Reisverhaal «Vientiane»
Azië - deel 1
|
Laos
|
0 Reacties
07 Januari 2010
-
Laatste Aanpassing 28 April 2011
Vientiane is de hoofdstad van Laos, gelegen op de linkeroever van de Mekong rivier, die op deze plaats de grens met Thailand vormt. Het is een kleine hoofdstad met ongeveer 400.000 inwoners. De Franse heerschappij van 1867 tot 1975 heeft in deze koloniale stad vele sporen achtergelaten, de Frans Laotiaanse cultuurmix maakt het tot een aangename rustige stad waarin tempels en koloniale gebouwen elkaar afwisselen.
Wanneer we aankomen in Vientiane, regent het zachtjes. Het is voor ons reeds meer dan 2 maanden geleden dat we een bui hebben gehad, dit kan ons dan ook helemaal niet deren. Marc zoekt een comfortabel hotelletje, waar we enkele dagen kunnen verblijven zodat Herlinde’s voet kan herstellen. Deze is volledig gezwollen en ziet helemaal blauw, van tenen tot enkel. Erop staan is zeer moeilijk en pijnlijk. In het centrum van Vientiane zijn wat leuke typisch Franse restaurantjes en de rustige stad kent een aangename sfeer om even te pauzeren. In het centrum komen we een mix tegen van Laotianen en Westerlingen (toeristen, maar ook veel ex-pats en horeca uitbaters die hier een nieuw leven hebben opgebouwd).
De eerste dagen gaat Marc een beetje de nabije omgeving verkennen, terwijl Herlinde geniet van een gedwongen rust in de ruime en luchtige kamer met balkon. In dit kleine stadscentrum vinden we gemakkelijk onze vrienden Una (F), Vivien en Alan (NZ) terug, waarmee we een week hebben opgetrokken. ’s Avonds verbroederen we telkens in het restaurant ‘Côte D’Azur’ waar we optimaal genieten van de heerlijke Franse keuken en wijnen, tot zij 2 dagen later huiswaarts vertrekken.
Wanneer de voet na enkele dagen ontzwollen is, wil Herlinde proberen terug wat rond te wandelen en beslissen we enkele kleine uitstapjes te maken. Zo hopen we na enkele dagen terug in vorm te zijn om verder naar het zuiden van Laos te reizen. Ondertussen doen we ons tegoed aan stokbroden, charcuterie, lekkere koffie met gebak, … de Franse keuken. We genieten ervan na 3 maanden bijna enkel schotels op basis van rijst en kip.
We wandelen stroomopwaarts langs de Mekong om terug te keren via een aantal tempels. De oevers van de Mekong liggen er op dit moment echt niet aantrekkelijk bij. Er zijn volop graaf- en baggerwerken aan de gang langs en in de Mekong. Zware machines en vrachtwagens bepalen het uitzicht, alles ligt er zeer stoffig en zanderig bij, jammer. We bezoeken volgende tempels op onze route : Wat In Paeng, Wat Ong Teu Mahawihan, Wat Hai Sok en Wat Mixai. Ook hier zijn volop onderhoudswerken aan de gang, van op hoge stellingen wordt gepleisterd en geschilderd. De tempels op zich zijn eerder alledaags, maar we zijn blij met ons uitje.
Stroomafwaarts langs de Mekong vinden we het koloniale Presidentieel paleis. Het grote witte gebouw bevind zich in een ommuurde groene tuin. De bewaker staat ons toe om vanuit de poort een foto te nemen, maar we mogen niet naar binnen. We keren terug via de Wat Si Saket tempel die jammer genoeg juist zijn deuren sluit. Aan de Nam Phu fontein rusten we even uit op het aangename pleintje, omringd door restaurantjes en terrasjes.
Wat Si Saket werd in 1818 gebouwd in Bangkok stijl, het is de oudste geheel intact gebleven tempel van Vientiane. Met zijn 10.136 Boeddha beelden, klein en groot, is het een interessante tempel om te bezoeken.
Pha That Luang, het belangrijkste nationale monument in Laos, is een prachtige gouden stoeppa die omringd wordt door een groot plein waarop zich ontelbare kraampjes met toeristische gadgets en etenswaren, maar ook nog 2 tempels, bevinden. Beide tempels zijn gesloten wegens onderhoudswerken. Van op de stoeppa hebben we mooi zicht op de omgeving.
Op terugweg van de tempel stoppen we bij Patuxia. Hier werd een soort ‘Arc de Triomphe’ gebouwd naar Parijs model. Een brede laan model ‘Champs Elysée’, loopt ernaartoe ter volledigheid. We kuieren door het prachtige park met zijn fonteinen naar de ‘vredes gong’, een grote bronzen gong onder een afdakje met daarop de vlaggen van alle landen. Deze werd door Indonesië geschonken in 2008 aan de democratische regering van Laos.
Aan één van de fonteinen wordt Herlinde aangesproken door een locale vrouw, die graag samen met haar op de foto wil. Ze roept één van de fotografen die hier rondlopen en betaalt 20.000 LAK voor de foto. Dit is ons al meermaals overkomen in de verschillende landen van Azië die we tot nu toe bezochten, dit geeft een raar gevoel. We weten dat men hier van een ‘blanke’ huid houdt, of misschien vinden ze grijze haren iets bijzonders ? Hier zie je amper mensen die grijze haren hebben.
Het monument op zich is zeer mooi gebeeldhouwd, ook aan de binnenkant van de boog, hier zijn de beelden beschilderd in zachte tinten. Marc verbiedt Herlinde naar boven te gaan met haar pijnlijke voet en offert zich op om de 200 traptreden op te klimmen om wat foto’s van het uitzicht te gaan maken voor haar.
Xieng Khuan is een Boeddhapark gelegen aan de oever van de Mekong, op zo’n 24 kilometer van de stad. In dit park pronken boeddhistische en hindoeïstische beelden te samen tot een ludiek geheel. Het is er aangenaam kuieren, vanuit elke hoek ontdekken we andere details en leuke combinaties voor foto’s.
Ernaartoe:
mini van Vang Vieng – Vientiane, 80.000 LAK pp, 3 ½ uren onderweg,
transport per VIP of locale bus is goedkoper, maar gezien onze beperkte mobiliteit door de problemen met Herlinde’s voet, kiezen we opnieuw voor de mini van, we worden opgehaald in ons hotel en afgezet in het centrum van Vientiane, vlakbij de hotels, op deze manier vermijden we het extra vervoer van en naar de busterminal per tuk tuk
Hotel:
Douang Deuane hotel, 200.000 LAK per nacht voor een ruime luxe 2 persoonskamer, sanitair met bad (warm water), terras, TV, koelkast, minibar, airco, sofa, inclusief ontbijt, zeer vriendelijk onthaal, Norkeokoummane road, Ban Mixay, Chanthabouly district, tel. (856-21)222301,
[email protected]. Aanrader !
Restaurant :
Côte D’Azur, specialiteiten uit de Provence, 62 – 63 Fangoum Road, Vientiane, Laos, tel (856-21) 217252,
[email protected] Aanrader !
Uitbater Jean Marc Doglio woont hier sinds 1996 en heeft nog steeds zijn restaurant in Nice met dezelfde naam. De Fransman waarmee we samen optrekken, Uno, woont in de buurt van Nice en beveelt dit ten zeerste aan.
Excursies:
Wat Si Saket:
inkom: 5.000 LAK pp.
Pha That Luang:
inkom : 5.000 LAP pp., er is echter niemand aan de kassa, omdat het zondag is ?
ernaartoe: tuktuk aan de bushalte genomen, 20.000 LAK voor ons 2 (de vele toeristische tuktuk’s die overal op de straten en aan hotels staan te wachten op klanten vragen hiervoor 40.000 LAP pp.)
Patuxia:
beklimming: 3.000 LAK pp.
ernaartoe: tuk tuk Pha That Luang – Patuxia, 15.000 LAK voor ons 2
terug: tuk tuk naar het hotel, 10.000 LAK voor ons 2 (we hebben de indruk dat dit geen officiële tuk tuk is, maar toevallige passanten die blij zijn met een centje extra, we bepalen zowat zelf de prijs)
Xieng Khuan:
inkom: 5.000 LAK pp., 3.000 LAK per fototoestel
ernaartoe en terug:
tuktuk hoofdstraat – busterminal, 15.000 LAK pp. enkele rit
locale bus n° 14, 5.000 LAP pp. enkele rit, deze bus passeert eerst aan de Vriendschapsbrug, de grensovergang tussen Laos en Thailand, daarna rijdt ze verder en stopt op aanvraag aan het Boeddhapark, toeristische tuk tuk’s vragen voor deze uitstap al gauw 195.000 LAK pp. (retour)
