchorage.

 

Print Friendly and PDF

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Carter Lake (2)»

Kenai peninsula 3 (28)

30 Juli 2015 | Noord Amerika 1 | Verenigde Staten | Laatste Aanpassing 11 Augustus 2015

  • Portage meer, met Portage gletsjer op de achtergro
  • de voet van Exit Glacier, Seward
  • Carter Lake trail, Seward Hwy
  • Byron Glacier, Portage Glacier vallei
  • Carter Lake trail, Seward Hwy

 

Plaats een Reactie

Jan en Saskia Vandaag eens rustig al jullie reisverhalen gelezen van Canada en Alaska. Geweldig. Een heerlijk avontuur zonder tijdslimiet. Top. Mijn gedachten gaan terug naar onze rondreis door deze gebieden in juni 2014. Veel bekende plaatsen en wandeltochten. Wij hopen zelf volgend jaar The Dempster Highway te gaan ontdekken. Blijf genieten Jan "If you dont' go, you don't know". * bordje bij een toeristenbureau in Thailand bij de grens met Laos in 1996. Geplaatst op 19 Augustus 2015
erna declercq Dit ziet er schitterend uit, benieuwd naar het vervolg van de reis. Voor ons nadert Japan met rasse schreden, eerst nog enkele dagen Friesland. groeten Rik en Erna Geplaatst op 17 Augustus 2015

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking