Reisverhaal «Alaska – Denali Highway»
Noord Amerika 1
|
Verenigde Staten
|
0 Reacties
21 Mei 2016
-
Laatste Aanpassing 09 Juni 2016
Traject: 21 - 29 mei 2016
Traject: Willow – Cantwell – Denali Highway – Paxson – Gulkana Glacier – Delta Junction – Tanana River – Tok
Vanuit Willow rijden we naar de Denali Highway. Deze prachtige onverharde bergweg zullen we opnieuw afrijden, hopelijk zijn de weergoden ons goed gezind deze keer. Desnoods wachten we onderweg op de zon.
In september reden we reeds deze route, we hadden pech met het weer, de ganse tijd regen, zelfs sneeuw. Toen was het jachtseizoen, overal langs de weg hadden jagers hun kampen opgesteld. Ze reden over de weg met hun pick-ups en ATVs. Deze laatste 4x4 terreinvoertuigen worden gebruikt om in de vrije natuur op jacht te gaan, waar geen groter voertuig bij kan. Vaak hangt men er een karretje achter, om de buit op te halen.
Nu we hier terugkeren, is het lente. De weg is pas sneeuwvrij, het winteronderhoud is gebeurd. Geen jagers deze keer, verder is er weinig passage omdat de route niet heel bekend is. Ten onrechte, want ze biedt enorm veel variatie, een schitterende natuur.
Bij aankomst is het zwaar bewolkt, we overnachten aan het begin van de onverharde weg en hopen op beter weer.
Tijdens de eerste kilometers is de Mount Denali (vroeger Mount McKinley) zichtbaar bij mooi weer. Graag hadden we deze witte mastodont nog een keertje gezien, maar dan mag er geen wolkje aan de hemel zijn. Weinig kans, toch blijven we even rondhangen bij een meertje, terwijl we genieten van de prachtige natuur rondom.
Het wachten wordt beloond, begeleid door een stralende zon rijden we verder. Al zien we jammer genoeg nog steeds niet de top van de Mt. Denali, omdat die in de wolken zit. Vermoedelijk is deze niet vaak te bewonderen van zo’n grote afstand. Wel genieten we de ganse tijd van schitterende uitzichten op het besneeuwde Denali gebergte, afgelost door de Alaska Range.
De uitgestrekte Taiga vlakte die we doorkruisen is begroeid met kleine naaldbomen, in hun groei beperkt door de permafrost ondergrond. Al vlug bereiken we de Brushkana Creek, waar we een mooie luswandeling maken. Eerst doorkruisen we de met struikgewas begroeide vlakte, tot aan de rand van de snelstromende rivier, om deze stroomafwaarts te volgen tot bij ons vertrekpunt. Onderweg zien we overal uitwerpselen en sporen van elanden, doch geen dier laat zich aan ons zien.
Als overnachtingplaats kiezen we voor een plekje met prachtig uitzicht op de vlakte en omringende Alaska Range, besneeuwd gebergte met gletsjers. Gewiegd door de wind bewonderen we vanuit Manga deze natuurpracht.
Wanneer we verder rijden, genieten we nog lange tijd van de uitzichten op de prachtige Alaska bergketen. Eenmaal we de brede Sustina gletsjerrivier volgen, komen we in een andere vallei terecht. Op de vele meertjes zwemmen mooie witte zwanen. Nog steeds geen spoor van groot wild.
Weerom vinden we een schitterende slaapplaats. Hier wandelen we via een smal pad, tussen hoog struikgewas door, tot midden in de brede vallei. Jammer genoeg wordt daar ons pad door een snelstromend kreekje gekruist, het is te diep en te breed om erover te geraken. We keren terug en proberen een ander weggetje, doch weerom worden we door een kreek geboycot. Al bij al genieten we van de mooie natuur.
Verder langs de weg rijden we over een hoge dijk, Esker genoemd. Deze bestaat uit afzetting van morene, door een rivier die onder de gletsjer stroomde, die ooit deze vallei vulde. De gletsjer is reeds lang gesmolten, het steengruis is blijven liggen. Ideaal om over te rijden, hoog boven de vallei. Een porcupine (groot soort stekelvarken) zit aan de wegkant, we willen een foto nemen en rijden zeer langzaam dichterbij. Maar twee huurauto’s met jongemannen komen veel te snel aangereden, ze stoppen bruusk naast het diertje, dat bijgevolg het struikgewas in vlucht. Verwonderd dat het niet bleef zitten, vragen de mannen welk dier ze nu gezien hebben. En of we al grizzly beren zijn tegengekomen langs deze route.
Verderop passeren we de mooie Waterfowl Lakes, een groot aantal meertjes, midden in het groen. Hier zien we vele soorten kleurrijke vogels, groot en klein. Opmerkelijk zijn de zwanen, die overal langs deze weg in de meertjes zwemmen. Ook zien we een aantal Bald Eagles (witkopzeearenden) met jongen. Boeiend om zien, jammer genoeg wat ver af voor een mooie foto.
Even verder wordt ons geduld beloond, we zien een eland tussen de struikjes wegvluchten. Het is een mannetje, zijn gewei begint te groeien. Jaarlijks valt het gewei van een eland af, de linker- en rechterhelft niet noodzakelijk op het zelfde moment. Zulk zwaar gewei, dat moet echt een last zijn voor deze dieren. Nadien komen we een tweede eland tegen, eindelijk zien we wat wild langs deze schitterende weg.
We rijden de Maclaren rivier over en bewonderen de gelijknamige gletsjer, waaruit deze ontspringt. Al vlug vinden we een ideaal plaatsje om te overnachten, midden in de vlakte met hoog struikgewas, met zicht op de omringende bergen en gletsjer. Zo ver van de weg hebben we meer kans om wild te zien.
En inderdaad, ’s avonds krijgen we als buur, een eland graast tussen het struikgewas. De volgende ochtend is er weer eentje, op een andere plaats, of dit hetzelfde dier is …
Stilaan klimmen we naar een hoogte van 1.255 meter, het tweede hoogste punt dat in Alaska via de weg bereikbaar is. Onderweg stoppen we bij enkele wandelpaden, doch we geraken nooit ver, voor sneeuw of plassen ons pad versperren. Laarzen zouden handig zijn …
We bevinden ons nu in een Alpien Toendra gebied, de begroeiing is laag. Misschien is dat de reden dat we regelmatig een eland opmerken. Twee keer zien we een moeder met baby, nog zeer klein, dit is de periode waarin elanden geboren worden. Een ander vrouwtje is enorm zwaar en beweegt moeizaam, we vermoeden dat ze hoogzwanger is. In totaal tellen we 11 elanden, een groot succes !
Verder is het genieten van de prachtige uitzichten op bevroren meertjes, besneeuwde vlaktes en gebergte met gletsjers. Graag hadden we ook kariboes gespot, doch deze laten zich niet zien.
Zo komt er een einde aan deze schitterende route, we zijn blij dat we ze opnieuw hebben gereden. Het was genieten van het eerste tot het laatste moment, we hadden gelukkig vrij mooi en droog weer. Mochten we opnieuw Alaska bezoeken, we zouden ze nog een keer rijden.
Richardson Highway
Aan het einde van de Denali Highway bereiken we Paxson, wat wij zien is niet meer dan een reeds lang verlaten ‘lodge-benzinestation-restaurant-winkeltje’. Het gebouw is in vervallen toestand. Verder zuidwaarts bevindt zich echter het klein dorpje.
Omdat we vorige keer de weg naar het zuiden volgden, kiezen we ditmaal voor de noordelijke richting. Dit brengt ons naar het eindpunt van de Alaska Highway aan Delta Junction. Vanaf daar zullen we het laatste einde van die weg rijden, het enige stukje dat we nog niet eerder deden.
Maar eerst de Richardson Highway, die leidt ons tussen twee grote gletsjergebieden door. Wanneer we een onverharde zijweg zien, worden we onmiddellijk verleid deze in te slaan om dichterbij de ijsmassa te geraken. Die ligt er zeer slecht bij, met diepe putten, grote keien en smeltwater dat diepe geulen vormt. Maar het loont de moeite.
Aan het einde van de weg vertrekt een wandelpad naar de Gulkana Glacier. Vlug onze stapschoenen aan en op weg. Wat verder moeten we de gletsjerrivier oversteken, via een lange smalle hangbrug. Ze wiebelt enorm. Dan volgt nog een eindje klauteren en wat klimmen, met veel sneeuw op het pad, vooraleer we een schitterend uitzicht op de gletsjer en de vallei achter ons hebben. Maar dan komen we in diepere sneeuw terecht, verdergaan wordt moeilijk.
’s Avonds kijken we vanuit ons raam naar de besneeuwde bergen en gletsjers aan het einde van de vallei. Dit is weerom een droomlocatie.
Het vervolg van deze nergens beschreven Highway is eveneens schitterend. We rijden langs meren en tussen bergketens door, met prachtige uitzichten. Verderop is een uitgestrekt oefengebied van het US leger, met vrachtwagens, tanks en kanonnen, in schutkleuren verspreid over het terrein.
Alaska Highway
In Delta Junction praten we even met de dames van het toerismekantoor, over hoe ze de winter hier ervaren. Iets dat ons reeds lang sterk intrigeert, ooit zullen we een winter in het hoge noorden doorbrengen.
Voor we de Alaska Highway oprijden, nemen we een foto bij het monument dat hiervan het einde aangeeft. Met de kilometers die ons resten van hier naar Tok, zullen we de ganse historische route hebben afgereden. Een bijzonder gevoel. We rijden door dichte naaldbossen, al zijn de bomen niet hoog. Hier en daar herstellend na een (al dan niet recente) bosbrand.
Vandaag werden we opnieuw 3 keer verrast door elanden langs de wegkant, het blijft boeiend om deze sierlijke dieren te bewonderen. Eentje was mager en leek ons nog niet volgroeid, vermoedelijk zeer jong nog.
En zo komen we opnieuw in Tok aan, waar we ons voorbereiden op onze terugkeer naar Canada, via de Top of the World Highway. Langs die weg zijn weinig of geen voorzieningen, tot Dawson City, een eindje in Canada. We slaan een voorraadje verse voeding in, maken gebruik van het internet aan de bibliotheek, wassen onze Manga, dumpen onze afvalwaters, vullen de drinkwatertank en de propaanflessen, tanken … En dan kunnen we er opnieuw een poosje tegen, klaar voor vertrek !
OVERNACHTINGEN:
DENALI HIGHWAY – MILE 132
Coördinaten: 63.371883 – 148.786559
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Ruime parking langs de wegkant, in het begin van de rustige onverharde weg. Geen voorzieningen.
Minpunten: Zichtbaar van op de weg.
DENALI HIGHWAY – MILE 127
Coördinaten:
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Zeer mooi plekje, aan de rand van een meertje, omringd door ( nu besneeuwde) bergen. Geen voorzieningen.
Minpunten: Parking aan de rand van de weg.
DENALI HIGHWAY – MILE 96
Coördinaten: 63.256817 – 147.822764
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Zeer mooi plekje met prachtig uitzicht op de vlakte en omringende Alaska bergketen. Enkele meters van de wegkant, achter struikgewas, met aan de andere kant de lager gelegen vlakte met wat meertjes. Geen voorzieningen.
Minpunten: Zichtbaar van op de weg.
DENALI HIGHWAY – MILE 60
Coördinaten: 63.044055 – 147.003794
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Mooie plaats, een klein eindje van de weg verwijderd, op een groot zandplein. Uitzicht op de vlakte en omringende bergen. Geen voorzieningen. Smal zandweggetje vertrekt hier de vlakte in, leuk voor een wandeling.
Minpunten: Zichtbaar van een kort eindje op de weg.
DENALI HIGHWAY – MILE 41,5
Coördinaten: 63.119417 – 146.517567
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Prachtige plaats midden in de vlakte, een 500-tal meter van de weg verwijderd, aan het einde van een grintweg. Uitzicht op gebergte en Maclaren gletsjer. Geen voorzieningen.
Minpunten: Zichtbaar van ver op de weg, gedurende een kort eindje.
RICHARDSON HIGHWAY – GULKANA GLACIER
Coördinaten: 63.208568 – 145.494379
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Kampeerplekje lans een onverharde weg die naar het gletsjergebied langs de Richardson Highway leidt. Zeer rustig, onbekend (BLM) terrein. Geen voorzieningen. De weg is ongeveer 6 km lang, overal zijn mogelijkheden om te kamperen.
Minpunten: Veel putten en grote keien maken de weg minder goed berijdbaar, verderop stroomt het smeltwater er overheen, soms zijn er diepe geulen. Een voertuig met lage ophanging kan moeilijk tot het eindpunt rijden.
ALASKA HIGHWAY – TANANA RIVER (NOORDEN VAN TOK)
Coördinaten: 63.490845 – 143.835491
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Mooie rustige plaats aan het einde van een zandweg, die leidt naar een oude steengroeve. Rondom de grote ronde put loopt een weggetje, met prima mogelijkheden om te kamperen. Niet zeer ver van de weg. Geen voorzieningen. Mooi uitzicht op de groene bossen en het gebergte rondom.
Minpunten: /
TOK – NORTHERN ENERGY, BENZINESTATION TESORO
Coördinaten: 63.338126 – 143.009228
PRIJS: Gratis, mits tankbeurt van het voertuig.
Daarbij wordt ook het dumpstation, drinkbaar water en de self-carwash gratis aangeboden.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Ruime onverharde parking rondom het benzinestation. Gelegen aan een vrij rustige weg. Geen voorzieningen.
Minpunten: Geluiden van de weg, zichtbaar van de weg.
SANI DUMP:
TOK – Northern Energy, benzinestation Tesoro: dumpstation achter het benzinestation, met drinkwatervoorziening.
Prijs: gratis bij tankbeurt.
Ligging: ten noorden van het centrum van Tok, langs de Alaska Highway.
Coördinaten: 63.338126 – 143.009228
GEREDEN TRAJECT:
Willow, Hatcher Pass Road – Willow – Cantwell – Denali Highway, mile 132, 241 km.
Hatcher Pass Road – George Parks Highway, AK3 – Denali Highway, AK8
Mooie rustige route door een groen landschap met meren en kreken, langzaamaan uitzicht op het besneeuwde Denali gebergte. De weg ligt niet perfect, veel oneffenheden. Het begin van Denali Highway is geasfalteerd met wat putten, nadien gaat deze over in een goede onverharde weg.
Denali Highway: mile 132 – mile 127, 7 km.
Denali Highway, AK8
Zeer mooie rustige route, onverharde weg die er zeer goed bij ligt.
Denali Highway: mile 127 – mile 104, Brushkana Creek campground – mile 96, 50 km.
Denali Highway, AK8
Zeer mooie rustige route, onverharde weg die er goed bij ligt.
Denali Highway: mile 96 – mile 60, 60 km.
Denali Highway, AK8
Zeer mooie rustige route, onverharde weg die er vrij goed bij ligt.
Denali Highway: mile 60 – mile 41,5, 32 km.
Denali Highway, AK8
Zeer mooie rustige route, onverharde weg die er vrij goed bij ligt, doch zeer stoffig.
Denali Highway: mile 41,5 – Paxson – Richardson Highway – Gulkana Glacier, 92 km.
Denali Highway, AK8 – Richardson Highway, AK4 – Zijweg naar gletsjergebied
Denali Highway is een zeer mooie rustige, onverharde weg die er vrij goed bij ligt, de laatste kilometers geasfalteerd, doch met dwarse geulen door de winter. Richardson Highway ligt zeer goed. De zijweg is opnieuw onverhard, grote keien en diepe putten, daarna ook smeltwater dat erover stroomt en diepe geulen vormt op sommige plaatsen. Slechts tot halfweg geschikt voor voertuigen met lage ophanging.
Gulkana Glacier – Delta Junction – Tanana River, 240 km.
Zijweg naar gletsjergebied – Richardson Highway, AK4 – Alaska Highway, AK2
Zeer mooie rustige route doorheen het gebergte, langs meren, daarna bosgebied. De wegen zijn verhard, maar liggen iets minder goed door de permafrost ondergrond.
Tanana River – Tok, 55 km.
Alaska Highway, AK2
Mooie rustige route door een heuvelachtige, beboste omgeving.
EXCURSIES:
DENALI HIGHWAY
De Denali Highway bevindt zich in het Denali State Park, niet te verwarren met het bekende Denali National Park, dat één van de hoogtepunten is van elk bezoek aan Alaska.
Deze 216 km (135 mile) lange, grotendeels onverharde, weg verbindt Paxson met Cantwell, doorsnijdt daarbij het gebergte.
WAT IS ER TE ZIEN:
De weg door het gebergte biedt enorm veel variatie. Wordt omringd door een groene wildernis, in het najaar een favoriete stek voor jagers. Uitzichten op het Denali gebergte, met de Mount Denali (voorheen Mt. McKinley) en het Wrangell-St.Elias gebergte. Langs meren en diverse rivieren, volgt een stukje van de brede Susitna River. Doorheen een voormalig gletsjergebied. Eigenaardig is dat we in september vrij veel wild zien, terwijl de jagers overal aanwezig zijn. In mei zien we weinig wild, enkel eenden, zwanen, ratten, eekhoorntjes, vogels (waaronder de Bald Eagle), …. Tussen mile 49 en mile 16 zien we 11 elanden, waaronder twee moeders met baby (pas geboren) en één hoogzwangere. Anderen hebben hier kariboes gezien, deze hebben wij gemist.
Mile 124 – 130: uitzicht op Mt. Denali bij helder weer.
Mile 116,5: uitzicht op de kronkelende Nenana River, grijze gletsjerrivier.
Mile 104: Brushkana Creek Campground (overnachting: 12 USD, droge toiletten, drinkwater, vuilbakken, banken en tafels, vuurplaatsen) langs de Brushkana Creek, een snelstromende rivier.
TIP: Hier vertrekt een gemakkelijk wandelpad, dat de vlakte doorkruist, langs een meertje om uit te komen bij de rivier stroomopwaarts (4 km). De ganse tijd uitzicht op de vlakte en achterliggende besneeuwde bergen. Daar kan men een smal paadje volgen langs de oever van de rivier, dat terug naar de camping leidt (3,6 km). In september konden we deze wandeling niet maken, het pad lag onder sneeuw en modder, nu (23 mei) ligt het er zeer goed bij. Score: 4/5
Mile 95: informatiebord over de Alaska Range bergketen.
Mile 79,5: brug over de Susitna Rivier.
Mile 59: de weg loopt bovenop een Esker, een hoge dijk van morene, midden in de vlakte.
Mile 49,5: Waterfowl Lakes, een aantal meren waarin vele watervogels leven, eromheen kans op het zien van wild.
Mile 46: Crazy Notch, vallei gevormd door gletsjers vele jaren geleden. Deze wordt ’s winters gevuld met sneeuw, die wegvliegt van op de omringende bergen met vlakke top. Hierdoor wordt de weg geblokkeerd.
Mile 42: uitzicht op de Maclaren gletsjer en rivier.
Mile 41,5: Kettle Lakes, kleine ronde meertjes gevormd door smeltende gletsjers, vele jaren geleden.
Mile 37: bergpas naar 1.255 meter, het tweede hoogste punt dat in Alaska via de weg bereikbaar is. Hoogvlakte, met uitzichten op (nu bevroren) meren, besneeuwde bergketens en gletsjers.
Mile 22,5: Landmark Gap, kloof gevormd tijdens de ijstijd, 10.000 jaren geleden. Trekroute voor kariboes.
Mile 13: uitzicht op de Wrangell bergketen.
Mile 6,5: uitzicht op de Alaska Range, bergketen.
SCORE: 5/5 Aanrader !
INKOM: N.v.t.
ACCOMMODATIE:
BLM terrein, overal mag men gratis kamperen langs de wegkant, bij de vele stenen vuurringen die er zijn aangelegd.
Beperkt accommodatie nabij Paxson, Cantwell en mile 93. Hier en daar nog een kleine lodge, o.a. aan mile 42, bij de brug over de Maclaren rivier.
Campings nabij Paxson, mile 104 en mile 21.
INFORMATIE:
De vriendelijke dame in het visitor center van Wasilla print voor ons documentatie over de weg, met een kaartje waarop de belangrijkste uitzichten en stopplaatsen zijn aangeduid, met telkens een korte uitleg.
www.blm.gov/ak/st/en/prog/recreation/denali_highway/denali_poi.html
WANNEER TE BEZOEKEN:
We reden voor het eerst de weg in september, het is er dan zeer druk door de jagers, die overal langs de wegkant hun kampen hebben opgeslagen. Ze rijden over en weer met pick-ups en ATV’s (soort grote quads). We zien hier en daar groepjes herten, enkele vossen, elanden en beren.
Tijdens de wintermaanden is de weg moeilijk tot niet berijdbaar, de sneeuw wordt niet geruimd. Rond half mei is het winteronderhoud gedaan en kan men er weer vlot rijden. Al veronderstellen we dat het vroeger ook mag, maar dan in minder goede omstandigheden. Wanneer wij er voor de tweede keer rijden (21 mei), is de weg pas vrijgegeven na het winteronderhoud. Dit lijkt ons de ideale periode, er is amper verkeer op de weg.
Vanaf midden juni komen er wat meer toeristen de weg rijden, al blijft het beperkt, dit is een minder bekende route.
RICHARDSON HIGHWAY – WANDELING NAAR GULKANA GLACIER
Onverharde zijweg van de Richardson Highway leidt naar een prachtig gletsjergebied, de 6 km lange weg ligt moeilijk door rotskeien en putten, alsook diepe geulen en smeltwater (voertuigen met lage ophanging kunnen moeilijk tot het einde rijden). Op het einde van de weg, vertrekt een wandelpad naar de Gulkana gletsjer. Daarvoor moet een hoge smalle hangbrug worden overgestoken. Nergens zijn aanduidingen hiernaartoe, noch een naamsvermelding.
We wandelen tot we een prachtig uitzicht op de gletsjer hebben, verder ligt jammer genoeg nog te veel sneeuw. Toch een schitterende wandeling.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Overal langs de wegkant.
Coördinaten: 63.217017 – 145.450545
LOCATIE:
Zijweg van de Richardson Highway, tussen Paxson en Delta Junction (eindpunt Alaska Highway), nabij het Richardson monument.
