Reisverhaal «Arizona – Fort Bowie »
Noord Amerika 2
|
Verenigde Staten
|
0 Reacties
24 Januari 2017
-
Laatste Aanpassing 28 Februari 2017
24 – 25 januari 2017
Traject: Riggs Springs – Fort Bowie NHS – Willcox – Willcox Playa
Onder de sneeuw
’s Nachts horen we het zachtjes regenen op onze Manga. De dame in het Visitor Center van Chiricahua NM voorspelde dat het zou gaan sneeuwen. Dat verwachten we niet, wanneer we naar bed gingen was het nog 9°C, een beetje warm voor sneeuw.
Groot is de verwondering, wanneer we opstaan en we onder een laag sneeuw zitten. Het is sterk afgekoeld tijdens de nacht, tot -1°C. Dat voelen we niet in Manga, de verwarming doet het goed …
Ons plan om opnieuw een lange wandeling te maken in het 300 meter hoger gelegen rotspark, stellen we een dag uit. Het pad dat we willen volgen gaat over rotsen, zou moeilijk te vinden zijn onder de sneeuw. Terwijl we een alternatief zoeken, zien we dat de sneeuw al vlug begint te smelten, dat geeft goede hoop voor morgen.
Van onze slaapplaats keren we eerst de 7 km terug over de bosweg. Deze lag er gisteren al zo slecht bij, de sneeuw zorgt voor een extraatje, moddergladheid op vele plaatsen.
Fort Bowie
De Apache Pass Road brengt ons na 13 km bij het wandelpad naar Fort Bowie National Historical Site. Opnieuw een onverharde weg, gelukkig veel beter onderhouden dan de bosweg. Toch is het hier en daar opletten voor de gladde modder. Door een mooi graslandschap rijden we langzaam het gebergte in. Hier verandert het uitzicht, bomen en struiken groeien tussen granietrotsen.
De vele onuitputtelijke waterbronnetjes in deze regio, lokte, ooit een groot aantal migranten, onderzoekers en militairen. In 1861 werd de ranch van John Ward overvallen door Apaches, vee werd gestolen, een jongentje gekidnapt. Ten onrechte werd verondersteld dat dit het werk was van de Chiricahua Indianen. Hun leider Cochise werd gegijzeld. In ruil voor het jongentje en het vee, zou hij worden vrijgelaten. Dit was de aanleiding van langdurige, bloederige gevechten aan Apache Pass.
In het kader van deze hevige strijd, werd het eerste fort hier gebouwd in 1862, bovenop een heuveltop. De bouw was klaar in 3 weken tijd, het leek meer op een tijdelijk kamp. Het werd genoemd naar het toenmalige regimentshoofd, colonel George Washington Bowie.
In 1868 werd de vestiging vervangen door een minder primitief exemplaar, op een plateau 270 meter naar het zuidwesten. Dit uitgebreide fort bestond uit een hele reeks constructies, o.a. officierswoningen, winkels, magazijnen, een ziekenhuis, een school, … rond een paradegrond. Later werd er nog bijgebouwd naar behoefte. Wanneer het fort in 1874 werd verlaten, telde het 38 gebouwen.
Tussen 1862 en 1886 werden vanuit Fort Bowie een aantal aanvallen geleid tegen de Chiricahua Apachen. De Indianen vochten onder leiding van Cochise (1824 – 1884), die nadien werd vervangen door Geronimo (1829 – 1909). Deze laatste was de meest bekende Apachen leider.
Chocise aanvaarde de vrede in 1872, waarbij het Chiricahua reservaat aan de indianen werd toegekend, een gebied van 7.770 km² in zuidoost Arizona. Hun traditionele thuisland maakt hiervan deel uit.
Na zijn dood in 1874 kwamen vele jonge Apachen in opstand, niet meer tevreden met de overeengekomen regels betreffende het reservaat. Als gevolg dwong de Amerikaanse overheid de bewoners ervan te verhuizen naar het San Carlos reservaat, gelegen in zeer heet, dor en ongezond gebied. Gedurende de volgende 10 jaren terroriseerden een aantal bendes het Mexicaanse grensgebied, veelal onder leiding van Geronimo.
Na hun finale overmeestering in 1886 werden Geronimo en zijn overgebleven volgelingen vanuit Fort Bowie naar Florida overgebracht. Met dit feit kwam een einde aan de Apache oorlogen, tevens aan de oorspronkelijke functie van het fort. In die tijd veranderde er veel, het leven in het Fort werd aangenamer en meer relaxed. ’s Avonds werden de paadjes tussen de gebouwen verlicht door kerosine lampen. Tennisbanen werden aangelegd, men beschikte over doorspoeltoiletten en een ijsmachine. Men bracht zijn tijd door met dansavonden, speelde basketball, ging op jacht en organiseerde training maneuvers. Op 17 oktober 1894 werd het fort definitief gesloten.
Het wandelpad brengt ons door een mooie natuur. Onderweg komen we langs vele fortgebouwen, alsook een kerkhof. Overal staan bordjes, soms met bijhorende foto’s, die ons boeiende historische informatie geven. Van de gebouwen staat nog weinig recht, de funderingen en wat lage muurtjes geven een goed beeld over de werking van het historische fort. We keren terug via een bergkam, die ons een uitzicht van 360° biedt. Hier zien we pas hoe uitgestrekt Fort Bowie ooit was.
Onderweg komen we langs een dubbel reservoir, uitgehouwen in massieve rotsen. Het water werd overgepompt door een stoommachine, om de fortgebouwen van water te voorzien. Deze machine leverde energie voor een ijsmachine en een houtzaag. Met de levering van de ijsmachine in 1887, werden de grenzen van de technologie verlegd. Verse voeding kon beter worden bewaard, koele drankjes geserveerd, ijsjes gegeten tijdens warme zomerdagen. Wat een leven !
Willcox Playa
In Willcox nemen we een dagje pauze voor boodschappen, we vullen onze benzine- en watertanks. Daarna brengen we de namiddag door in de bibliotheek voor het internet. Een bezigheid die we regelmatig moeten inlassen, omdat WIFI in deze regio zo beperkt beschikbaar is.
Niet ver van het centrum vinden we een geschikte overnachtingsplek aan Willcox Playa. Een natuurgebied waar onder andere de Sandhill Cranes (Canadese kraanvogels) komen overwinteren.
’s Avonds horen we uilen rondom ons, ’s ochtends worden we gewekt door een concert van ontwakende vogels. We maken een wandeling naar het meer, doch kraanvogels zien we niet. Misschien is het te koud momenteel en trokken ze verder zuidwaarts.
OVERNACHTINGEN:
FORT BOWIE – PARKING LANGS DE APACHE PASS ROAD
Coördinaten: 32.155961 – 109.467613
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Parking aan een uitzichtpunt op Fort Bowie. Hier staat geen camping verbodsbord, wat wel het geval was aan de trailparking voor Fort Bowie zelf. Op onze GPS zien we dat dit stuk van de weg zich niet in het Nationaal parkgebied bevindt, dus wagen we het erop. Zeer rustig (na onze aankomst om 16 u, passeert slechts 1 voertuig). Geen voorzieningen.
Minpunten: /
WILLCOX PLAYA – PARKING AAN EEN NATUURGEBIED
Coördinaten: 32. 141767 – 109.765995
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Ruime parking langs een rustige weg, aan een natuurgebied. Geen voorzieningen.
Minpunten: Geluid van de passerende voertuigen, zichtbaar van de weg.
SANI DUMP:
Willcox – Texaco: drinkwater te vinden aan de zijgevel van het pompstation. We vroegen daarvoor de toelating binnen, aan de vriendelijke uitbater. Hij vroeg zelfs niet om te tanken, was wel blij dat we het deden nadat we onze watertank hadden opgevuld.
Prijs: Gratis.
Coördinaten: 32.265720 – 109.842162
Willcox – TA travel center: sanidump aan een tankstation, naast de propaantank.
Prijs: 5 USD. Aan de kassa te betalen, afgesloten met een slot.
Coördinaten: 32.268910 – 109.847789
GEREDEN TRAJECT:
Riggs Springs – Fort Bowie, 40 km.
FR42, Pinery Canyon Rd – Chiricahua NM Highway, AZ181 – AZ186 – Apache Pass Road
Zeer rustige wegen door een prachtig landschap van hoge gele grassen, nadien gebergte met granietrotsen, bomen en struiken. Redelijk goede wegen. De onverharde Pinery Canyon Rd (7 km enkel), die overgaat in een smalle bergweg, ligt er niet goed bij, met grote ribbels / washboard, stenen, putten, moddergladheid door smeltende sneeuw. De onverharde Apache Pass Road (13 km enkel) is goed onderhouden, doch ook hier en daar modderglad.
Fort Bowie – Willcox – Willcox Playa, 80 km.
Apache Pass Road – AZ186 – Haskell Avenue – Rex Allen Drive – Haskell Avenue – AZ186 – Kansas Settlement Road
Rustige rit tussen glooiende graslanden, met daarin verspreid ranches. De wegen liggen redelijk goed, hier en daar wat oneffenheden en verzakkingen.
EXCURSIES:
FORT BOWIE NHS
Mooi natuurgebied in de bergen, met granietrotsen, typische bomen en struiken.
Een wandelpad leidt van de Apache Pass Road naar het fort, 4,8 km (retour). Onderweg bevinden zich een aantal zijpaden, wat de wandeling merkbaar verlengt. Bij de vele ruïnes staan borden met historische uitleg en foto’s, wat een bezoek aan deze site interessant maakt. We bevinden ons hier in Apache Indianen gebied. De ruïnes zelf zijn na opgraving bedekt met een gele harde (kalk)laag om ze te beschermen tegen erosie. Dit vinden we onnatuurlijk aandoen, het maakt ze nogal ‘over’ gerestaureerd.
SCORE: 4/5
INKOM: Gratis.
ALTERNATIEF:
Voor wie deze wandeling niet haalbaar is, wordt een alternatief geboden door het Visitor Center. Instructies staan op de website van het park: www.nps.gov/fobo,
of kunnen telefonisch verkregen worden bij het Visitor Center: tel. 520-847-2500, ext. 1.
ACCOMMODATIE:
In het park bevindt zich geen accommodatie. Men verwijst hiervoor naar Willcox of Bowie.
INFORMATIE:
Op de parking zijn mooie informatiefolders met een plannetje van de wandeling beschikbaar.
Aan het fort zelf bevindt zich een Visitor Center, waar dezelfde folder beschikbaar is.
In de winterperiode is het Visitor Center gesloten op maandag en dinsdag. Doch de wandeling kan gemaakt worden, de ruïnes zijn vrij te bezoeken. De toiletten en lavabo’s aan de buitenkant van het gebouw zijn steeds open, drinkwater is beschikbaar.
PARKING:
Langs Apache Pass Road, tegenover de start van het wandelpad. Droge WC.
Coördinaten: 32.156607 – 109.452523
