Reisverhaal «Santa Juliana - Mount Pinatubo»
Azië - deel 2
|
Filipijnen
|
0 Reacties
16 Oktober 2011
-
Laatste Aanpassing 17 November 2011
Santa Juliana is een ingeslapen dorpje aan de voet van de Mt. Pinatubo. In dit plaatsje, waar de tijd bleef stilstaan, wonen voornamelijk landbouwers, die zowel dieren als gewassen kweken. Ook de Aeta bevolking (oorspronkelijke bewoners van dit gebied) komen zich er stilaan vestigen, opdat hun kinderen naar school kunnen gaan. Zij houden zich bezig met de productie van houtskool, enkele dorpelingen kopen die op en stockeren ze tot er voldoende vraag is op de Filipijnse markt.
Het dorpje bestaat uit een geasfalteerde hoofdstraat en enkele zanderige zijstraatjes, waarlangs vooral kleine houten huisjes in omheinde tuintjes staan. Veel heeft men niet nodig, men leeft hier voornamelijk buiten. Kleine winkeltjes bieden een beperkt gamma koopwaar aan, zoals de basis voedingswaren voor de bewoners, wat koekjes en drankjes.
Het dorpje ligt aan de voet van de Mount Pinatubo (1.486 meter hoog), een actieve vulkaan die voorheen door velen als berg werd beschouwd … toen kwam de uitbarsting, die in 1991 (na een rustperiode van 500 jaar) de ganse streek heeft herschapen. Een jaar later liet de vulkaan zich nog eens gelden, nadien bleef ze rustig. Tot op dat moment werden de beboste berghellingen bewoond door duizenden Aeta-mensen. Nadien groepeerden ze zich in kleine dorpjes rondom de vulkaan. Ze hebben iets van de Australische Aboriginals, met hun vrij donkere huidskleur, kroeshaar en rond gezicht. Gelukkig werd de uitbarsting tijdig voorspeld en het gebied geëvacueerd. Dit werd één van de meest explosieve uitbarstingen van de 20ste eeuw, waarbij de top van de berg in een 300 m lager gelegen kratermeer veranderde.
Bij aankomst op de luchthaven in Clark reizen we onmiddellijk verder, we willen ons 21-daagse verblijf in de Filipijnen optimaal benutten. Het zou mooi zijn mochten we kunnen overnachten in Santa Juliana en morgenochtend meteen de vulkaan beklimmen. Informatie hierover hebben we niet, we wagen het erop en vertrekken ernaartoe met openbaar vervoer. De luchthaven verlaten we met een jeepney, het meest gebruikte locale openbaar vervoermiddel in de Filipijnen. Het zijn limousineachtige oude oorlogsvoertuigen, vaak met mooie taferelen beschilderd. In busterminal Dau nemen we een bus richting noorden, om vanuit Capas per tricycle (taxi-motorfiets met zijspan) het laatste stuk tot Santa Juliana af te leggen. Het wordt een dag van nieuwe ervaringen, vooral wat betreft het zeer typische openbare vervoer.
En we hebben geluk … er is accommodatie in het dorp. De tricycle chauffeur brengt ons naar homestay Bognot, waar we met open armen worden ontvangen door Angie & Alvin. Een homestay is een soort verblijf bij de locale bevolking, in dit geval komen we in een ruim huis terecht, dat 2 jaren geleden centraal in de grote tuin werd gebouwd, met als doel gasten te herbergen. Het is wellicht het grootste en meest stevige huis in het ganse dorp, dat bovendien uit steen werd opgetrokken, met terras, 3 slaapkamers, 2 badkamers, een grote leefruimte en open keuken, TV en authentieke jaren ’70 jukebox. We hebben het huis voor ons alleen, andere gasten zijn er niet. Zelf wonen de vriendelijke jonge uitbaters met hun zoontje in een klein houten huisje aan de rand van hun domein. ’s Avonds komen ze even langs voor een gezellige babbel bij een tasje koffie.
Na aankomst gaan we ons vlug inschrijven voor de vulkaantocht van morgenochtend bij het PDC kantoor, dit is de 4x4 vereniging die de tochten naar de Mount Pinatubo vulkaan organiseert. Daarna gaan we rustig het dorpje verkennen. Supervriendelijke bewoners komen met ons meewandelen en spreken ons aan in vlot Engels. Ze vertellen wat over hun leven in dit afgelegen gebied. Het straatbeeld bestaat vooral uit jeeps, tricycles, … boeren keren op de rug van hun buffels terug van een werkdag op het veld. De aanwezigheid van de originele Atea-bevolking valt ons op.
Om 7.00 u ’s ochtends krijgen we een gids en jeep met chauffeur toegewezen, we vertrekken meteen richting kratermeer. Door de halfdroge rivierbedding van lavagruis zoekt onze chauffeur handig zijn weg omhoog. Vaak spat het water tot over het voertuig, onze voeten worden nat wanneer we doorheen de snelstromende rivier rijden. Dit is voor ons het moeilijkste te berijden traject dat we tot nu toe per jeep aflegden, wat een avontuur. Eenmaal het voertuig echt niet meer verder kan omdat de kloof te smal wordt, na ongeveer 1 ½ u, start onze wandeling onder begeleiding van gids Noël. Na zo’n 2 u flink doorstappen, waarbij we telkens weer de rivier doorwaden, bereiken we ons doel: het azuurblauwe meer. Herlindes fototoestel krijgt geen rust meer. Goed dat we vroeg zijn vertrokken, zo kunnen we lang genieten van deze unieke plek. Wanneer wij terugkeren kort na de middag, komen er nog enkele mensen boven, die de tocht vanuit Manila of Angeles met een touroperator maken.
Terug in Santa Juliana, duiken we onder de koude douche, waarna een lekkere uitgebreide Filipijnse maaltijd op ons wacht.
In alle rust kunnen we nagenieten van deze mooie tocht, want we blijven nog een nachtje in Santa Juliana, waarna we zullen verder reizen naar het noorden. Onze reis doorheen de Filipijnen kan niet meer stuk, dit eerste hoogtepunt doet ons reeds uitkijken naar een volgende.
Overnachtingen:
Alvin Bognot homestay: 500 PHP per persoon per nacht, propere basiskamer met privésanitair (enkel koud water), incl. stevig ontbijt, kamer met 4 bedden, ruime gezellig ingerichte zitruimte met TV en jukebox, aangenaam terras, zeer vriendelijk onthaal, behulpzaam met de voorbereiding van de vulkaantocht zonder commissie te vragen, organiseren andere excursies in de omgeving indien gewenst, vers bereid avondmaal 150 PHP pp., tel. 0919 861 4102, [email protected] (mail wordt niet dagelijks gelezen, geen internet ter plaatse, de mensen moeten hiervoor naar Capas)
Ernaartoe:
bus Kuala Lumpur centrum – luchthaven low-cost terminal: 12 MYR pp, 90 min. onderweg met Star express
vliegtuig Kuala Lumpur – Clark: 4.459 MYR pp, 3 ½ uren onderweg, met Air Asia
jeepney Clark luchthaven – Dau busterminal: 50 PHP pp, 15 min. onderweg
bus Dau busterminal – Capas: 40 PHP pp, 1 uur onderweg
tricycle Capas – Santa Juliana: 300 PHP, 45 min. onderweg
(alternatief: taxi van Clark naar Santa Juliana voor 2.500 PHP, na onderhandelen 2.000 PHP)
Excursie:
Mount Pinatubo:
organisatie: PDC, Santa Juliana
prijs volgens aantal deelnemers: 2 pers.= 2.000 PHP pp. (3 pers.= 1.500 PHP pp., 1 pers.= 4.000 PHP),
inbegrepen: spectaculaire rit met ervaren chauffeur in 4x4 voertuig door een halfdroge rivierbedding gedurende 1 ½ uren, gids tijdens de 2 tot 3 uren durende wandeling naar het kratermeer, inkomprijs vulkaangebied, uitgebreide maaltijd na de tocht, douches met handdoeken en zeep ter beschikking,
vertrek: tussen 7.00 u en 10.00 u ’s ochtends.
Zelf vertrokken we om 7.00 u, we waren als eersten aan het kratermeer en hadden alle tijd om er van het uitzicht te genieten. De terugweg nam ongeveer evenveel tijd in beslag als de heenweg. Omstreeks 15.00 u kwamen we terug aan in het dorp, waar ons een heerlijke ‘koude’ douche wachtte en een stevige maaltijd klaarstond.
Meenemen: picknick voor onderweg, drank. Zwemmen in het meer is verboden, maar wordt toch gedaan.
Let wel: de tocht wordt niet georganiseerd tijdens het regenseizoen van juni t.e.m. september. Wij hadden geluk, het opnieuw opstarten van deze tochten werd uitgesteld door een orkaan begin oktober, het was de eerste week dat men opnieuw de vulkaan beklom.
Wanneer het regent wordt er niet vertrokken. Een regenbui onderweg kan wat oponthoud veroorzaken, omdat de stroming in de rivier te sterk wordt, wat na 2 uren weerom geregulariseerd is.
Tijdens het weekend is het meestal zeer druk op de vulkaan, vele locale toeristen komen deze dan beklimmen. Wij deden de excursie op maandag, er reden die dag slechts 7 jeeps, de dag ervoor waren er meer dan 100 bezoekers.
Alternatief: dezelfde tocht wordt ook georganiseerd vanuit Manila of Angeles door touroperators, hiervoor betaalt men het dubbele van de prijs, vervoer naar Santa Juliana inbegrepen. Men gebruikt dezelfde organisatie, PDC in Santa Juliana, om de tocht te maken. Rond 4.00 u ’s nachts moet men reeds vertrekken om tijdig in Santa Juliana te zijn, want na 10.00 u laat PDC geen 4x4 voertuigen meer vertrekken.
