Reisverhaal «Hoge Tatra»
Europa
|
Slovakije
|
0 Reacties
12 Augustus 2009
-
Laatste Aanpassing 01 Mei 2011
De Hoge Tatra is een relatief klein maar zeer mooi ruw gebergte in Slowakije. De voet van het gebergte ligt op ongeveer 800 meter hoogte, de hoogste top, Gerlach’s peak reikt 2.655 meter hoog.
Een beboste strook loopt langzaam omhoog omheen de kern van de Hoge Tatra, na ongeveer 1 uur stappen bereik je de steilere paden tussen en op de rotspieken die hoog boven de omgeving uittorenen. Hier begint het echte werk. We raken niet uitgekeken op de blauwe meertjes en wilde riviertjes tussen de rotspieken, hier en daar vinden we nog een strookje sneeuw.
Een aantal berghutten maken het mogelijk om meerdaagse tochten te maken in deze mooie omgeving. Dit is ideaal, zodat je niet dagelijks de aanloopstrook dient te wandelen. Tijdig reserveren is echter noodzakelijk, het gebied is zeer geliefd en druk bezocht. Zelf waren we hiervoor te laat en dienden naar andere mogelijkheden te zoeken.
De Hoge Tatra is ook een klein skigebied, door gebruik van de liften kan je gemakkelijk op enkele plaatsen tot halverwege de hoogte komen, om zo de aanloopstrook te vermijden. Van daaruit kan je dan verder wandelen in het hart van het gebied. Zelfs van op deze hoogte moet je minstens nog 1.000 meter stijgen om de passen over te steken en een rondwandeling te maken. De uitdaging ligt echter in het beklimmen van de toppen, maar die liggen nog op zijn minst zo’n 500 meter hoger.
De meeste paden zijn zeer steil, met voornamelijk grote rotsblokken/’trappen’, vermoeiend om de hele tijd al die hoge stappen te nemen. Een aantal paden zijn beveiligd door kettingen, af en toe slechts in 1 richting te belopen, omwille van de veiligheid.
De wandelpaden zijn goed aangeduid, een kaart is echter onmisbaar om door dit uitgebreide netwerk van paden lange tochten te maken. De opgegeven staptijden (excl. pauzes) zijn correct, zelf benaderen we deze vanaf het begin zeer goed, overschrijden ze nooit. Wanneer we ingelopen zijn kunnen we onze pauzes en picknicks houden binnen de opgegeven staptijden met nog wat overschot. We zijn blij dat onze fysiek terug op peil is.
De tochten die we hier hebben gewandeld :
Tatranská Lesná (915 m) – Rainerova chata (1.295 m) – Horský hotel Hrebienok (1.290 m) – Bilíkova chata (1.285 m) – Tatranská Lesná (915 m)
Onze inloopwandeling, mooie kennismaking met de Hoge Tatra.
Het eerste deel van de wandeling gaat doorheen een gebied waar op 19 november 2004 een storm ‘Bora’ 12.600 ha bos heeft vernield. +/- 5 miljoen bomen zijn afgebroken of omgewaaid. 230 km wandelpaden werden bedolven onder takken en boomstammen. Voor de renovatie van het gebied zullen er 15 tot 20 jaren nodig zijn. Er was ook veel schade aan de gebouwen in de dorpjes van de Tatra-streek, hier en daar zie je de sterk vernielde gebouwen die niet werden terug opgebouwd.
Verder lopen we doorheen een mooi naaldbos en volgen een rivier, hogerop zijn prachtige watervallen te bewonderen.
Strbské pleso (1.346 m) – Popradské pleso (1.500 m) – Vel’ké Hincovo pleso (1.945 m) – Vysné Koprovské sedlo (2.130 m) – Velké Hincovo pleso (1.945 m) – Popradské pleso (1.500 m)
Ons vertrekpunt is het hoogste punt waar je met de auto aan het wandelgebied komt. Het is toch nog 1 uur lopen voor we aan de ‘echte’ bergwandeling kunnen beginnen. We hebben een overnachting kunnen boeken in het hotel Popradské Pleso, gelegen aan het gelijknamige meer. Hier checken we in en laten een gedeelte van onze bagage na.
We maken nu pas kennis met de ware aard van het wandelgebied. De hoge rotsblokken waar we overheen moeten stappen vergen veel van onze energie, het is bovendien snikheet. Het is echter een prachtige wandeling, langs een mooi azuurblauw meer (waar we picknicken), via een bergpas kan je nog verder naar de top. Aangekomen op de bergpas Koprovské Sedlo beslissen we het laatste stukje niet meer te wandelen, voor de eerste echte wandeldag is het mooi geweest. Moe maar voldaan keren we terug naar ons hotel.
Popradské pleso (1.500 m) – chata pod Rysmi (2.250 m) – sedlo Váha (2.340 m) – Rysy (2.503 m) – sedlo Váha (2.340 m) – chata pod Rysmi (2.250 m) – Popradské pleso (1.500 m) – Strbské pleso (1.246 m)
Vanuit het hotel gaan we vroeg op pad om de hoogste top in de buurt te beklimmen. Rysy is gelegen op de Slowaaks-Poolse grens, wat de tocht bijzonder maakt. Van op de top zullen we 3 valleien kunnen inkijken. Het stappen vlot goed, een traject met kettingen beveiligd valt goed mee. We komen al vlug aan de hut Chata pod Rysmi, waar we een kop heerlijke koffie drinken. Vol moed en energie stappen we verder naar de bergpas Sedlo Váha, vanwaar de klim naar de top begint. Op ongeveer 30 meter onder de top begint het plots te hagelen. Geen probleem, regenjas aan en verder, we zijn er bijna. Maar … dat is misrekend … we zijn nog niet aangekomen of het begint te kletteren langs alle kanten … een onweer van jewelste … Vlug kiezen we het hazenpad … het mooie uitzicht mogen we vergeten, wolken hangen rondom ons en in de valleien. Doornat komen we terug aan bij de hut, waar we niet naar binnen kunnen door de vele wandelaars die er schuilen. Onderweg naar beneden klaart het even uit … we rusten even aan een meertje en drogen bijna helemaal op. Maar … niet voor lang, het is een dag van buien.
De volgende dag wordt een rustdag, onze schoenen zijn doornat en moeten drogen vóór we een volgende uitdaging kunnen aangaan.
Tatranská Lomnica (900 m) – Skalnaté pleso (1.751 m) – Skalnaté chata (1.475 m) – Téryho chata (2.015 m) – Zamkovského chata (1.475 m) – Téryho chata (2.015 m) – Modré pleso (2.189 m) – Téryho chata (2.015 m) – Zamkovského chata (1.475 m) – Obrovsky vodopád – Rainerova chata (1.295 m) – Velky vodopád (1.233 m) – Tatranská Lomnica (900 m)
Deze tocht beginnen we met het nemen van een kabelbaan tot 1.751 m hoog, aan het meertje Skalnaté pleso. Eerst dalen we af tot 1.475 m over een mooi pad langs de berghelling, met uitzicht op de vlakte beneden. Vandaag hangen er wolken rondom de bergtoppen en ook wat lager. We zijn op onze hoede. De klim tot de hut Téryho chata is zeer pittig. We worden beloond met een prachtige locatie om even te rusten, meertjes rondom de hut en zicht op de hoogste top van het gebied Lomnicky Stít (2.633 m), weliswaar bijna volledig in de wolken, deze is enkel met kabelspoor bereikbaar, je kan er niet wandelen. In de hut eten we een verse groentensoep.
We zijn niet van plan een rondwandeling te maken via het pad over de kam ‘Priecne sedlo’, een pad in 1 richting, met een steile wand die beveiligd wordt met kettingen. Over de kam moet een stukje worden afgedaald in rappel. Dit zou ons te veel tijd kosten om nog voor het donker aan onze auto terug te kunnen zijn.
Toch wandelen we nog een stuk door voorbij de hut, zien de klimmers zwoegen aan de kettingen en picknicken wat verder aan een mooi meertje vlak voor de pas ‘sedlo Sedielko’. Op terugweg komen we het Nederlandse paar tegen die op de camping in onze buurt staan met hun tentje. Zij zijn van plan om wel de moeilijke pas te overbruggen om terug te keren via de vallei aan de overkant. Ze vinden dit pad al moeilijk, we vrezen dat zij niet voor het donker beneden zullen zijn.
We keren terug via een pad dat helemaal tot aan de parking loopt waar onze wagen beneden op ons wacht.
’s Anderendaags horen we dat de Nederlanders pas na 20.00 u aan het bergtreintje van ‘Hrebienok’ zijn aangekomen, geen treintje meer naar beneden … maar ze hadden geluk, een persoon met minibus verzorgt een taxidienst voor de laattijdig teruggekeerde wandelaars, zodat ze niet in het donker verder naar beneden moeten. Normaal gezien mag je niet met de wagen tot hierboven komen, maar blijkbaar wordt de asfaltweg ’s avonds opengesteld voor het personeel van het hotelletje hier boven. Ze hadden hun tocht onderschat, niet genoeg rekening gehouden met de staptijden op de kaart.
Starý Smokovec (1.073 m) – Hrebienok (1.285 m) – Zbojnícka chata (1.960 m) – pad naar sedlo Prielom (tot 2.070 m) – Zbojnícka chata (1.960 m) – Hrebienok (1.285 m) – Starý Smokovec (1.073 m)
Vandaag vertrekken we met het bergtreintje omhoog naar Hrebienok. Zo kunnen we bijna onmiddellijk met het echte werk beginnen. Aan de hut Zbojnícka chata nemen we een lekkere verse soep vooraleer we verder klimmen. Weerom een mooie tocht, met mogelijkheid een rondwandeling te maken door 2 bergkammen over te steken. Maar we keren onderweg, aan de voet van de eerste bergpas terug, omdat Marc last heeft van hoofdpijn, mogelijks door de felle zon. Het zou een zeer zware tocht geweest zijn.
Enkele verklaringen:
- sedlo = zadel, bergpas
- chata = berghut
- vodopád = waterval
Overnachtingen :
Intercamp Tatranec, 16 EUR per nacht voor 2 personen + tent + auto, 05960 Tatranská Lomnica, tel. 00421 52 44 67 092, uitgestrekt grasveld, geen afgebakende plaatsen, weinig schaduw, verouderd sanitair, warm water, redelijk proper, keuken met kookvuren, microgolf, koelkast met diepvriesvak, vriendelijke ontvangst, wassen is mogelijk bij het hotel aan de camping
Hotel Popradské Pleso Horký, 27 EUR per nacht per persoon in een 2-persoonskamer met sanitair, gelegen aan de rand van het meer Popradské Pleso op 1500 m hoogte, uitvalsbasis voor verschillende bergtochten, Po Box 12 Strbské Pleso, tel. 00421/910.948.160, fax 00421/908.761.403, restaurant aanwezig, helemaal niet lekker
Excursies :
parking: 5,40 EUR per dag, gelijk waar in het gebied
cabine Tatranská Lomnica – Skalnaté pleso, 8 EUR pp., enkel
bergtreintje Starý Smokovec – Hrebienok, we betaalden met een toeristenkaart die we kregen van onze Nederlandse buren op de camping, zij hadden deze maar half opgebruikt (27,5 EUR voor 18 punten, te gebruiken als betaalmiddel bij verschillende attracties), we hadden geluk want aan het loket stond reeds heel vroeg ’s ochtends een lange rij aan te schuiven om een ticket te kopen.
