Reisverhaal «Malang»
Azië - deel 2
|
Indonesië
|
0 Reacties
23 Augustus 2011
-
Laatste Aanpassing 04 September 2011
Malang is gelegen in Oost Java en telt 780.000 inwoners, die zijn rijkdom haalt uit de koffieteelt. Het is een relatief propere stad met een aangenaam koel klimaat, die bekend staat om de vele oude grote koloniale gebouwen uit de Nederlandse bezettingsperiode, die langs brede lanen gelegen zijn. De stad heeft een rijke cultuur, er is een belangrijke universiteit gevestigd.
Onderweg van Solo naar Malang maken we voor het eerst de Indonesische rijstijl mee. We zijn echt onder de indruk … wat een chaos … alles rijdt door elkaar, vrachtwagens, bussen, minibussen, auto’s, bromfietsen, fietsers, voetgangers, ... We trachten het systeem te doorgronden, want dat moet er zijn … we zien geen ongelukken … Uiteindelijk concluderen we maar dat de grootste steeds voorrang heeft en wie het meest durft het snelst vordert …
Onze moslim chauffeur lijdt duidelijk onder het strenge vastenregime van de Ramadam, een maand lang niet te mogen eten en drinken tussen zonsopgang en –ondergang … in deze hitte … Reeds meer dan een uur kijkt hij voortdurend op zijn klok, stipt om 17.34 u – vandaag het tijdstip dat er weerom mag gegeten en gedronken worden sinds +/- 4.00 u deze ochtend – stopt hij bij een kraampje en koopt een grote beker drank en wat te eten. De beker gaat in 1 teug naar binnen.
Na een ‘avontuurlijke’ rit van 7 uren in een minibusje zonder enige verkoeling (37° C) komen we ’s avonds aan in Malang. Het is al donker en we hebben echt geen zin meer om nog te gaan zoeken naar een geschikt hotel, kiezen er vlug eentje uit de lijst in ons reishandboek en laten ons daar afzetten. We komen in een groot koloniaal Nederlands huis terecht met zeer hoge zolderingen. Indrukwekkend hoe men de oude aankleding en het meubilair heeft weten te bewaren.
Een wandeling langs de brede boulevard Jl. Besarijen en zijn omgeving, de zogenaamde miljonairsbuurt, brengt ons langs enorme grote huizen waarvan velen dateren uit de Nederlandse koloniale periode. Een aantal hiervan zijn mooi gerestaureerd, vaak met moderne accenten en hebben grote ramen. Anderen geven echt een verwaarloosde indruk. Een deel van deze buurt is beveiligd. We genieten van deze rustige wandeling en het rondkijken, dit geeft ons een totaal ander beeld dan het Indonesië dat we totnogtoe zagen.
De vogeltjesmarkt bestaat uit enkele aflopende smalle straatjes, aan weerszijden afgeboord door kraampjes met duizenden vogelkooitjes. Hier worden zoveel soorten vogels verkocht, grote, kleine, kleurrijke, maar ook zangvogels. Mannen zoeken zich een weg met hun bromfietsjes, tussen de vele voetgangers door … op zoek naar een geschikt exemplaar.
De ernaast gelegen bloemenmarkt (Pasar Bunga) is net een grote tropische openlucht plantenwinkel, waar vele kamerplanten van bij ons worden verkocht, maar dan 10 keer zo groot …
Het stadhuis Balai Kota, in koloniale stijl, is gelegen aan het grote Tugu plein en vinden het jammer dat de duizenden waterlelies in de grote vijver op het plein niet in bloei staan.
In de stationsbuurt is het een levendige bedoening van komen en gaan. Kraampjes bieden op straat wat drank en versnaperingen aan de vertrekkende of aankomende treinreizigers, blauwe minibusjes wachten op passagiers. En ook hier zien we ze weer … de mannen die op straat zitten en ‘geld’ verkopen. Ze maken grapjes en lachen ons toe, aan verkopen wordt op dat moment echt niet gedacht.
Deze ‘geld’ verkoop staat mee in het kader van het einde van de Ramadam volgende week, dus wij, toeristen zijn hier niet de doelgroep deze keer ... Aan het einde van de Ramadam, of vastenperiode, wordt er gefeest, wat men vaak ook Suikerfeesten noemt. Na een maand van enkel eten en drinken wanneer de zon onder is (hier in Indonesië tussen 17.30 u en 4.00 u), keert men eindelijk terug naar een normaal voedingspatroon. En dit wordt gevierd. Het feest begint met gebed in de moskee, waarna men samen met familie van feestelijke maaltijden geniet. Hierbij draagt elke moslim nieuwe kledij. Wie op familiebezoek gaat, deelt als geschenk ‘geld’ uit, waarbij wordt verondersteld dat het ‘ongebruikte’ briefjes zijn. Daardoor staan nu (een week op voorhand) lange rijen mensen aan de bankloketten. Niet iedereen heeft de mogelijkheid of tijd hiervoor uren uit te trekken. Zij kunnen op straat geld kopen van de mannen die dit als handeltje doen, ze gaan naar de bank om hun geld te wisselen en verkopen dit op straat tegen een commissie van 10 %. Dat we enkel kleine coupures zien (het geld is mooi in plastiek verpakt), heeft een reden. Uitdelen van grote bedragen zou de moslim vlug bankroet maken …
Ernaartoe:
minibus hotel Solo – hotel Malang, 140.000 IDR pp., oud minibusje zonder airco, uit de ventilatie komt hete lucht, raampjes open met 37 °C op weg, wilde rit van 7 uren tussen het andere verkeer doorslingeren, op overvolle wegen, we zijn slechts met 2 passagiers
Overnachtingen:
Hotel Splendid Inn, 260.000 IDR pn, voor een zeer ruime 2 persoonskamer met sanitair (warm water, 5 minuten na aanvraag aan de receptie), lekker ontbijt en namiddagsnack inbegrepen, gratis WIFI, TV, airco, uitnodigend zwembad, groot huis in Nederlandse stijl uit de periode van Nederlandse bezetting met het authentieke meubilair ‘vergane glorie’, zeer grote ruimtes met hoge zolderingen, alles vrij goed onderhouden, maar uitgeleefd, we kregen eerst een kamer toegewezen waarin 100den vliegjes zaten … na een poging ze met een spuitbus te verdrijven, kregen we uiteindelijk een andere kamer toegewezen, ook hier bleken de matrassen niet echt optimaal, Jl. Mojopahit 4, Malang, tel. 0341 366 860,
[email protected], beoordeling: 2/5
Hotel Sahid Montana Malang, 329.000 IDR per nacht (normale prijs: 600.000 IDR p.n.) voor een 2 persoonskamer met sanitair (warm water), inclusief goed ontbijt en heerlijke namiddagsnack, TV, airco, gratis WIFI, goed restaurant aanwezig met heerlijke verse fruitsapjes, Jl. Kahuripan n° 9, Malang, tel. (62-341) 362 751,
www.sahidmontana.com,
[email protected], beoordeling: 4/5
Excursies:
Verkenning van de stad, te voet: koloniale buurt, vogeltjesmarkt en ernaast gelegen bloemenmarkt, het plein Jl. Tugu met het stadshuis, stationsbuurt. Rustige wandeling, zonder echte hoogtepunten, aangenaam en boeiend omdat het een minder toeristische omgeving is waar niemand je iets tracht op te dringen en het gewone ‘drukke’ leven zijn gang gaat.
Het openbare stadsvervoer in Malang bestaat uit kleine minibusjes, de routes zijn herkenbaar door lettercodes. Prijs per rit: 2.500 IDR pp.
Let op: we willen het toerismekantoor bezoeken dat in Lonely Planet staat aangeduid aan de Jl Gede n° 6, dit blijkt echter de gouverneurswoning te zijn, en is dit altijd zo geweest volgens de bewaker.