Reisverhaal «Espinho - Porto»
Frankrijk - Spanje - Portugal
|
Portugal
|
0 Reacties
22 September 2010
-
Laatste Aanpassing 26 April 2011
Omdat de camping in het centrum van Porto niet meer bestaat, begeven we ons naar het leuke badplaatsje Espinho (33.700 inwoners), een 15-tal km ten zuiden van de drukke stad. Er is hier steeds wel wat activiteit, eerder gericht naar de locale bevolking, omdat de periode van het strandtoerisme reeds ten einde is.
Het binnenhalen van de visnetten ’s ochtends voor 10.00 u is echter de moeite waard om eens te bekijken(strand ten zuiden van het badplaatsje). Vissers varen dagelijks uit met hun kleurrijke bootjes om hun netten in zee te plaatsen. Elke ochtend worden deze met behulp van tractoren terug naar het strand gesleept. Het is steeds een verrassing te zien hoeveel vis uiteindelijk in een net is terechtgekomen. Vooral sardientjes maken hier de vangst uit, maar ook wel wat andere soorten vis. Nadien zien we overal op het strand de mannen aan het werk om hun netten weer voor te bereiden en te herstellen voor een volgend gebruik.
Op maandag is er 1 km markt in Espinho (ten zuiden van het multimediagebouw). Een markt die geen typische producten biedt, maar waar je behalve de gebruikelijke textielartikelen ook goedkope verse waren kan kopen.
Violinos Capela, een familiaal atelier sinds 1924 heeft wereldbekendheid verworven als violenbouwers. Volgens het toerismekantoor is dit te bezoeken, maar na een tijdje zoeken staan we voor een gesloten deur van het onopvallende huis met enkel een koperen naamplaat aan de muur (nabij kruispunt rua da Igreja – rua do Passal).
Op 50 km van Espinho ligt het verfrissende universiteitsstadje Aveiro (50.000 inwoners), ook wel eens het Venetië van Portugal genoemd. Verschillende kanaaltjes doorkruisen de stad die aan het meer Ria de Aveiro ligt, dat door een natuurlijke dam van de zee wordt afgesneden. Gondels, vroeger gebruikt voor het binnenhalen van zeewier en de zoutwinning, bieden toeristen tochten op de kanaaltjes en het meer aan. In dit sfeervolle stadje worden langs de kanaaltjes oud en modern met elkaar gecombineerd tot 1 geheel. Alles oogt uiterst proper en goed onderhouden.
Een vriendelijke dame op de toeristische dienst duidt voor ons de belangrijkste bezienswaardigheden op een stadsplannetje aan, hiermee gewapend gaan we op stap. Langs de kade van het canal central vinden we enkele mooie voorbeelden van huizen in Jugendstil. Smalle straatjes geplaveid in wit-zwarte patronen brengen ons over pleintjes naar de overdekte markt, enkele kerken en een klooster (museum). Onderweg bewonderen we de ludieke beelden en muurschilderingen.
Het kerkhof is zeker een bezoekje waard met zijn grote graven in de vorm van kapelletjes waarin de kisten worden opgebaard achter glazen deuren.
De Sé de São Domingos uit 1464 kreeg in de 18de eeuw een barokgevel. Eind 20ste eeuw werd het interieur van de kathedraal gemoderniseerd. Oude elementen bleven bewaard en vormen een prachtig geheel met het sobere moderne interieur. Voor de kerk staat het Cruzeiro de São Domingo dat wellicht het mooiste kruisbeeld van het land is (het originele kruis staat in de inkom van de kerk om het te beschermen tegen verwering).
En tot slot bezoeken we nog het oude stationsgebouw waarvan de gevel rondom versierd is met taferelen in Azulejos.
We nemen in Espinho de trein om op een zorgeloze manier de grote drukke stad Porto (240.000 inwoners) te bezoeken, 30 minuten later komen we aan in het centrum van de stad en bewonderen al onmiddellijk de prachtige hal van het stationsgebouw São Bento, de muren zijn bezet met taferelen in azulejos (blauwe tegeltjes) uit 1915 die beelden uit het dagelijkse leven weergeven en belangrijke historische gebeurtenissen uitbeelden. De veelkleurige tegeltjes bovenaan verhalen de geschiedenis van het transport in Portugal. Naar men zegt het mooiste stationsgebouw van Portugal.
De zilverwinkeltjes in de rua das Flores zijn gesloten op zondag. Langs de mooie Avenida dos Aliados met zijn imposante oude bankgebouwen, bereiken we het stadhuis waarnaast we een bezoek brengen aan het toerismekantoor. Een plannetje met vermelding van de belangrijkste gebouwen helpt ons de rondwandeling in deze door Unesco erkende stad aan de Douro te plannen. Het is een vermoeiend stadscentrum om in rond te lopen, de stad is gebouwd op een enorme rots waardoor we steeds maar op en af moeten lopen.
Een aantal kerkgevels zijn rijkelijk bezet met taferelen in azulejos, o.a. de igreja dos Congregados, Capela das Almes, igreja de São Ildefonso, igreja de Santa Clara, … vaak ook het interieur. Op het einde zou je er moe van worden, al die blauwe afbeeldingen. De igreja dos Clérigos en de Sé (kathedraal) zijn iets minder blauw …
Het Palácio da Bolsa, het oude beursgebouw met zijn Arabische zaal (inkom 6 EUR pp.) en de igreja de São Francisco met zijn schatkamer en grafkelder (inkom 3,5 EUR pp.) bevinden zich naast elkaar nabij de oever van de rivier.
Café Majestic, rua de Santa Catarina n° 112, uit de periode rond 1900 heeft zijn originele interieur behouden. Livreria Lello, rua das Carmelitas, is een bijzondere boekhandel met plafondschilderingen en vele oude houten boekenkasten. Het stadscentrum herbergt ook enkele overdekte markthallen.
Via het theatergebouw begeven we ons naar de woonwijken gelegen langs de oever van de Douro. Hier staan we te kijken van de armoe die in deze enorme stad heerst. Jonge vrouwen staan hun was te doen aan een oude wasplaats waarvan de geribbelde wastafels serieus beschadigd zijn. Rondom spelen kleine kinderen op blote voeten in het zand waar afval en glas gul zijn rondgestrooid. Een mooi uitzicht op de rivier en de smeedijzeren bruggen hebben ze hier wel …
Ons doel is de Mia Pia treinbrug, een prachtige constructie gebouwd door G. Eiffel. Jammer genoeg kunnen we er geen mooie foto nemen, want de brug is omringd door 2 moderne exemplaren die de moderne verkeersstroom veel beter tegemoetkomen.
Maar de zusterbrug Dom Luis I, gebouwd door een leerling van Eiffel, komt nog steeds goed tot haar recht. Bovendien vinden we deze indrukwekkender met haar 2 niveaus. Auto’s rijden 10 meter boven de rivier, voetgangers en de metro gebruiken de oversteek op 60 meter boven de rivier. Het is een belevenis te voet over deze hoge brug te wandelen en te genieten van de prachtige uitzichten op de stad en de rivier. In het begin moeten we even een oogje dichtknijpen, ruïnes van huizen staan onder de basis van de brug, een aantal zijn volledig overwoekerd door het groen. En dit voor een Unesco stad …
Aan de overkant van de rivier ligt de stad Vila Nova de Gaia, een totale tegenstelling met het oude stadscentrum van Porto. Hier vinden we recentere en goed onderhouden gebouwen in een proper stadsbeeld, eigenlijk niets speciaals. Terwijl in Porto zelf de meeste woongebouwen met hun smeedijzeren balkonnetjes slecht zijn onderhouden, de was overal buiten aan de gevels hangt, veel bedelaars rondzwerven en de minder toeristische straten vaak vervuild zijn.
We wandelen naar het uitzichtpunt aan de igreja Serra do Pilar. Hier hebben we het mooiste zicht op het historisch stadscentrum van Porto op zijn rots, de brug en de Douro.
Hier zijn een aantal pakhuizen van porto gevestigd, die kunnen bezocht worden. We beslissen dit niet te doen, later komen we nog in de Douro vallei, de eigenlijke porto streek, we denken daar meer authentieke portohuizen te kunnen bezoeken.
Rondom het historische stadscentrum brengen we een bezoek aan het Casa da Música, een modern concertgebouw dat werd gebouwd naar aanleiding van het feit dat Porto de cultuurhoofdstad van Europa was in 2001. Het gebouw was echter maar gebruiksklaar in 2005 …
We maken een wandeling in het park met de villa van Serralves, de villa is niet toegankelijk vanwege onderhoudswerken (tuin 2,5 EUR pp, tuin + museum van hedendaagse kunst 5 EUR pp).
We wandelen een stuk langs de Atlantische kust om zo aan de monding van de Douro uit te komen. Daar nemen we de tram terug naar het historische stadscentrum. De rit langs de rivier met het oude trammetje is een belevenis op zich.
Jardim do Palácio de Cristal is een ietwat verouderd maar goed onderhouden park van waaruit we uitzichten hebben op de Douro rivier. Het bijhorende Pavilhão Rosa Mota is een halfronde sporthal, wat iets specialer is. Het is een vermoeiende wandeling op de hellingen doorheen het park. Ook in deze buurt maken we een ommetje door de smalle steegjes achter de kades en worden weer geconfronteerd met het armoedige van deze grote stad.
Bij ons bezoek aan Porto komen we overal universiteitsstudenten tegen die de opening van het academische jaar inzetten op een ludieke manier. Dit brengt wel een leuke en levendige sfeer in de stad teweeg.
We blijven een dag langer dan gepland in Espinho, de nacht voor we zouden vertrekken trekt er een zware storm langs over de streek. De wind rukt aan ons tentje, terwijl de regen met bakken over ons wordt uitgestort. ’s Ochtends wanneer we ons naar buiten wagen, blijkt het ganse sanitair onder water te staan, de riolen konden de vele regen niet meer slikken en het is waden over de paadjes omheen het sanitair. Een onfrisse geur hangt er bijgevolg rond. Wat nu ? Marc die eens een wandelingetje over de camping heeft gemaakt meent zich te herinneren dat op het einde op een heuveltje nog een sanitair gebouwtje staat dat eigenlijk zou gesloten zijn, maar de deur stond half open. We nemen ons toiletgerief en gaan op verkenning uit. En inderdaad, daar vinden we droog en proper sanitair, de deur staat nog steeds open, het warm water staat nog aan … meer moet dat niet zijn ! De ganse dag blijft het stormen, metershoge golven op zee, geen weer om ons tentje op te kramen …
Excursie:
trein Espinho – Porto São Bento, 1,4 EUR enkele rit per persoon, +/- 30 min., rijdt ongeveer om de 15 min., station bevindt zich midden in het oude stadscentrum, handige manier om Porto te bezoeken zonder in de drukke stad te moeten zoeken naar een parkeerplaats
openbaar vervoer in Porto:
men dient een kaartje te kopen dat kan opgeladen worden: 0,5 EUR per persoon,
het opladen van dit kaartje kost per rit 1 EUR, dit kaartje kan gebruikt worden voor bus, metro en tram, bij het opstappen moet de rit worden gevalideerd (toestel op bus/tram of in het metrostation) en is telkens 1 uur geldig (overstappen toegestaan)
Voor veelvuldig gebruik van het openbaar kan een dagpas op het kaartje worden geplaatst, 5 EUR/dag, ook meerdaagse passen zijn mogelijk. Hier is ook de treinrit naar Espinho inbegrepen zijn.
Overnachting:
Parque Municipal de campismo de Espinho, 14 EUR per nacht voor 2 personen + tent + auto (vanaf 1 oktober 20 % korting laagseizoen), ruime rustige camping met terrasjes, zwembad in de zomer, voldoende sanitair, proper, warm water, wasmachine, goed verlicht ’s nachts, zitruimte voor koude of regenachtige momenten, vriendelijk, geen internet, geen diepvries noch mogelijkheid om ijs te kopen (benzinestation wat verderop), gans het jaar open, op wandelafstand van de zee, het centrum, een grote supermarkt en het station, ideale basis voor een bezoek aan Porto per trein, tel. +351 227 335871,
[email protected]
