Reisverhaal «Manga in Cartagena»
Zuid Amerika 2
|
Colombia
|
0 Reacties
21 Augustus 2019
-
Laatste Aanpassing 16 September 2019
21 – 23 augustus 2019
Traject: Cartagena
En dan komt ook Manga aan
Op 12 augustus rond middernacht vertrekt het schip Torrens van Wallenius Wilhemsen in Veracruz, met Manga aan boord. De eerste halte is Colon, in Panama, over dit traject doet de boot enkele dagen. Op het internet volgen we zijn route en zien de aankomst een uur vroeger dan voorzien plaatsvinden, vrijdag om 17 u. Vol spanning wachten we het vertrek af, dat pas op zaterdag rond 23 u plaatsvindt, met 7 uren vertraging op schema. Naar de reden hebben we het raden, misschien betreft het lange wachttijden door de drukte bij de ingang van het Panama kanaal.
Zoals gepland komt Torrens aan in Cartagena, Colombia op zondag, doch om 17.10 u. in plaats van in de voormiddag. Geen probleem want maandag is een feestdag in Colombia, ook het vrijgeven van voertuigen in de haven ligt hierdoor stil. Toch is het leuk om weten dat alles min of meer volgens planning verloopt.
Luis, onze begeleider in Cartagena en naamgenoot van deze in Veracruz, horen we niet meer tot dinsdagochtend. Hij vraagt of we kunnen langskomen op zijn kantoor, om documtenten te ondertekenen. Hiermee kan hij alle administratie opstarten, rond de vrijgave van Manga in de haven. Zijn belofte van vorige week, dat we woensdag Manga zullen mogen ophalen, blijft haalbaar. Hij verwacht dat dit in de namiddag zal zijn, ten laatste ’s avonds krijgen we de camper dan mee. Zeker is dat nog niet helemaal, alles hangt af van de havenauthoriteiten.
We begrijpen dat we hierbij minder zullen betrokken worden dan in Veracruz, dat ditmaal alle administratie zo veel mogelijk op voorhand door Luis zal worden afgehandeld. Gemakkelijk, want dat blijkt veel tijd in beslag te zullen nemen. Wij moeten pas mee om de camper te gaan ophalen, het uur zal ons nog worden medegedeeld, van zodra de vrijgave van Manga een feit is. Opnieuw mag slechts 1 persoon het haventerrein betreden, dat zal weerom Marc zijn. Daar moet Manga nog door de douane worden aanvaard, waar Marc opnieuw wat stress voor heeft, … het idee alleen al dat hij alles zal moeten uitladen voor controle. We verwachten dat deze hier wel meer zal inhouden dan in Veracruz. Immers in dit land voeren we Manga tijdelijk in.
Ophalen in de haven
De volgende ochtend krijgen we plots bericht, we moeten dringend komen. Meer uitleg geeft men niet. We hadden dit pas in de namiddag verwacht en moeten onze bagage nog inpakken en uitchecken. Op ons antwoord dat we hiervoor een uurtje nodig hebben, komt de reactie dat er geen tijd is. We moeten dan maar rechtstreeks naar het NAVES kantoor gaan, om een aantal documenten te ondertekenen. Men mailt het adres door, doch de taxi chauffeurs weten dit niet zijn. Eentje wil ons helpen en telefoneert een tijdje met Luis … uiteindelijk wordt het Marc die met behulp van GPS systeem Maps.me de chauffeur ernaartoe leidt.
Ter plaatse komen we als eerste aan. Wat later volgt een chauffeur van Luis, met nog 3 andere camper eigenaars. Allen verscheepten hun voertuig met dezelfde boot, vanuit verschillende locaties. Er wordt kennis gemaakt, blijkbaar werden ook de anderen verast door deze plotse oproep. Bij de te ondertekenen documenten, zit een bundel foto’s van de camper. Marc krijgt de kans niet om deze goed te bekijken, maar op het eerste gezicht is Manga heelhuids aangekomen.
Hierna moeten we opnieuw wachten, op de beslissing vanuit de haven. Ofwel mogen we Manga om 16 u ophalen, ofwel morgen pas. Daar zijn we niet op voorbereid, we vragen om ons dan ook zo snel mogelijk te informeren, zodat we indien nodig nog accommodatie voor vannacht kunnen zoeken.
We laten ons afzetten bij Shopping Mall El Castillo, waar we iets eten. Daar hebben we internet, de ideale locatie om in spanning te wachten op nieuws. En ja, we hebben geluk, we mogen om 15 u naar het kantoor komen om samen met de anderen om 16 u in de haven onze voertuigen op te halen. Het is onverwacht lang rijden daar naartoe, 30 km in een grote drukte.
In de haven gaan de 4 mannen samen naar binnen, om opnieuw lange tijd te wachten. Documenten in meerdere copies worden opgesteld, waarmee ze via een aantal controleposten moeten passeren. Elke persoon vult wat codes in, plaatst een handtekening en houdt 1 kopie. Op het einde blijft nog 1 blad over, dat is voor ons.
Herlinde wacht ongeduldig bij de uitgang, vraagt zich af wat er allemaal kan mislopen, omdat het zo lang duurt. Omstreeks 19.30 u, ziet ze Manga komen aanrijden, als eerste van de 4 campers. Eerst nog stoppen op een grote weegbrug, dan volgt een laatste check voor de uitgang. Ook dat neemt nog heel wat tijd in beslag. Tot onze grote opluchting is er niets beschadigd tijdens de overtocht!
Voor 2 anderen gaat het minder vlot. Eentje zijn papieren moeten opnieuw worden opgesteld, omdat er een fout op staat. Het laatste voertuig wil niet starten, de Italiaanse eigenaar sleutelt er een poos aan, zonder succes. Morgen moet hij terugkeren in de hoop zijn truckcamper gestart te krijgen. Er moeten dan nieuwe havendocumenten worden opgesteld.
Later horen we dat het probleem de volgende dag werd opgelost. Behalve het door hem gekende probleem met het vliegwiel, was ook de pas nieuwe accu plat. Reden: bij de overtocht vergat men de lichten van de truck uit te zetten. Gevolg: onaangenaam kostenplaatje, om alle havendocumenten opnieuw te laten opstellen.
Eerste Colombiaanse nacht in Manga
Blij met onze Manga herenigd te zijn, zoeken we vlug in het donker naar een slaapplaats. Op de parking van een Texaco benzinestation mogen we overnachten. De vriendelijke pompbediende zegt dat het veilig is, er is 24 u bediening. Lawaaierig, maar goed voor 1 nacht.
Eerst moeten we nog een heleboel spullen verhuizen van de camper naar de truck, opdat we erin zouden kunnen slapen. Moe maar voldaan gaan we op het bed liggen, meer plaats is er nog niet vrij.
Om 22 u stopt een bromfiets met 2 politieagenten. Ze kloppen aan en vragen onze papieren. ‘Het is hier niet zo heel veilig om te overnachten’, beweren ze. We vragen of ze een alternatief weten. ‘Neen, jullie mogen hier blijven, we zullen regelmatig eens passeren om alles in ’t oog te houden.’ We begrijpen het nut van hun bezoek niet echt en maken ons dan ook geen zorgen.
Reisklaar maken
De volgende ochtend staan we vroeg op, er is werk aan de winkel. We moeten alle spullen terug op hun gebruikelijke plaats stoppen in de truck en de camper. Tot onze voldoening gaat alles vlotter dan verwacht, Marc organiseert de truck, Herlinde de camper. Rond 11 u zijn we al klaar voor vertrek, we hebben ondertussen ook onze watertank gevuld en benzine getankt.
Even schrikken we toch van de eenheidsprijs van de benzine hier, 9.150 COP (2,44 EUR), denkende dat Colombia hetzelfde matenstelsel aanhoudt als wij en dit dus een literprijs betreft. De pompbediende stelt ons gerust, men werkt hier met Gallons (1 GAL = 3,7853 L).
Onze volgende uitdaging is propaan laten vullen, zodat onze koelkast, kookvuur en oven kunnen werken. Bij Viagas, een commerciële gasplant aan de rand van de stad, waar vrachtwagens hun voorraad laten opvullen, gaan we voor de poort staan wachten. Hier nemen kleine vrachtwagens, die gasflessen leveren aan particulieren, graag nog enkele extra flessen mee in hun laadbak. Na meer dan 2 u kunnen we verder, met een draaiende koelkast.
En dan nog naar een supermarkt, om onze voorraad opnieuw aan te vullen. Ook hier zijn we een poos mee zoet, onder de indruk van de kwalitatieve producten die we er vinden. We zijn in een soort delicatessen en verswaren zaak terecht gekomen. Opnieuw een teken dat wijst op de grote evolutie in Colombia … de prijzen zijn overeenkomstig!
Rijden in Colombia
De verkeersreglementen die gelden in Colombia vonden we nergens terug op het internet. Enkel een waarschuwing voor snelheidsbeperkingen, die streng worden opgevolgd.
Onze eerste ervaring met het rijden in Colombia, vindt plaats in en rond het drukke stadje Cartagena. Een bijzondere ervaring, dat hadden we al gemerkt tijdens enkele taxiritten. Zeer behendig laveren personenauto’s, taxi’s, bestelwagens, bussen en bromfietsers tussen elkaar door, waarbij ze rekening houden met stilstaande voertuigen op de rijweg en handkarren, die zich her en der langs de wegkant bevinden. Wie een kruispunt nadert of ergens de weg wil oprijden, vertraagt en voegt indien het kan, gewoon tussen. De anderen schuiven wel op of vertragen noodgedwongen. Als er moet gestopt worden, steekt men de neus van zijn voertuig uit, om toch te proberen vóór het andere verkeer in te voegen. Vooral stadsbussen en taxi’s zijn specialist om overal onmiddellijk tussendoor te geraken. Elke opening wordt prompt opgevuld …
Dat klinkt allemaal misschien wat chaotisch, maar het werkt!
Marc neemt als eerste het stuur. Alles is een kwestie van zelfverzekerdheid te tonen … het went vlug.
Op naar een leuk strandje
De volgende nacht brengen we door aan de rand van een mooi strand in Cartagena, met in de verte uitzicht op de vaargeul waar zeeschepen in en uitvaren. Deze plaats is gekend door Overlanders, we zijn dan ook met 5 campers. Hier is het zalig rustig, we slapen met de geluiden van de golfslag.
Omdat we bijna door onze voorraad kledij zitten, gaan we de volgende ochtend op zoek naar een wasserette. Om het rijden door drukke, smalle straten en parkeerproblemen met Manga te vermijden, nemen we de fiets. We genieten van deze leuke rit, die we graag nog wat verlengen. Om te eindigen in een leuke koffieshop, waar we onze dorst lessen met een heerlijk koele café frappé.
De rest van de dag brengen we op het strand door, in de schaduw van Manga’s luifel. Heerlijk, doch blijkt dat we hier niet in de felle zon hoeven te zitten om te verbranden. Behalve een rode kleur, is er geen schade, het valt dus gelukkig nog mee.
Om 19 u mogen we onze was ophalen, maar Marc wil een uurtje vroeger gaan. Dit blijkt een verstandige beslissing, het wordt vlug donker en we hebben geen verlichting op de fietsen. Enkele delicate stukken die buiten hangen en nog niet helemaal droog zijn, worden vlug opgeplooid. De rest werd in de droogkast gedaan en is al ingepakt.
Om 7.10 u ’s ochtends worden we opnieuw door 2 agenten op bromfiets bezocht. Ze gaan de campers langs en blazen op een fluitje, maar niemand komt naar buiten. We kijken stilletjes toe, benieuwd wat ze komen doen, tot er wordt geklopt. In rad Spaans geven ze een uitleg, dit gaat ons te vlug … we krijgen een papiertje te lezen, waarop in het Engels staat dat we vandaag tijdens de dag hier niet op het strand mogen parkeren. Ze gaan langs bij elke camper, waarna iedereen vertrekt. Geen probleem, we zouden toch verder reizen vandaag.
TIPS:
INTERNET
We kopen een simkaartje van CLARO. Dit zou de beste provider zijn in Latijns Amerika.
Kaartje met telefoonnummer: 5.000 COP.
Gebruik: 2GB en onbeperkt telefoneren, 15 dagen geldig, 20.000 COP.
Dit is voor ons de beste optie, al hebben we geen smartphone. We gebruiken het kaartje met onze tablet. Het werkt zeer goed, we hebben overal bereik, meestal 4G, op meer afgelegen plaatsen 3G.
We kunnen hiermee ook Skypen en Facetimen. Wanneer we Skypen naar een telefoon (waarvoor we een Skypetegoed hebben betaald), neemt dit geen data van ons CLARO kaartje.
OVERNACHTINGEN:
CARTAGENA – PARKING BENZINESTATION
Coördinaten: 10.298203 – 75.434290
PRIJS: Gratis.
De pompbediende staat ons toe op de parking te overnachten, het is veilig, er is 24 u bediening.
SCORE: 2/5
COMMENTAAR:
Parking aan de zijkant van het benzinestation. We parkeren bij een lichtpaal, vlakbij het kantoortje waar pompbediendes de betalingen in een soort kluisje komen deponeren.
Toiletten. Water voor het opvullen van de camper watertank, gratis. Geen WIFI.
Minpunten: Volgens politieagenten zou het hier niet 100% veilig zijn, we mogen wel een nacht blijven, ze komen regelmatig langs om te checken.
CARTAGENA – STRAND
Coördinaten: 10.394038 – 75.557961
PRIJS: Gratis.
Aan het strand, te bereiken via een zandweggetje achter het Hilton hotel.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Mooie rustige locatie aan de rand van het strand, met zicht op zee, de hoge appartementen en de havengeul. Zeeschepen, vissersboten en toeristenboten varen in de baai. Zwemmen is mogelijk. Geen voorzieningen.
De Wifi van Hilton Hotel is beschikbaar, maar zwak. Men krijgt 24 u toegang. Paswoord: Public.
Minpunten: De laatste ochtend komen politieagenten vragen om tijdens de dag hier niet te blijven parkeren. We hebben geen idee waarom, misschien omdat het weekend drukker wordt door locale strandbezoekers.
GEREDEN TRAJECT:
Cartagena haven – Cartagena strand, 45 km
Rit langs de haven en zware industrie, tot bij het Texaco benzinestation (18 km).
Daarna door de drukke stad, naar het strand (27 km).
