Reisverhaal «Mysore»
Azië - deel 2
|
Indië
|
0 Reacties
26 Maart 2012
-
Laatste Aanpassing 24 April 2012
Mysore is een levendige stad met 799.000 inwoners, die gelegen is op 707 meter hoogte. Het is een historische stad, die meer dan 600 jaren van boeiende geschiedenis telt. De stad is bekend om de beoefening van yoga. Hier bevindt zich bovendien het centrum van zijde- en sandelhoutproductie.
Onderweg hiernaartoe rijden we achtereenvolgens door het gebergte, een droge streek met grote gele grasvlaktes. Daarna doorkruisen we een enorm ongerept natuurgebied, dat deels wordt ingenomen door het Mudumalai NP (Tamil Nadu) en het Bandipur NP (Karnataka). Nabij een meertje zien we een aantal dieren die er komen drinken, waaronder 2 olifanten met enorme slagtanden. Verder zien we op ons traject ook aapjes, herten, everzwijnen, … maar de tijger laat zich weerom niet zien !
We komen aan in onze 3de provincie van Zuid India, merken weerom de verschillen op.
Mysore is een drukke stad, waar (te) veel rickshaw chauffeurs hopeloos op zoek zijn naar werk. Dit is minder aangenaam, ze laten ons niet met rust ... ‘please give me a small job’.
Het is een stad met vele goed onderhouden oude gebouwen, deze zijn o.a. te vinden in de omgeving van het staatsziekenhuis, een complex dat uit meerdere mooie historische panden bestaat.
Hier zien we voor het eerst locale mensen geld geven aan bedelende kinderen, iets wat op vele plaatsen wordt afgeraden. De kinderen geraken zo nooit uit het circuit, ze verdienen geld en gaan niet naar school … waarbij hun kansen op een betere toekomst verloren gaan.
In deze stad ligt er opvallend meer zwerfvuil langs de straten, ’s avonds zien we enkele ratten in de open riolen langs het voetpad lopen. Misschien omdat het een grote stad is ? Nochtans lezen we in de krant dat het de properste stad van India zou zijn …
Ondanks de redelijke hoge ligging op 707 meter, koelt het slechts af tot 32° C ’s avonds op onze kamer, wat het slapen bemoeilijkt en de ventilator kan hier niets aan verhelpen ...
We maken een wandeling naar het gouverneurs huis dat dateert uit 1805, ten tijde van de Engelse bezetting. Het is een enorm groot, mooi onderhouden geel geschilderd gebouw, omringd door een groot park. Dat ligt er grotendeels verdroogd bij, enkel een klein stuk ervan rondom het huis is mooi groen en verzorgd. Het woonhuis is zeer sober ingericht met meubels in oude stijl. We hebben het gevoel dat de kamers nog steeds in gebruik zijn. De bedden zijn gedekt, handdoeken in de badkamers, de lampjes op de boilers branden, de TV toestellen in de vele slaapkamers staan op sluimerstand, in de zitplaatsen staan flessen water klaar voor consumptie, … het geeft ons een eigenaardig gevoel dat we hier zomaar kunnen binnenwandelen.
Het spoorwegmuseum is klein, maar boeiend. De Belangrijkste attracties zijn verschillende soorten oude stoomlocomotieven, die ooit werden aangedreven op steenkool, eentje zelfs op hout.
Er staan ook enkele bijzonder wagons, waarvan ‘Maharaja’s saloon’ de meest opvallende is. Deze werd rond 1907 gebruikt door de Koninklijke familie en is ingericht als een volledige woning ... met compacte woon-/slaapkamer, badkamertje met wc en opklapbare lavabo … om op deze manier plaats te maken voor een douche. Deze laatste plaatswinnende oplossing zagen we ook in hedendaagse mobilhomes, maar het is lang niet de enige gelijkenis. Verder zijn er de vertrekken van het personeel, met een volledig ingerichte keuken. Alles wordt opgewarmd door een grote kachel.
Op het terrein staat een Austin Car, een auto uit 1925 die door verschillende eigenaars werd versleten. Nadien werd hij gered van de sloop en voorzien van spoorwielen en –motor. Op deze manier gebruikte men hem voor het vervoer over het spoor van spoorwegingenieurs en hooggeplaatste bezoekers. Het dappere blauwe autootje kan nog steeds gebruikt worden …
Het Maharaja’s paleis wordt beschouwd als één van de mooiste Koninklijke paleizen van India. Het is een zeer groot paleis dat in meerdere verschillende stijlen werd opgetrokken, waaronder Hindoe, Arabisch, Engels Victoriaans, … toch vormt dit alles één schitterend geheel.
Voorheen stond hier een houten paleis, dat door een keukenbrand in 1897 volledig werd vernield. Amper 7 maanden later werd begonnen met de bouw van het huidige paleis, dat volledig brandvrij zou moeten zijn. Dit nam 15 jaren in beslag, in 1912 werd het voltooid. Daar in 1905 de elektriciteit in Mysore werd aangelegd, kon men het paleis er vanaf het begin mee uitrusten. Het is echt een pareltje, de mooiste en duurste materialen werden ervoor gebruikt, marmer, teakhout uit Myanmar, sandelhout, ivoor, kristal, …
Een audio toestelletje leidt ons langs de belangrijkste bezienswaardigheden en wijst op de details, te veel om op te noemen. Vooral de grote schilderijen die diverse belangrijke evenementen uitbeelden, zijn magnifiek. De talrijke personages zijn echt, het is ongelooflijk hoe hierin de karaktertrekken van die mensen zeer nauwkeurig is weergegeven. We zouden ze onmiddellijk op straat herkennen …
De dubbele deuren waarin figuren met ivoor zijn ingelegd, haalden een prijs in London, voor de mooiste met ivoor ingelegde deuren. Een houten draagstoel van de koning werd met 80 kg goud overdekt. Tronen van zilver, stoelen van kristal, een fotokader van de slagtanden van een olifant, … Zuilengaanderijen met enorme plafondschilderingen, feestzalen met prachtige pilaren ondersteund en glas in lood dakconstructie, … kortom een sprookjespaleis heeft er niet aan !
In Somnathpur bezoeken we de Keshava tempel. Het is een eerder kleine tempel met meerdere stompe torens, die opgetrokken is in stervorm, midden een vierkante omwalling, die bestaat uit 64 cellen. In de tempel zelf bevinden zich nogmaals 3 cellen. Zo’n cel is gewijd aan personages uit het Hindoe geloof, die er worden vereerd.
Rondom liggen brokstukken netjes gesorteerd op een grasplein. Hiermee werkt men aan de verdere restauratie van de muur rondom de tempel. Deze tempel in Hoysala architectuur werd gebouwd in 1268. De basis is een stervorm. Zowel binnen- als buitenkant van dit prachtige gebouw zijn volledig versierd met beeldhouwwerken, zo fijn dat ze wel kantwerk lijken. Ontelbare figuren en taferelen zijn hier afgebeeld en vormen een uiterst boeiend geheel.
Hier in Mysore krijgt Herlinde plots overal jeukende beten (vooral ’s nachts), maar soms ook tijdens een uitstap. Ze gelijken op muggenbeten, maar we zien geen muggen. Na het veranderen van kamer zet het probleem zich verder. Later zal blijken dat het probleem in onze volgende locatie even plots stopt als het begonnen is. Volgens ons zit het probleem niet in het bed, want het zijn vooral de armen en enkels die getroffen worden als deze boven het laken liggen. We vragen ons nog steeds af of het probleem aan het hotel ligt of aan de omgeving Mysore ...
En wat zeer eigenaardig is, Marc heeft hiervan totaal geen last. Allergie voor Mysore J?
Provincie:
Karnataka
Ernaartoe:
locale bus Ooty – Mysore, 115 INR pp., 5 uren onderweg, mooie rit
Overnachtingen:
Hotel Ganesh Palace, 1.000 INR per nacht (vraagprijs: 1.415 INR pn) voor een ruime 2 persoonskamer met sanitair (warm water), TV, ventilator, zithoek met salon, bureautje, bovenlaken + WC papier te vragen, lift, geen internet, het zuster hotel ernaast is bezig met verbouwingen waardoor we een ruime korting krijgen, de kamer heeft dringend ook wat onderhoud nodig, oogt zeer vuil door gebrek aan grondig poetsen, L-17 Chandraguptha road, Mysore, tel. (0821) 242 8985. Beoordeling: 2/5
Excursies:
- Government house: goed onderhouden Brits gebouw in grote tuin die er grotendeels dor en droog bij ligt, vrij sober ingericht.
inkom: gratis
- Maharaja’s paleis: een van de mooiste Koninklijke paleizen in India. Aanrader !
inkom: 200 INR pp., interessante audiogids inbegrepen in taal naar keuze
- Spoorwegmuseum: klein, leuk museum met enkele rariteiten (spoorauto, Maharaja’s saloon, …)
inkom: 5 INR pp., 10 INR foto’s
gelegen op de hoek van de straat die aan de achterkant van het station vertrekt
- Keshava tempel te Somnathpur: pareltje van een tempel, aanrader !
inkom: 100 INR pp.
ernaartoe:
bus Mysore – Bannur, 19 INR pp., 40 min.
bus Bannur – Somnathpur, 8 INR pp., 20 min.
terug:
bus Somnathpur – Tirumakudal Narsipur, 8 INR pp., 15 min., we worden afgezet aan een kruispunt vóór het dorp waar we de vervolgbus kunnen nemen
bus Tirumakudal Narsipur – Mysore, 20 INR pp., ½ uur
Tip: neem best sokken mee bij het bezoek aan deze tempel, schoenen moeten buiten de omheining blijven en de rotstegels zijn onhoudbaar heet door de brandende zon.
Toerisme kantoor:
het toerismekantoor zou vorig jaar verhuisd zijn, we hebben het niet gevonden, in het station zijn 2 informatiekantoren waar men vervoer en hotels kan boeken
