Reisverhaal «Maras – Moray »
Zuid Amerika 2
|
Peru
|
0 Reacties
17 December 2020
-
Laatste Aanpassing 31 Juli 2022
17 – 18 december 2020
Traject: Ollantaytambo – Salineras de Maras – Moray
Maras zoutterrassen
In de Salineras de Maras, of zoutpannen van Maras, wordt sinds het Inca tijdperk reeds zout gewonnen.
Deze zoutmijn bestaat uit een 4.500-tal zoutpannen, in terrasvorm aangelegd op een helling van ongeveer 20°. De pannen worden met zout bronwater gevuld, dat komt uit bronnen die ontspringen in het binnenste van de omringende bergen. In de pannen verdampt dat water door de zon en het zout blijft over, klaar om ‘geoogst’ te worden.
De helling met de zoutpannen bevindt zich in een soort ondiepe kloof en daalt af naar de bodem van de vallei, tot bij de linkeroever van de Salineras rivier. De totale oppervlakte van de zoutmijn bedraagt 1,5 à 2 hectare, de individuele zoutpannen zijn elk gemiddeld 5 m2groot. Het opgedroogde zout vormt een 7 tot 10 cm dikke laag.
Hier worden 3 verschillende kwaliteiten commercieel zout gewonnen, nl. helderwit keukenzout, bulkzout dat iets minder mooi wit van kleur is en industrieel zout, gebruikt voor landbouw, vee en industrie.
Salineras de Maras is gelegen 50 km ten noordoosten van Cusco, op 3.200 meter hoogte. De beste periode om deze zoutmijnen te bezoeken is de droge periode van mei tot oktober, dan droogt het zout volledig mooi helderwit op.
Na het bezoek aan Ollantaytambo rijden we ’s namiddags verder naar de Salineras de Maras. Het zonlicht is in de voormiddag het beste, dus zullen we eerst ter plaatse overnachten.
Bij aankomst op de site, moeten we weerom onze schoenen en handen ontsmetten, de koorts wordt gemeten. Die Covid regeltjes worden stilaan een gewoonte. Ook hier is een wandeltraject aangeduid in 1 richting, waarbij men elkaar niet moet kruisen. Er zijn amper bezoekers, de souvenirwinkeltjes op deze zeer toeristische site zijn dan ook allemaal gesloten, op één enkel na.
We maken de korte wandeling en genieten van de mooie uitzichten op de ontelbare zoutterrassen. Het is boeiend om zien hoe deze verkleuren tijdens het proces van uitdroging. Via irrigatiekanaaltjes wordt het water uit de bron naar de verschillende zoutveldjes geleid. Deze worden beurtelings gevuld, telkens wanneer eentje helemaal opgedroogd is en de zoutkristallen zijn verwijderd, kan het proces opnieuw starten. Gevuld met vers water hebben ze een chocoladebruine kleur, langzaamaan droogt de zonnewarmte het water op, waarbij het terrasje witter en witter wordt. Tot op het einde van het proces de zoutkristallen oogverblindend schitteren in de zon. Klaar voor de oogst!
Toen we hier in 2005 een bezoek brachten, mochten we tussen de terrassen afdalen, over de randen van de kanaaltjes. Nu is dat jammer genoeg niet meer toegelaten, om hygiënische redenen. Begrijpelijk!
Moray
De archeologische Inca-site Moray is gelegen zo’n 50 km ten noordwesten van Cusco op een hoogvlakte, 3.500 meter boven zeeniveau. Deze opmerkelijke site bestaat vooral uit concentrische cirkelvormige terrassen, waarvan de grootste zo’n 30 meter diep zijn. Ook hier wordt gebruik gemaakt van een irrigatiesysteem, in functie van de landbouw.
Door de vorm van de terrassen, wordt een soort microklimaat gecreëerd, met verschillend effect van wind en zon, naargelang de richting en hoogte op de hellingen. Tussen de top en de bodem van deze cirkels zou het temperatuurverschil 15°C bedragen. Deze omgeving creëert een soort natuurlijk serre-effect, dat varieert afhankelijk van de locatie in de cirkels.
Men vond hier sporen terug van duizenden verschillende gewassen. Vermoedelijk werd hier door de Inca bevolking geëxperimenteerd en het effect bestudeerd van de klimatologische omstandigheden, naargelang de plaatsing van de landbouwgewassen op de terrassen. Ook vond men hier verschillende soorten grond terug, afkomstig uit andere regio’s. Deze is wellicht aangevoerd om ook daarvan de effecten op de gewassen te bestuderen in deze bijzondere locatie.
Bovenstaande beschrijving van deze site is deze die het meest is verspreid. Doch er zijn publicaties die dit volledig tegenspreken. Men beweert hierbij dat geen enkele wetenschappelijke evidentie te vinden is, dat deze site ooit gebruikt werd voor enige vorm van landbouw. De terrassen en ondergrond zouden hiervoor niet geschikt zijn. Er is geen spoor van een irrigatiesysteem, waarvoor deze terrassen te onstabiel zouden geweest zijn.
Waarvoor de site dan wel zou hebben gediend, kan men echter niet verklaren, … er zijn sporen van een soort opzieners huisjes en ceremoniële gebouwtjes.
Vervolgens rijden we naar de site Moray, die niet heel ver van de Salinas de Maras is gelegen, doch op een vrij afgelegen locatie.
De weg hiernaartoe leidt eerst naar het dorp Maras, met zeer smalle straatjes. Bij aankomst in het dorp wordt onze koorts gemeten, Manga wordt gedesinfecteerd, alles om Covid-19 te vermijden. Door de smalle straten moeten we naar de andere kant van het dorp rijden, waarbij 1 afslag te krap is voor onze Manga. We rijden dus een straatje verder, door een zeer oneffen zandstraatje. Zo geraken we toch op de juiste weg naar Moray. Maar … deze gravelweg is afgesloten door wegenwerken, we moeten een heel eind omrijden via hobbelige veldwegen. Langzaam maar zeker geraken we toch opnieuw op de juiste weg.
Eenmaal we op de site aankomen, moeten we opnieuw de voeten en handen ontsmetten, ook onze koorts wordt gemeten. De parking ligt er nog zeer verlaten bij, het is ondertussen middag. Na de lunch gaan we de site verkennen, die met wat verbeelding aan een Grieks amfitheater doet denken.
Ook hier zijn enkele rondwandelingen uitgezet, in 1 richting. We beginnen met de langste, die hoog op de helling omheen de terrassen loopt. Hierbij genieten we van de mooie uitzichten op deze indrukwekkende site. De verschillende terrassen zijn verbonden door een soort rotstrappensysteem, om zich van de ene naar de andere laag te kunnen verplaatsen. Eenmaal rond, wandelen we ook de kortere lus, die afdaalt tot de rand van de terrassen en deze volgt. Het temperatuurverschil is lichtjes voelbaar, tot helemaal beneden afdalen is niet toegelaten. In de namiddag wordt het hier ietsje drukker, minibusjes en privé voertuigen brengen bezoekers naar de site.
Op deze parking blijven we overnachten, morgen willen we naar een aangename locatie rijden, waar we de zondag kunnen doorbrengen. Rijden mag nog steeds niet op zondag, maar een mooie wandeling zou leuk zijn.
OVERNACHTINGEN:
SALINERAS DE MARAS – PARKEERPLAATS AAN VELDEN LANGS DE WEGKANT
Coördinaten: -13.300132 – 72.150536
Gelegen op 3.180 meter hoogte.
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Zandplein aan de rand van velden, vlakbij de ingang van de zoutvlaktes. We mogen niet in dit park op de parking overnachten. Geen voorzieningen.
Prachtige omgeving, met uitzicht op besneeuwde bergtoppen, met gletsjers.
Minpunten: Vrij winderig in de namiddag wanneer wij er zijn.
MORAY – PARKING
Coördinaten: -13.330003 – 72.194290
Gelegen op 3.516 meter hoogte.
PRIJS: Gratis.
Normaal maakt deze site deel uit van een combinatieticket voor 7 dagen en meerdere tempels in de regio Cusco: 70 PEN pp. Om hier te overnachten, wordt wellicht eerst het ticket gevraagd voor een bezoek aan de site. Wanneer wij hier komen is het bezoek gratis, omwille van de zeer recente heropening tijdens de Covid pandemie.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Ruime gravel parking, langs de gravelweg naar enkele huizen verderop in deze landbouwregio. Toiletten wanneer de site open is. Zeer rustig nadat alle bezoekers zijn vertrokken.
Minpunten: /
GEREDEN TRAJECT:
Ollantaytambo – Pachar – Urubamba – Salineras de Maras, 38 km
PE-288, Ollantaytambo – Urubamba, een gravelweg in zeer slechte conditie leidt omheen het dorp. Daarna volgen we de hoofdweg in redelijke goede staat, wel opletten voor putten hier en daar.
PE-28F, Urubamba richting Maras, bochtige asfaltweg met veel oneffenheden en verzakkingen.
La Convención, goede asfaltweg.
Zijweg naar Salineras de Maras, 7 km gravelweg in goede staat, met lichte dwars ribbels.
We zouden eerst naar Moray rijden, rechtstreeks vanuit Ollantaytambo, doch deze smalle 22 km lange weg lag zeer slecht. Geen idee of deze verder verbetert, we keerden terug.
Maras – Moray, 38 km
Zijweg naar Salineras de Maras, verder afdalen naar de site, daarna terugkeren langs dezelfde weg.
La Convención, vervolgen naar Maras dorp, goede asfaltweg.
Straten in Maras, zeer smal, krappe hoeken.
Weg naar Moray, via Accoto, vrij goede gravelweg, niet overal even breed. Wegens werken moeten we via zanderige veldwegen met vele putten omrijden.
EXCURSIES:
SALINERAS DE MARAS – ZOUTTERRASSEN
Uitgestrekte zoutterrassen, in een vallei.
Tussen de terrassen mag men niet meer wandelen.
Te bezoeken via een doodlopende weg, vanop de parking een korte rondwandeling met uitzichten.
Ook mogelijk te bereiken te voet vanuit het dorp Maras, via een mooi dalend wandelpad tussen de velden. Voorbij de terrassen kan men dan verder wandelen naar het dorp Pichingoto.
SCORE: 5/5
INKOM: 10 PEN pp. / Peruanen: 5 PEN pp.
PARKING:
Coördinaten: -13.304059 – 72.153977
MORAY – ARCHEOLOGISCHE SITE
Inca site met concentrische terrassen, waar men omheen en tussendoor kan wandelen. Mooie site, zeer bijzonder. Wij maken de 2 rondwandelingen, doen daar +/- 1 uur over.
Minpuntje: nergens staan borden met uitleg, noch is een brochure beschikbaar.
SCORE: 5/5
INKOM: Gratis (Covid).
Normaal maakt deze deel uit van een combinatieticket voor 7 dagen en meerdere tempels in de regio Cusco: 70 PEN pp.
PARKING:
Toiletten aanwezig tijdens de opening.
Coördinaten: -13.330003 – 72.194290
