Reisverhaal «Bologna»
Europa
|
Italië
|
0 Reacties
11 Juli 2009
-
Laatste Aanpassing 01 Mei 2011
Bologna is een centraal gelegen stad in Italië, met 400.000 inwoners. Ten noorden van de stad ligt een uitgestrekte vlakte, bij zeer helder weer ziet men daarachter de bergtoppen van de Alpen. De Appenijnen, het gebergte dat de ruggegraat van Italië vormt, begint aan de zuidkant van de stad.
Het is een universiteitsstad, met de bijhorende sfeer, vooral ’s avonds is het er aangenaam toeven. De historische stad, die je binnen de oude stadsomwalling vindt, wordt getypeerd door een aantal hoge torens, 42 kerken, grote gebouwen in rode tinten. De meeste stadspoorten zijn nog bewaard. Bijna alle voetpaden zijn overkoepeld door gaanderijen die ondersteund worden door ontelbare zuilen.
Bologna wordt vaak omschreven in één zin : ‘the real monument is Bologna itself’. Deze stad moet je bekijken als geheel, niet de gebouwen op zich. Ook al zijn er een aantal zeer opmerkelijke bouwwerken te bewonderen.
In Bologna zijn we te gast bij Andrea, die ons gedurende ons verblijf gidst in zijn stad en omgeving. Bovendien wil hij ons laten kennismaken met de locale keuken in al zijn aspecten. Vooral de ‘gelato’ valt bij Marc zeer in de smaak, elke dag wordt ermee afgesloten.
Een opmerkelijk kenmerk van deze stad is ‘alles is zeer eenvormig, maar toch verschillend’. De ramen, zuilen onder de gaanderijen, deuren, beelden die de gebouwen sieren, … alles past zeer goed samen als één geheel, doch je vindt bvb. geen 2 dezelfde versieringen op één gevel. Dit is de rode draad die doorheen ons bezoek aan Bologna loopt. Het bewonderen van de eenvoud, die toch zoveel verschillen kent.
Om een overzicht te krijgen van de stad, brengt Andrea ons eerst naar de 97,2 meter hoge ‘Asinelli’ toren, die we met 498 traptreden beklimmen. Dit is de hoogste toren van de stad. De ernaastgebouwde ‘Garisenda’ toren (47 meter hoog) staat zeer scheef. Dit valt nog meer op door de nabijheid van de hogere rechte toren.
De San Petronio Basilica, genoemd naar de patroonheilige van de stad, werd gebouwd door het volk. De bedoeling was hier de grootste kerk ter wereld te bouwen, in de vorm van een kruis. Maar de bouwwerken werden gestopt door de paus, een kerk die groter is dan deze in Rome kan niet worden toegelaten. Het bleef dan ook een lange rechthoekige kerk, men is juist tot voor de armen van het kruis geraakt. Toch is deze kerk nog steeds de 5de grootste kerk ter wereld. De voorgevel werd onderaan in roze marmer opgetrokken, versierd met talrijke figuren, het bovenste deel bestaat uit bakstenen. Een zeer boeiende combinatie.
We brengen een bezoek aan het museum van de universiteit ‘il palazzo dell archiginnasio’, Bologna stichtte de eerste universiteit ter wereld. Studenten kwamen van overal ter wereld hier studeren, dit wordt nog steeds gekenmerkt door de vele schildjes die de muren en plafonds van de gangen sieren.
Nadien werd ook hier de eerste medische faculteit opgestart. De ‘aula’ voor practicum anatomie is nog in zeer authentieke vorm te bekijken (weliswaar gerestaureerd na de vernielingen uit de 2de wereldoorlog). Een prachtige zaal met veel houtsnijwerk versierd.
Dat deze faculteit pas later werd opgestart, komt door het jarenlange verbod van de katholieke kerk om lijken te versnijden. Uiteindelijk werd de toelating verleend, maar aan de hersenen en het hart mocht niet worden geraakt. Bovenin de achterwand van de zaal werd dan ook een luik geplaatst, zodat een afgevaardigde van de kerk steeds een oogje in’t zeil kon houden.
Aan de rand van Bologna prijkt op een heuveltop de ‘Sanctuario San Luca’, een grote kerk in de vorm van een taart. Het gebouw ligt op 300 meter boven zeeniveau, 220 meter boven Bologna. Van bij de stadsomwalling vertrekt een zuilengaanderij ernaartoe, waaronder men wordt beschut tegen zon en regen. Afwisselend trappen en hellingen brengen ook nu nog, vooral op zondag, velen naar de San Luca om er de mis te gaan bijwonen. De gaanderij is 3.796 meter lang en telt 666 bogen.
In de omgeving van Bologna bezoeken we nog de dorpjes Monteacuto Vallese (een bergdorpje waar Andrea’s ouders in hun koelere buitenhuis de zomer doorbrengen, ’s avonds gingen we er op zoek naar rendieren die in de schemering uit de bossen tevoorschijn komen – we zagen er 13 in totaal !), Sasso Marconi (waar Marconi werd begraven, de grondlegger van de wireless gegevensoverdracht), Vignola (met zijn grote burcht) en het op een heuvel gebouwde Monteveglio.
De ponte di Vizzano is een zeer lange enorm smalle brug over de rivier ‘Reno’, ze heeft ongeveer de breedte van een kleine auto + 30 cm.
Het natuurmonument ‘sassi di rocca malatina’ bestaat uit 2 hoge rotspieken die uit de vlakte opsteken. De hoogste kan worden beklommen en geeft een zeer mooi uitzicht op de omgeving.
Onderweg van Les Menuires (Frankrijk) naar Bologna, maakten we een tussenstop in Salsomaggiore Terme. Een zeer toeristische plaats, gekend om de geneeskrachtige baden met het water uit de plaatselijke warmwaterbronnen.
Logies :
Bologna : we logeren bij Andrea, ook een nachtje bij zijn ouders in Monteacuto Vallese, 35 km ten zuiden van Bologna.
Salsomaggiore Terme : camping Arizona, 31,5 EUR per nacht voor 2 personen + tent + auto, Via Tabiano 42 a, tel. 0524 56 56 48,
www.camping-arizona.it,
[email protected], kleine plaatsen met schaduw, zonder gras, 4 zwembaden, jacuzzi, winkeltje, restaurant, café, sportvelden, TV-zaaltje, ook verhuur van huisjes, oud maar proper sanitair, nadeel : auto mag op de camping (maar eens er afgereden, mag je maar terug om te laden voor vertrek)
Excursies :
Torre Asinelli, 3 EUR pp.
Sassi di rocca malatina, 2,5 EUR pp.
