Reisverhaal «Veracruz»
Noord Amerika 5
|
Mexico
|
1 Reacties
02 Augustus 2019
-
Laatste Aanpassing 25 Augustus 2019
2 – 13 augustus 2019
Traject: PN Malinche – Xalapa – Veracruz
Afscheid van Mexico .
Door onverwachte persoonlijke omstandigheden hebben we tijdens deze periode van 6 maanden, de duur van onze TIP (Tijdelijke Invoer Permit voor voertuigen) in Mexico, minder locaties bezocht dan gepland. Toch hebben we de belangrijkste plaatsen kunnen opzoeken, die we in 2007 niet hebben gezien. Toen reisden we hier met rugzak en openbaar vervoer (zie eerder op deze reisblog).
Het einde van ons bezoek aan Mexico is in zicht, we zullen Manga vanuit zeehavenstad Veracruz verschepen naar Cartagena in Colombia. Hiervoor hebben we een RoRo schip gevonden, dat afvaart op 15 augustus, de vervaldatum van onze TIP. Langer in het land blijven, zou in beslagname van het voertuig kunnen tot gevolg hebben.
Preventief onderhoud
Omdat ons type voertuig in Zuid Amerika niet gekend is, willen we nog een laatste onderhoudsbeurt laten uitvoeren aan de truck en vragen we om alles grondig na te zien. Zo hopen we een poosje zorgeloos te kunnen verder reizen.
De vriendelijke mensen van Ford Jalapa te Xalapa wuiven ons al toe bij aankomst. Ze herkennen de camper, maar zijn verwonderd wanneer we uitstappen. Enkele maanden geleden kwamen onze Deense vrienden Niels en Ranveg hier een herstelling laten uitvoeren. Zij rijden met identiek dezelfde truckcamper. We leggen uit dat dit vrienden zijn, die ons hebben doorverwezen naar hen, omdat ze zo tevreden zijn over de service.
Onmiddellijk wordt tijd vrijgemaakt om ons te helpen. Het duurt wel de ganse namiddag, maar het is vrijdag, we zijn al blij niet te moeten wachten tot na het weekend. De truck wordt goedgekeurd, enkel de batterij zou bijna aan vervanging toe zijn. Na onze ervaring in Tepotzotlán, beslissen we dit onmiddellijk te laten uitvoeren. We waren verwittigd, … hier zijn garages een stuk duurder dan in de US en Canada.
’s Avonds rijden we naar de Walmart vlakbij, waar we onze Manga achter het gebouw parkeren om te overnachten. Hier zijn we afgeschermd van het drukke stadslawaai. We blijven er tot na het weekend, om langzaam te wennen aan de warmte, er is toch nog wat tijd over. Xalapa ligt op 1.411 meter hoogte, het is hier tijdens de dag 28 °C.
Onverwachte stroomversnelling
We willen goed op tijd aankomen in Veracruz, zodat we voldoende tijd hebben om Manga voor te bereiden op de verscheping en rijden daarom na het weekend onmiddellijk verder. Normaal gezien moeten we Manga afleveren 2 tot 3 dagen op voorhand. Wanneer we het weekend niet meerekenen, is dat ten vroegste donderdag.
De truck moet helemaal leeg zijn, om diefstal te vermijden. Dat wil zeggen, dat alles wat we op de achterbank van de truck meenemen, moet verplaatst worden naar de leefruimte. Daarvan moeten we geen sleutels afgeven, de truck zelf blijft open en toegankelijk.
Hiervoor denken we 1 dag nodig te hebben, het meeste kan pas de laatste dag gedaan worden, voordat we de camper moeten afgeven. Eenmaal alles in de camper zit (o.a. plooifietsen, tafel en stoelen, allerhande toestellen en gereedschappen, zandplaten, sleepkabel, sneeuwkettingen, … en nog zoveel meer), zal er geen doorgang meer zijn in het gangpad. Dan kunnen we dus niet meer wonen in Manga. Het plan is naar een camping te rijden, een stuk ten zuiden van de stad. Daar zouden we voldoende ruimte hebben om ons te organiseren en de laatste nacht in een cabin kunnen overnachten.
Wanneer we maandag willen vertrekken naar Veracruz, krijgen we echter een bericht binnen van verscheper Martin van IVSS. De boot die bij boeking op 15 augustus was gepland, op het moment van bevestiging al vervroegd werd naar 13 augustus, wordt nog een dagje eerder verwacht, op 12 augustus. Ook de aankomst in Colombia wordt opnieuw vervroegd, ditmaal met 2 dagen, naar 18 augustus. Dat laatste klinkt niet slecht …
Onmiddellijk daarna mailt Luis, de persoon die ons bij de voorbereiding in Veracruz zal begeleiden. Hij verwacht ons morgenochtend, dinsdag, om 8 u in zijn kantoor, om alle administratie af te ronden. Dat betekent dat we onze Manga al in de haven moeten gaan afleveren. Dit is veel vroeger dan de 2 tot 3 dagen die in onze informatie zijn vermeld, dat zou door alle wijzigingen, ten vroegste woensdag worden. We panikeren nog niet, maar beseffen dat dit helemaal niet haalbaar is. Immers, we moeten ons vandaag nog verplaatsen van Xalapa naar Veracruz. Het rijden hier gaat niet zeer vlot, we willen onderweg nog enkele boodschappen doen … en het is ondertussen bijna middag.
Eenmaal in Veracruz kopen we vlug een telefoonkaartje (tot grote verwondering van de verkoper, werkt dit zelfs in ons oude Nokia 3-band toestelletje uit 2006 – tja, we stellen hierdoor opnieuw de investering in een smartphone uit) en bellen hiermee naar Luis. Hij begrijpt ons probleem en geeft uiteindelijk toe, de afspraak wordt met 1 dag uitgesteld. Zo hebben we 1 dag de tijd om alles te verhuizen op een ordentelijke manier, nog steeds krap, maar dat moet lukken. Eigenlijk hebben we het gevoel dat Luis probeerde wat extra tijd over te houden …
Voorbereidingen
Maar nu is het geplande verblijf op de camping niet langer haalbaar, deze is te ver verwijderd van de stad. Op zoek dus naar een alternatief.
Bij aankomst in Veracruz, proberen we dan maar eerst een hotel met parking te vinden, waar Manga op past. Dat zou ideaal zijn om in alle rust onze voorbereidingen te kunnen doen, terwijl we kunnen overnachten in een hotelkamer.
Maar in deze vrij oude stad aan zee, die het ganse jaar in grote hitte baadt, zijn de hotelparkings overdekt, als die er al zijn. Geen enkele mogelijkheid om een hoger voertuig naar binnen te rijden. Aan de drukke straatkant kunnen wij onmogelijk al onze spullen uitladen en de nodige voorbereiding treffen om alles in de camper te kunnen vastzetten met beschermfolie ertussenin, zodat het interieur van de camper niet wordt beschadigd. Onze keuze valt aldus op een grote supermarktparking, net buiten de stad …
Dinsdag werken we de ganse dag aan de organisatie van de ‘grote verhuis’, wat extra zwaar is door de grote hitte van 36°C, zonder één schaduwplekje. We doen wat aanpassingen aan de houten constructie die achter in de truck alles op zijn plaats houdt, zodat deze ook nu goed dienst kan doen. Alles wordt naar binnen gebracht en zo goed mogelijk in en op elkaar gepuzzeld. Het resultaat ziet er prima uit.
Bovendien moeten we erop letten, dat de camper leeg oogt, als iemand door het raam zou kijken. Alles moet dus zo laag mogelijk worden gestapeld, we overdekken het geheel met zwarte Air Canada dekentjes.
Opdat we nog een nachtje in de camper zouden kunnen slapen, moeten het gangpad en de WC weer vrijgemaakt worden. Een deel van het gerief verhuist opnieuw naar de truck.
Midden in de nacht komt een politiepatrouille langs. De 3 agenten lopen omheen onze Manga en vragen zich af of we problemen hebben, we staan hier immers al de 2de nacht op rij. Ze schijnen met een grote lamp naar binnen … de dame zegt ‘ze zijn aan het werken, er ligt gerief in de truck’.
Marc hoort alles en blijft stilletjes afwachten.
Wanneer ze op de deur kloppen, kijkt hij uit het raam en legt in zijn beste Spaans uit dat we morgen ons voertuig naar de haven moeten brengen voor verscheping. De agenten begrijpen het, ‘mochten jullie een probleem hebben, bel 911’.
Herlinde die anders zeer weinig en licht slaapt, wordt ditmaal pas wakker bij het kloppen op de deur. Vermoeidheid en spanningen slaan toe.
Ondertussen trachten we onze propaanflessen leeg te krijgen, een vereiste voor de verscheping. Door ons onverwacht lang verblijf in België, waarna nu de extra inkorting volgt, is onze planning hiervoor danig in ’t honderd gelopen. Vanaf maandagavond staat de verwarming aan op maximum (dit helpt niet veel, gezien de grote omgevingswarmte, maar wat het is, is het), we koken tijdens de dag voortdurend water … maar geraken er niet. Tijd om een propaan vulstation te vinden, waar de flessen kunnen worden leeggepompt, is er niet over. We nemen dus het risico …
D-Day
Om 4.20 u staan we op voor onze laatste voorbereidingen. Het is nog donker, maar we hebben geen keuze. Onverwacht vlot kunnen we alles afwerken, tevreden met het resultaat.
Goed op tijd komen we aan bij het kantoor van Luis … die nog niet aanwezig is. Een kwartiertje te laat komt ook hij aan, Mexicaanse stiptheid ?
Vlug worden de documenten voorbereid, die nodig zijn voor alle administratie die vandaag dient afgehandeld te worden.
Als eerste rijden we naar de Banjercito. Hier moet onze TIP (tijdelijke import permit) worden stopgezet. De waarborg zal worden terugbetaald via onze Credit Card, waarmee deze initieel werd betaald. Toen we het land in reisden, wisten we dat dit de beste betaalwijze is, want indien je cash betaalt, duurt de afhandeling op het einde veel langer en krijg je ook cash terug.
Door Claudia, de assistente van Luis, wordt gezorgd dat we bijna vooraan in de hele lange wachtrij mogen aanschuiven.
TIP: buitenlandse voertuigen kunnen maximaal worden ingevoerd in Mexico voor een periode van 6 maanden, tenzij het campers uit 1 deel betreft, die krijgen 10 jaren. Onze truckcamper wordt beschouwd als een pick-up truck met een lading, omdat de unit kan worden afgezet. Deze hoort dus tot de categorie voertuigen.
Nadat stap 1 vlot is afgehandeld, worden we door Luis getrakteerd op lekkere Taco’s bij een kraampje aan de straatkant. Een laat ontbijt … ons 2de.
Terug op kantoor, krijgt Marc een permit om gedurende 3 dagen vrij met Manga te mogen rondrijden in de haven van Veracruz. Plots merkt Luis dat Marc sandalen draagt … hiermee mag hij de haven niet in. Schoenen moeten op de valreep uit Manga worden opgevist … gelukkig weet Herlinde die perfect te vinden.
Luis vertrekt met Marc naar de haven, waar hij telkens instructies geeft betreffende waar Marc moet zijn om wat te doen. Hier mag Luis niet mee naar binnen, slechts 1 persoon kan de camper afleveren. Eerst moeten documenten ‘blauw’ afgestempeld worden, na een controle van onze papieren.
Daarna wordt er aangeschoven in een lange rij van vrachtwagens, die allen het terrein verder willen oprijden. Hiervoor moet door een grote scanner worden doorgereden, waarna opnieuw een ‘rode’ stempel volgt.
De kleur van de stempel is belangrijk. Alles verloopt vlot. Eenmaal hier voorbij, moet Marc Manga naar een grote parking brengen. Aan die poort volgt opnieuw een inspectie. Dan krijgt Manga een plaatsje bij een groot aantal nieuwe auto’s en enkele oldtimers, allen wachtenden op verscheping.
Dit voelt bizar aan, je ‘huis’ te moeten achterlaten ... om het pas later in een ander land en continent te kunnen ophalen. Over verschepingen doen allerlei straffe verhalen de ronde, dit maakt ons toch een beetje ongerust. Toch geeft deze plaats Marc een goed gevoel, hier is zeer veel beveiliging aanwezig. Hij is blij dit persoonlijk te hebben gezien, een geruststelling voor ons beiden. Hij doet zijn verhaal aan Herlinde, bij terugkeer op kantoor.
Nu volgt nog een grondig douanecontrole en scheepvaartinspectie, afspraak ter plaatse om 17 u. Hier kijkt Marc enorm tegenop. De kans is groot dat hij alles opnieuw uit de camper moet halen, zodat de inhoud van kasten grondig kan gecontroleerd worden … dat zou een enorme job zijn, ditmaal staat hij daar alleen voor. Luis vergezelt hem ernaartoe.
De douaniers komen pas om 19.30 u opdagen. Zowel truck en camperunit worden binnenin gecontroleerd, alsook onder de motorkap.
De woonruimte is het meest spannende voor Marc … maar alles valt goed mee. Eerst gaat een douanier zelf naar binnen, hij klautert geduldig over alles heen. Daarna volgt een hond, die sokjes aan krijgt om niets te beschadigen of zijn pootjes geen pijn te doen aan scherpe voorwerpen. Tot zijn grote opluchting moet Marc slechts enkele stukken naar buiten halen, die de doorgang blokkeren. Echt veel interesse is er niet. De drugshond springt overal overheen, maar heeft er duidelijk niet veel zin in.
Geen enkele van de kastluikjes aan de buitenkant van de camper worden geopend, zelfs de propaanflessen controleert men niet.
Nu is het definitief … Manga zien we een poosje niet terug.
Na een zeer lange dag, arriveert Marc om 21 u terug in het kantoor van Luis, waar Herlinde met de bagage wacht en ondertussen zoekt naar AirBnB accommodatie voor vanavond en de komende week. Niet evident voor de dag zelf …
We vinden het zeer interessant dat Marc alle controles en de aflevering in de haven zelf mag doen, zo krijgen we een idee wat er allemaal dient te gebeuren en vooral dat Manga op het einde veilig achterblijft.
En dan zijn we dakloos …
De verscheper raadt aan om te wachten in Veracruz, tot de boot met Manga is vertrokken. Omdat alles zo hectisch is verlopen de voorbije dagen, hebben we op voorhand geen accommodatie kunnen zoeken. De eerste nacht gaan we naar een zeer basis hotelletje in de buurt … langer willen we daar echt niet blijven.
Daarna verhuizen we naar een studio, waar we nog een kleine week zullen ‘wonen’. We bevinden ons in het commerciële district Boca Del Rio, dichtbij grote winkels en restaurantjes. Altijd handig.
Historisch stadscentrum
Tijdens onze wachttijd maken we een uitstapje naar het historische stadscentrum van zeehavenstad Veracruz. In dit eerder compacte stadsdeel bevinden zich een aantal mooie panden. Tijdens onze rondwandeling bezoeken we het Centro Cultural Atarazanas, waar typische kledij van verschillende locale bevolkingsgroepen te bewonderen is.
Daarna komen we langs de haven, waar zeeschepen laden en lossen. We zien er enkele in en uitvaren. Een lange pier brengt ons wat dichterbij. Hier zal ook Manga binnen enkele dagen de haven verlaten.
Goede vaart Manga!
Maandag om 17.10 u komt het RoRo schip TORRENS in de haven van Veracruz aan. Het hoort bij de vloot van Wallenius Wilhemsen en vaart onder Maltese vlag. Via een App op het internet kunnen we de boot op zijn route volgen. Er zal een tussenstop worden gemaakt in Colon, Panama.
Pas om 0.15 u dinsdagochtend vaart de Torrens met Manga aan boord de haven uit. Nu kunnen we onze vluchten boeken naar Cartagena in Colombia en daar accommodatie zoeken. Dat doen we dinsdag eerste werk, het lukt ons om al woensdagochtend te vliegen.
OVERNACHTINGEN:
XALAPA – WALMART PARKING
Coördinaten: 19.542115 – 96.906861
PRIJS: Gratis.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Kleine, amper gebruikte parking aan de achterkant van het winkelgebouw, aan de personeelsingang. Het gebouw schermt de geluiden van de drukke wegen af. Enkel tijdens de dag passeren een paar zeer luidruchtige treinen. Vrij zwakke Wifi, betere ontvangst in de winkel zelf. Toiletten in de winkel.
Minpunten: /
VERACRUZ – SORIANA PARKING Coördinaten: 19.231465 – 96.201095
PRIJS: Gratis.SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Ruime parking, door meerdere grote winkels gedeeld. We hebben WIFI van de Coppel winkel, doch hiervoor moeten we in het ernaast gelegen winkelcentrum of in de winkel zelf, naar binnen gaan. Minpunten: Lawaaierige weg loopt langs de parking.
TIP: telefoonkaartje te koop in Coppel winkel, 1 week onbeperkt telefoneren in Mexico, kaartje: 29 MXN, beltijd: 50 MXN.
VERACRUZ – HOTEL XALAPA
Coördinaten: 19.177970 – 96.141279
PRIJS: 250 MXN per nacht, 2-persoonskamer met airco, TV, sanitair, WiFi.
Waarborg van 50 MXN voor de afstandsbediening van de TV.
SCORE: 2/5
COMMENTAAR:
Vriendelijk onthaal. Kleine donkere kamer, met raam dat uitkijkt op een binnengang waarin gasten hun auto’s mogen parkeren. Bij aankomst en vertrek, komen de uitlaatgassen de kamer in. Proper genoeg, maar onaangenaam omdat de kamer zo vochtig aanvoelt. Misschien mogen we voor deze prijs ook niet meer verwachten.
VERACRUZ – LOS CEDROS SUITES Coördinaten: 19.157483 – 96.115691
ADRES:
LOS CEDROS SUITES – HOTEL
Av. Urano 374
Jardines de Virginia – Boca del Rio
Tel. 01-229 130 0459
VERPLAATSINGEN:
Taxi naar het historische stadscentrum, 50 MXN
Taxi naar de luchthaven, 150 MXN
PRIJS: 600 MXN per nacht, studio met airco, basis keuken (microgolf oventje, koelkast, elektrische kookplaat, beperkt kookgerei), zithoek, badkamer, TV, WiFi.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Vriendelijk onthaal. Proper. Groot raam in de slaapkamer, dat uitkijkt op de achterkant van vergelijkbare gebouwen. Centrale ligging, nabij een winkelcomplex met food court, Walmart, … iets verder de zeedijk met onderweg nog meer commerciële zaken.
De eerste 3 dagen komt men poetsen, maar dat wordt vlug gestaakt, waarom weten we niet (misschien omdat we niet telkens een fooi geven?). Voor ons geen probleem, vuil maken we het niet, we blijven in totaal 6 nachten. We kiezen een studio op de 2de verdieping, omdat deze meer uitzicht biedt. Geen lift.
Minpunten: De verlichting zou beter kunnen, aan de computerhoek is geen licht, in de zithoek zou wat meer licht welkom zijn bij lezen of schrijven. WiFi soms zwak ’s avonds, misschien omdat meerdere gasten er dan gebruik van maken.
GEREDEN TRAJECT:
Malinche PN – Huamantla – provinciegrens Tlaxcala / Veracruz - Xalapa, 149 km
De parkweg brengt ons naar Huamantla, waar we snelweg 136 oprijden. Dit is onmiddellijk aangenamer rijden, lees: vlotter. Nadien volgen we de ganse tijd tolwegen. Deze beschikken over slechts 1 rijstrook per richting, met een halve soort pechstrook, die dient gebruikt te worden om op te schuiven, zodat andere voertuigen kunnen passeren. Typisch Mexicaans.
Tol 1: route 140D, T2 – Cuapiaxtla, 47 MXN
Tol 2: route 140, T3 – Cantona, 132 MXN
Tol 3: route 140, Las Vigas, 149 MXN (hier kan met een creditkaart worden betaald)
Xalapa – Veracruz, 131 km
Route 140 is vrij druk en niet echt een autosnelweg te noemen. Toch gaat het rijden vlotter dan op andere wegen, omdat er niet zoveel ‘topes’ zijn onderweg en de woonkernen worden gemeden.
Tol: route 140, Plan Del Rio, 47 MXN
Tol: route 140, La Antigua, 62 MXN
EXCURSIES:
VERACRUZ – HISTORISCH STADSCENTRUM EN HAVENGEBIED
We laten ons door een taxi afzetten aan het postkantoor bij de Marina Mercante (19.203164 – 96.138455). Van hieruit wandelen we door de straten in de buurt en bewonderen wat oude panden.
We bezoeken het CENTRO CULTURAL ATARAZANAS, waar een tentoonstelling plaatsvindt van tyische kledij (gratis), altijd leuk om zien.
Daarna wandelen we langs de havenkant, tot het uiteinde van de lange pier. Hier bewonderen we de schepen die in en uitvaren, die laden en lossen.
Zeer veel is hier niet te beleven, toch leuk om een poosje rond te kuieren.
SCORE: 3/5
INKOM: N.v.t.
ERNAARTOE EN TERUG:
Taxi, Boca del Rio – Historisch stadscentrum, 50 MXN.
