Reisverhaal «Laguna Quilotoa»
Zuid Amerika 2
|
Ecuador
|
0 Reacties
08 December 2019
-
Laatste Aanpassing 03 Januari 2020
8 – 11 december 2019
Laguna Quilotoa
Traject: Santa Rita – Via a Sigchos – Laguna Quilotoa
Via a Sigchos
Er zijn 2 mogelijkheden om van het Cotopaxi PN naar Laguna Quilotoa te rijden. De meest gangbare is via de Panamerican Highway, die in Ecuador perfect is aangelgd, meestal met teveel baanvakken ‘op de groei’. Onze keuze valt echter op een 93 km lange alternatieve route, Via a Sigchos, waarover we weinig of geen informatie hebben. We weten enkel dat het laatste stukje, van Chugchilán naar het kratermeer door een hele mooie omgeving zou gaan. Daar doen we het voor!
Het blijkt een perfecte keuze. De weg slingert tussen zeer hoge berghellingen door, met adembenemende uitzichten op vulkanen, diepe kloven en hoge rotsen. Dit is een landbouwgebied, met veldjes in vele tinten groen, die vaak bijna loodrecht tegen de hellingen kleven. Op de weg komen we schapen, koeien, lama’s, ezels en paarden tegen. Ook hier ontbreken de vele wilde honden niet, zoals overal in Ecuador. Via lange series scherpe haarspeldbochten dalen we van 3.125 meter naar 2.400 meter hoogte. Daarna klimmen we opnieuw naar 3.850 meter hoogte. We rijden door zeer authentieke kleine dorpjes, met inheemse mensen in klederdracht. Auto’s zien we amper, aan de kleine huisjes is geen mogelijkheid om te parkeren. Mensen lopen met ezeltjes langs de weg en klimmen over steile, smalle modderpaadjes naar hun huisjes. Dit toont ons een ander Ecuador, waarbij we zien hoe armoedig men nog leeft in de bergen.
Omdat het begint te regenen en een dichte mist opkomt, willen we in de buurt van het dorpje Chugchilán een overnachtingsplek zoeken. Doch we vinden nergens een mogelijkheid langs de bergweg om te parkeren (voertuigen stoppen wel even langs de wegkant, maar dit stoort het doorgaande verkeer en is niet veilig voor langere tijd), evenmin in het dorpje. Er is slechts één zeer korte zijstraat, eerder een pleintje, waar een grote drukte heerst, plaats voor Manga is er niet. Dus rijden we verder en missen we de uitzichten op het laatste deel van dit schitterende traject.
Quilotoa
Laguna Quilotoa is het kratermeer van de meest westelijk gelegen vulkaan in Ecuador. Met zijn prachtige turquoise water, heeft het een diameter van meer dan 3 km. Bij helder weer kan men van op de kraterrand in de verte de Cotopaxi vulkaan zien.
Aan de rand van Laguna Quilotoa bevindt zich het kleine toeristische dorpje Quilotoa, gelegen op 3.850 meter hoogte. Om dit in te rijden, moeten we ons aan een poort registreren. Ook hier zien we de inheemse bevolking, veelal in hun typische kledij. Er bevindt zich een kleine parking, omgeven door winkeltjes, restaurantjes en hostels. Dit wordt onze basis voor een bezoek aan het mooie kratermeer.
Laguna Quilotoa – rondwandeling
’s Ochtends hangt er een dichte mist, pas rond 9 u begint de zon er stilaan doorheen te komen. We maken ons klaar en vertrekken voor de wandeling omheen het kratermeer, in tegenwijzerszin. Het is koud, onze mutsen komen van pas. Vandaag zal de termometer maar tot 11,4° C stijgen. Zo dicht bij de evenaar hadden we toch warmere temperaturen verwacht, zelfs op grote hoogte. Weerom iets dat we bijleren.
De korte klim naar de krater beneemt ons even de adem, we voelen dat we onze inspanningen moeten doseren en langzaam omhoog gaan. Daar vertrekt een rondwandeling, over de zeer onregelmatige, geërodeerde kraterrand met zijn grote hoogteverschillen. Het schitterende turquoisekleurige kratermeer ligt diep beneden ons. Foto’s nemen met het ganse meer er op, dat lukt ons niet, hiervoor is het te uitgestrekt.
Een sterk geërodeerd, smal zandpaadje volgt de rand van de krater en toont ons steeds andere uitzichten op het meer. Soms staan we op de afgrond van de indrukwekkende steile rotswand. Aan de Mirador de Crystal Shalala genieten we van een pauze en het schitterende panorama, op een platform met glazen wand dat boven het kratermeer uitsteekt. Vóór ons zien we een zeer lange, steile klim, naar één van de hoogste punten.
Marc kijkt even op de GPS. We ontdekken dat deze top nog eens 200 meter hoger ligt, terwijl we ons hier al 180 meter boven ons vertrekpunt bevinden. Daarna volgt opnieuw een afdaling, die nog lager uitkomt dan we vertrokken. Om weerom gevolgd te worden door een klim van om en bij de 200 meter. Zo gaat het verder, het hele meer rond, steeds op en neer. Al worden de hoogteverschillen langzaamaan iets kleiner. Wanneer we even optellen, moeten we tijdens deze rondwandeling in totaal meer dan 800 meter klimmen, waartussen telkens afdalingen zitten.
Wat verderop gaan we over een kammetje van waar we ook een mooi uitzicht op de andere kant hebben, landbouwveldjes en boerderijtjes sieren de groene hellingen. Doch de bergen zijn een stuk lager en minder indrukwekkend dan deze in het gebied waar we gisteren doorheen reden.
Wanneer we aan de steile klim komen, beslissen we terug te keren. We zijn slechts 2,6 km ver van ons beginpunt. Elke klim kost ons veel tijd, door de grote hoogte. Omheen dit meer wandelen zou veel langer duren dan we hebben verwacht (onze GPS rekent uit dat we nog 6 u te gaan hebben). Om nog vóór de dagelijkse regenbui terug te kunnen zijn in het dorpje, vertrokken we te laat. Met spijt vangen we de terugweg aan.
Kort na de middag zijn we terug bij onze Manga. Niet veel later zitten we opnieuw in de wolken en begint het zachtjes te regenen. We hebben dus de juiste beslissing genomen.
Laguna Quilotoa – afdaling naar het meer
De volgende ochtend schijnt de zon. Al vroeg vertrekken we onder een felblauwe lucht naar de krater. Een zeer geërodeerd, doch breed pad daalt steil af tot bij de rand van het meer. Dalen gaat snel, al vlug staan we 370 meter lager, aan de rand van het prachtige turqoisekleurige water. Hier blijven we een poosje genieten van het uitzicht op de indrukwekkende hoge kraterwanden.
Op terugweg nemen we nog een afslag, naar een grasveldje op de rand van het meer, doch wat hoger gelegen. Ook hier is het uitzicht schitterend.
Dan volgt de steile klim. We nemen onze tijd en wandelen langzaam. Geen moment hebben we last van de inspanning op grote hoogte. Enkele jongeren willen sneller gaan en steken ons zwaar hijgend voorbij. Andere wandelaars kiezen ervoor om zich door ezeltjes naar boven te laten brengen …
Laguna Quilotoa – rondwandeling deel 2
De volgende ochtend is het opnieuw stralend mooi weer. We aarzelen niet, zullen opnieuw een stuk van de mooie rondwandeling maken, ditmaal in wijzerszin. Dit beklagen we ons niet, de uitzichten zijn adembenemend mooi. Na een tijdje, komen we bij enkele zeer steile klimpartijen en afdalingen, waar het pad nogal beschadigd is. Dit brengt ons bij een kleine refuge, op een zadel tussen 2 toppen. Een ideale plaats om even te pauzeren, we hebben al 3,2 km gewandeld, met opnieuw vrij veel hoogteverschillen.
4 jongeren komen hier boven, via een zijpad, ze volgen de Quilotoa Trail Loop, een populaire 3-daagse trektocht die in het dorpje Quilotoa eindigt. Ze hebben allen een verschillende nationaliteit (een Belg, een Nederlandse, een Canadese en een Zweed) en leerden elkaar kennen voor deze wandeling. Het is leuk een poosje met hen te praten.
Even overwegen we om toch de rondwandeling verder te maken. Het gaat zeer vlot, nu we zo goed geacclimatiseerd zijn. Doch, we beseffen dat het weer hiervoor niet zo geschikt is, want er komen alweer wolken uit het dal omhoog. Eenmaal dit begint, kan het zeer snel gaan.
We keren terug en gaan een dagmenu eten in een restaurantje. Terwijl we daar binnen zitten, komt zo’n dichte mist opzetten, dat we niets meer kunnen zien buiten. Opnieuw zijn we blij dat we onze wandeling beperkt hebben.
OVERNACHTINGEN:
QUILOTOA – PARKING
Coördinaten: -00.868069 – 78.916170
PRIJS: Gratis.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Niet al te grote, verharde parking in het toeristische dorpje, omringd door winkeltjes, hostels en restaurantjes. De parkeervakken zijn kort, Manga steekt voor- en achteraan wat uit.
Minpunten: /
GEREDEN TRAJECT:
Santa Rita – Callo Mancheno – Sigchos – Chugchilán – Quilotoa, 98 km
In Santa Rita de Panamerican Hwy oprijden, tot Callo Mancheno. Zoals steeds in Ecuador, ligt deze zeer goed, met hier 3 rijvakken per richting.
Via a Sigchos: Mooie alternatieve route, zeer rustig, door schitterend berglandschap. Een eerste stuk van de weg heeft hier en daar diepe putten, doch valt wel mee. Daarna nieuwe en recente asfaltbaan in perfecte staat. De weg daalt tot 2.400 meter, met series scherpe haarspeldbochten, om nadien weer op te klimmen tot 3.850 meter hoogte. Aanrader!
EXCURSIES:
LAGUNA QUILOTOA – KRATERMEER
Prachtig blauwgroen kratermeer, dat diep in de sterk geërodeerde krater ligt.
Schitterende uitzichten vanop de kraterrand.
Rondwandeling omheen het meer: 10 km, doch met veel grote hoogteverschillen. Het smalle pad is sterk geërodeerd en vaak steil. Onderweg prachtige uitzichten op het meer. Door steeds op en neer te moeten gaan op deze grote hoogte, moet meer tijd worden gerekend dan normaal om deze wandeling te maken. In tegenwijzerszin komt men de allergrootste hoogteverschillen vlugger tegen (na 2,6 km) dan in wijzerszin. Al zijn die ook daar niet gering.
Omdat het weer telkens voor de middag al omslaat, vertrekken we vroeg en wandelen we 2 keer een stuk van deze mooie tocht. We keren telkens tijdig terug om zo dichte mist en regenbuien te vermijden. Het gedeelte in wijzerszin vinden we het mooiste. Voor de ganse rondwandeling moet worden gerekend op 5 – 7 u, afhankelijk van conditie en acclimatisatie.
Afdaling naar de rand van het meer: 1,9 km, 370 meter hoogteverschil. Breed zandpad, doch sterk geërodeerd, wellicht door de vele ezeltjes die wandelaars terugbrengen naar boven. We klimmen langzaam en gebruiken wandelstokken, waardoor we geen ademhalingsproblemen hebben.
Elke inspanning is zwaar op deze grote hoogte (3.850 meter hoog) en vraagt meer tijd dan normaal.
SCORE: 5/5
INKOM: 2 - 5 USD per voertuig om het dorp in te rijden, afhankelijk van de grootte van het voertuig.
Wanneer wij aankomen is het zondagnamiddag (+/- 16 u) en het regent hard. We moeten ons registreren aan het dorpsloket, maar niet betalen. Waarom? Dat weten we niet.
Achteraf zien we dat er van de hoofdweg 2 weggetjes naar het dorpje leiden, een zandweggetje dat wij namen en een asfaltbaantje. Via dat laatste moet men ook nog door een grote poort heenrijden en betalen. Wellicht is dat de reden dat we ons enkel moesten registreren aan het dorpje zelf.
PARKING:
In het toeristische dorpje Quilotoa bevindt zich een eerder kleine parking.
Coördinaten: -00.868069 – 78.916170
