Reisverhaal «Bangkok (1)»
Azië - deel 1
|
Thailand
|
0 Reacties
15 Oktober 2009
-
Laatste Aanpassing 28 April 2011
Bangkok is de hoofdstad van Thailand, met 8,2 miljoen inwoners, tevens de grootste stad van het land. Het is een stad vol contrasten, hoge (glazen) wolkenkrabbers, gouden tempels, grote paleizen, oude woonbuurten met smalle straten en steegjes, straatverkopers, gloednieuwe moderne winkelcentra, grote fonkelnieuwe suv’s, tuk-tuk’s (open motortaxi’s), … maar vooral een propere stad met vriendelijke en behulpzame inwoners. De stad ligt grotendeels op de oostelijke oever van de Chao Phraya rivier, die druk bevaren wordt. Oude woongebieden bevinden zich langs de rand van de klongs (smalle zijrivieren), waarop o.a. drijvende markten te bewonderen zijn.
In Bangkok heerst een gezellige drukte, het is even wennen aan de chaos, maar we voelen ons al vlug op ons gemak. Vele nieuwe indrukken komen op ons af. Na wat zoeken geraken we ook vertrouwd met de verschillende vormen van openbaar vervoer. Verhongeren zullen we hier alvast niet, we hebben nog nooit zoveel voedingskraampjes, restaurants, … bij elkaar gezien. Men biedt er de vreemdste gerechten aan … er zal zeker iets van onze smaak bij zijn.
Het is zeer warm (31 ° C - 33° C) en vochtig in de stad, we moeten weer even wennen aan dit klimaat. Het regenseizoen is op het einde, maar toch nog voldoende aanwezig. Enkele onweer- en stortbuien heten ons welkom in Azië. Gelukkig duurt dit nooit erg lang, we worden er niet door geremd om onze uitstappen te doen.
De eerste dag slapen we uit, we hebben wat moeite met het uurverschil. Dit hadden we nooit voorheen, misschien omdat we meestal in de andere richting reizen.
Na de middag moeten we onze plannen wijzigen, het regent.
We bezoeken daarom een commercieel centrum, Pantip Plaza, 5 verdiepingen met enkel elektronica en toebehoren. Dit zagen we nooit tevoren, alle merken zijn ruimschoots vertegenwoordigd, ook algemene winkels.
De nieuwste snufjes worden aangeboden, en dit alles tegen ongelooflijk lage prijzen. We bekijken fototoestellen, computers, … maar laten ons niet verleiden, onze rugzak weegt al genoeg om lange tijd mee rond te trekken. Wel schaffen we ons 2 geheugensticks aan (hier verkopen ze er zelfs al van 64 GB), zoals gepland, om een extra kopie van onze foto’s op te bewaren.
Zoals in alle winkelcentra is hier ook een ruime hoek met restaurantjes voorzien. We laten ons verleiden door een heerlijke pannenkoek met banaan en chocolade. Wie zei ons ook alweer dat we in Thailand zouden vermageren … ?
Ons eerste avontuur met een Thaise stadsbus verloopt tergend langzaam. Het verkeer zit helemaal vast …
De terugweg is zelfs nog erger. We zitten dan op een bus zonder airco … ramen open … laat die uitlaatgassen maar binnenkomen … Het is dan ook pikdonker wanneer we terug in de buurt van het hotel worden afgezet. We kunnen ons nog niet goed oriënteren en komen uiteindelijk via een ommetje aan in ons hotel.
Het valt ons enorm op dat deze stad zo proper is. Bij het uitstappen van de stadsbussen kan je zelfs gebruik maken van een reinigingsgel voor de handen.
Dusit Palace Park is een uitgestrekt domein waarop een 16-tal gebouwen klein en groot te bezichtigen zijn. Koning Rama V, de eerste Thaise koning die Europa bezocht, was zo onder de indruk van de Europese paleizen , dat hij bij zijn terugkeer besliste hier een uniek complex te bouwen naar Europees model. Het werd de nieuwe woonplaats van de Thaise Koninklijke familie. De huidige koning verkiest echter een andere woonplaats, waardoor het complex voor het publiek werd opengesteld. In de verschillende gebouwen zijn musea ondergebracht, culturele activiteiten vinden vaak plaats binnen de poorten van het domein.
Ondanks de warmte hebben we een lange broek en T-shirt met mouwtjes aan. Volgens ons reishandboek, Lonely Planet, zijn bedekkende kledij en gesloten schoeisel de vereisten om te worden toegelaten, dit omwille van het respect voor de Koninklijke familie. Bergschoenen, ons enige beschikbare alternatief voor onze sandalen, lijken ons toch een beetje te veel van het goeie. We hebben geluk, sandalen blijken geen enkel probleem, mits je voeten vastzitten met enkelbandjes.
Voor de deur van elk gebouw dat we binnengaan, moeten we onze schoenen uitdoen. Bovendien moeten al onze bezittingen (behalve portefeuille) telkens in een locker. Het is overal verboden om binnen foto’s te nemen.
Gezien de eerste musea ons echt niet hebben kunnen bekoren, beperken we ons al vlug tot het binnengaan van de belangrijkste gebouwen.
In het Vimanmek Mansion, het grootste teakhouten huis ter wereld, nemen we deel aan de rondleiding. De enige manier om zelfs de buitenkant van dit enorme gebouw goed te zien te krijgen. Deze is wel interessant (ook al is het grappige Engelse taaltje van de gidsen niet altijd even verstaanbaar), omdat je iets meer verneemt over de geschiedenis van de Thaise Koninklijke familie. De inrichting van het huis bevat veel kristal uit Europa, porselein uit China, meubels in Italiaanse stijl, … zelfs een Westerse badkuip.
Wanneer we na de rondleiding onze spullen terug uit de locker halen, mogen we wel even terugkeren naar het binnenplein om de buitenkant van dit enorme, in pastelkleuren geschilderde, houten gebouw te fotograferen.
De traditionele dansen die de brochure hier aankondigt (dagelijks om 10.00 u en 14.00 u), worden niet langer opgevoerd. ‘Sorry’, het meisje buigt er eerbiedig bij. Dit buigen worden we stilaan gewoon, vooral bij de gidsen vroegen we ons af of dit na een tijdje overgaat in een zenuwtrek …
Verder is ook een bezoek aan de Abhisek Dusit Throne Hall te overwegen. De Ananda Samakhom Throne Hall (het grote paleis) slaan we over. De extra inkomprijs van 150 THB vinden we overdreven.
Golden Mount, een gouden stoepa bovenop een heuvel, is onze volgende bestemming. De heuvel bestaat uit de resten van een grote stoepa in opbouw (opdracht van koning Rama III), die vernield werd door een grondverzakking, de bodem was te zacht om het gewicht te dragen. De overgebleven heuvel van modder en stenen werd door koning Rama IV gebruikt om een kleine gouden stoepa bovenop te plaatsen. De steunmuren rondom de heuvel werden toegevoegd door koning Rama V.
Veel onhandig lage traptreden brengen ons boven bij de gouden stoepa. Gelovigen brengen hier offers en bidden.
Uiteindelijk is dit alles niet zo indrukwekkend, maar we hebben rondom een mooi uitzicht over de stad. Dat dit ons niet echt kan imponeren, heeft waarschijnlijk te maken met het grijze laaghangende wolkendek.
Op terugweg bewonderen we het Monument van de Democratie. We kopen er een zakje voorgesneden overheerlijke ananas aan één van de vele kraampjes. Dat hebben we gemist in Europa. Overal worden we aangesproken door tuk-tuk chauffeurs die ons een ritje aanbieden. Ze begrijpen niet dat we willen wandelen, voor een prijsje zullen ze ons naar één of andere toeristische attractie brengen. Hier gaan we niet op in, we hebben gelezen dat ze vaak stoppen aan winkels waar ze een commissie opstrijken.
De Ko Ratanakosin buurt verkennen we te voet. Hier zijn de meest toeristische plaatsen van de stad te vinden.
Over het grote stoffige Sanam Luang plein wandelen we in de richting van de rivier, tussen de Thammasat en Wat Mahathat (boeddhistische) universiteiten door. We stappen door de Amulet markt, met zijn smalle houten loopbruggetjes tussen de kraampjes, waar volop edelstenen worden verhandeld. Hier komen we geen andere toeristen tegen, nochtans een attractie op zich.
Langs de universiteit voor fijne kunst, Silpakorn, komen we aan bij onze eerste stop voor vandaag.
Het tempelcomplex Wat Phra Kaeo met het Grand Palace is wellicht de meest bezochte toeristische trekpleister van Bangkok. Hier bevindt zich de bekende Emerald Boeddha, een mooi groen Boeddha beeld. Weerom zijn we correct gekleed, we mogen dus naar binnen. Kledij kan hier worden gehuurd ingeval van …
Het tempelcomplex is zo overladen volgestouwd met gebouwen en beelden, groot en klein, zo kitscherig, dat het ons eigenlijk niet echt kan bekoren. De bouwwerken en beelden zijn versierd met kleurrijk porselein en goud. Eigenlijk is het ook wel mooi op een bepaalde manier, maar niet echt onze smaak. Het is bovendien zeer druk, de Thai mogen gratis binnen, het is zondag en ze maken hier dankbaar gebruik van. Tel daarbij nog de massa toeristen …
Schoenen uit … gebouw binnen … terug naar buiten … schoenen aan … het went wel.
Voor we het weten is het middag. We passeren de doorgang naar het Grand Palace, een heel andere wereld. Spijtig genoeg mogen we hier enkel bij het (beperkte) Wat Phrae Kaeo museum naar binnen, enkele delen van het terrein zijn zelfs volledig afgesloten.
Voor we verdergaan met onze wandeling, bezoeken we nog het ‘Royal Thai decorations and coins Pavilion’ (Regalia) museum. Een uitgebreide collectie van sierraden, handwerken en munten.
We hebben verderop in deze buurt nog 2 tempels te bezoeken, dat is niet haalbaar voor vandaag. Daarom wandelen we langzaamaan terug richting hotel.
Onderweg stoppen we nog bij Lak Meuang, de met goud belegde stadspilaar, die zich in een kleine tempel bevindt. Op het ommuurde binnenpleintje vinden we een zeer levendige en kleurrijke schouwspel. Hier worden allerlei te offeren objecten verkocht aan de vele gelovigen, die hier komen bidden voor een gelukkig leven. In klassieke Thaise kledij wordt een toneeltje opgevoerd … ’t zal wel cultuur zijn zeker … afschuwelijk kitscherig (hier zijn we weer). We hadden gehoopt hier een dansgroep aan het werk te zien … verkeerd moment gekozen.
Voor ons volgend bezoek, de dag nadien, laten we ons verleiden tot een tuk-tuk rit in het hectische verkeer van Bangkok, wat we echt wel leuk vinden. Onze chauffeur haast zich om de snelste te zijn tussen de grotere voertuigen (vele autobussen, taxi’s, personenwagens, …). Ondertussen daagt hij al lachend zijn collega’s uit om te koersen. De uitlaatgassen moeten we erbij nemen.
Wat Pho is het volgende tempelcomplex op ons lijstje. Hier vinden we in een tempel de enorme liggende gouden Boeddha. Indrukwekkend groot: 46 meter lang, 15 meter hoog.
Op het terrein staan de verschillende tempelgebouwen en beelden al iets verder uiteen, het is iets minder druk dan gisteren, we kunnen het geheel meer waarderen dan ons eerste tempelcomplex, dat we gisteren bezochten.
Wat Arun, op de andere rivieroever, is volledig versierd met scherven van chinees porselein. Dit maakt de tempel wat soberder, het geheel ziet er oud en geërodeerd uit.
We bezoeken eerst de ernaast gelegen niet toeristische tempel, waar monniken een ceremonie voorbereiden. Hier klinkt zachte muziek, in het gebouw liggen uitnodigend een aantal meditatiekussens aan de zijkant, zeer rustgevend.
Wat Arun zelf kan je beklimmen, zoals vele tempels in Latijns Amerika. Van hieruit hebben we een mooi uitzicht op de omgeving en de lagere tempelgebouwen. Dit is tot nu toe onze favoriet der Thaise tempels.
Een wandeling in Chinatown brengt ons naar de meest ongelooflijke plaatsen, hier is het pas druk … Eerst lopen we door de machinebuurt, waar overal oude motoronderdelen zijn opgestapeld, in bijna alle open huizen wordt druk gesleuteld. De gebruikelijke marktstraatjes, met kraampjes en open winkeltjes waar we zo ongeveer alles wat we maar kunnen bedenken, te koop aangeboden vinden: van gouden sieraden tot de kleinste onbenullige prulletjes, meestal gegroepeerd per straatdeel. Tussen dit alles wordt overal aan kraampjes de meest uiteenlopende en ondefinieerbare etenswaar bereid aan kleine gas- of houtskoolvuurtjes. Voetpaden worden volledig ingepalmd hierdoor, op de vrije plaatsen staan tafeltjes en stoelen voor wie zijn maaltijd zittend wenst te verorberen.
Ondanks de chaos, verloopt alles hier in deze smalle straatjes op een bepaalde manier toch ook wel georganiseerd. De kleinere weggebruiker gaat rustig opzij voor de grotere. Geen opstoppingen, alles blijft rustig bewegen. Niemand drumt of klaagt.
Hier en daar komen we een bedevaartsplaats of tempel tegen, waar de chinezen met geurig smeulende wierookstokjes rondlopen, oranje bloemen en kaarsen offeren.
We wandelen ook door enkele ongelooflijk smalle woonsteegjes, waar het rustig is maar door de engte weinig licht en frisse lucht aankan. Gezond kan het hier niet echt zijn. Planten fleuren hier en daar de grijze muren op. Tuk-tuks of taxi’s kunnen hier niet passeren. Het is heel rustig, af en toe komen we iemand tegen, te voet of moeizaam vorderend met fiets of scooter. Enkele kindjes spelen op de grond.
Ernaartoe :
Bangkok vlieghaven – Bangkok centrum : bus AE2, 150 THB pp., te nemen op verdieping 1, poort 8, eindhalte in de rugzaktoeristenbuurt aan de Khaosan Road, niet ver van ons hotel.
Hotel :
Rambuttri Village Inn, 850 THB per nacht voor luxekamer (gewone kamer 800 THB), 95 Soi Rambuttri, vrij sobere propere kamer, met satelliet TV, airco, warm water, groot helder zwembad op het dak, aan de rand van de drukke rugzaktoeristenbuurt, gelegen in een steegje met pleintje waardoor er weinig lawaaihinder is, vriendelijk onthaal, boeken via internet om deze prijzen te bekomen, anders 1150/1100 THB,
www.khaosan-hotels.com
Activiteiten :
Commercieel centrum Pantip Plaza (Computer World)
ernaartoe : stadsbus 59 (met airco), Ratchadamnoen Klang Ave. (overkant Royal Hotel) – Phetchaburi Rd. (slaat af op de hoek waar skytrain kruist), 22 THB pp., we moeten nog een stukje verder rechtdoor te voet, bus nummer 60 is een betere optie, ze passeert het winkelcomplex.
terug : stadsbus 60 (zonder airco), Pantip Plaza – Royal Hotel (stopt om de hoek), er komt geen ontvanger rond op deze bus die proppensvol zit, beter een halte eerder afstappen, aan de Khao San Rd.
Dusit Palace Park
inkom : 100 THB pp., extra 150 THB pp. inkom voor de Ananda Samakhom Throne Hall
tip : wanneer je ook een bezoek plant aan de tempel Wat Phra Kaew + Grand Palace, doe je dit beter eerst, de inkomkaart daarvoor is vrij duur, maar je krijgt daarbij een gratis inkomkaart voor Dusit Palace Park
kledijvereisten : schouders en benen moeten bedekt zijn, schoenen moeten vastzitten aan de hiel
ernaartoe : stadsbus 70 (met airco), 14 THB pp., stopt voor de ingang
Golden Mount :
inkom : 10 THB pp., dit wordt gevraagd op een bordje met een collectebus eronder. We zijn bij de weinigen die betalen.
ernaartoe : stadsbus 70 (met airco) van Dusit Palace Park tot het gebouw van het ministerie van transport (op +/- 600 m van Golden Mount), 12 THB pp.
terug : te voet
Wat (tempel) Phra Kaeo + Grand Palace :
inkom : 350 THB pp., tickets voor Dusit Palace Park en Regalia museum (Royal Thai decorations and coins Pavilion) inbegrepen
Tip : ga hier best niet al te vroeg naartoe, bepaalde delen van het Grand Palace zijn geopend voor publiek in de namiddag (vanaf 13.30 u), niet op zon- en feestdagen
kledijvereisten : schouders en benen moeten bedekt zijn
ernaartoe : te voet
Regalia museum (Royal Thai decorations and coins Pavilion) :
inkom : 10 THB pp., inbegrepen in het ticket van Wat Phra Kaeo
ernaartoe : aan de ingang van Wat Phra Kaeo
Lak Meuang :
inkom : gratis
ernaartoe en terug : te voet
Wat Pho :
inkom : 50 THB pp.
kledijvereisten : schouders en benen moeten bedekt zijn
ernaartoe : tuk-tuk, 30 THB (de onderhandelingen begonnen aan 100 THB)
Wat Arun :
inkom : 50 THB pp. (de ernaast gelegen tempel kan gratis worden bezocht)
kledijvereisten : schouders en benen moeten bedekt zijn
ernaartoe : overzetboot van Tha Tien naar Wat Arun, 3 THB pp.
terug :
overzetboot van Wat Arun naar Tha Tien, 3 THB pp.
Chao Phraya Express (rivierboot) Tha Tien - Tha Phra Athit (vlakbij ons hotel), 13 THB pp.
Chinatown :
ernaartoe : Chao Phraya Express (rivierboot) Tha Phra Athit – Tha Krom Chao (Marine dept.), 13 THB pp.
terug : Chao Phraya Express (rivierboot) Tha Ratchawong – Tha Phra Athit, 13 THB pp.
Praktisch :
Bij aankomst op de vlieghaven van Bangkok, trachten we naar aloude gewoonte met onze kredietkaarten geld uit een ATM te halen. Hier wordt 150 THB aangerekend op elke transactie. We probeerden 3 verschillende bankterminals, dit maakte geen verschil uit.
Ook in het centrum van de stad lukt het ons niet een ATM te vinden waar geen extra 150 THB kosten per transactie worden aangerekend.
Bij het toerismekantoor in het luchthavengebouw (2de verdieping in elke uithoek) informeren we naar de beste manier om ons hotel te bereiken. Daar krijgen we een mooie zeer bruikbare kaart van Bangkok.
Dit is tevens de beste plaats om je te informeren betreffende je bezoek aan Bangkok, gezien in het centrum weinig (niet strategisch gelegen) toerismekantoren zijn.
Tip : neem de Chao Praya Express rivierboot voor verplaatsingen in de buurt van de kade, deze is goedkoop en vaart regelmatig en vlot, er zijn verschillende lijnen, de snellere boten hebben minder stops
