Reisverhaal «Bergdorp Minca»
Zuid Amerika 2
|
Colombia
|
0 Reacties
24 Augustus 2019
-
Laatste Aanpassing 10 Oktober 2019
22 – 30 augustus 2019
Traject: Cartagena – Puerto Velero – Barranquilla – Santa Marta – Minca – Santa Marta – Tayrona
Ons volgende idyllische strandje
Vanuit Cartagena rijden we in noordelijke richting, via de kustweg. Al vlug wordt het rustiger rijden, eenmaal we de stad hebben verlaten. Puerto Velero is onze volgende bestemming, een mooi zandstrand in een grote baai. Een bochtige zijweg leidt ernaartoe, onderweg zien we een grote felgroene leguaan. Eventjes twijfelen we, wanneer een verkeersbord passeren: ‘max. breedte 2,2 m’. Daar past Manga niet tussen, met 2,50 m. Marc rijdt voorzichtig verder, de weg versmalt inderdaad gedurende een eindje, doch nergens hebben we problemen. Al zou een ander voertuig kruisen hier toch even niet lukken.
Aan het einde van de weg rijden we het strand op. Onmiddellijk worden we door enkele mannen verwelkomd. Ze vragen om niet bij de strandluifeltjes te parkeren, want morgen is zondag, dan komt de locale bevolking massaal af.
Nu is het althans zalig rustig hier, we hebben een mooi uitzicht op zee. Op het strand bieden een aantal restaurantjes verse visschotels. Zij bedienen elk een aantal van de luifels, waaronder stoelen en tafels staan. Dit verklaart waarom die mannen ons hebben verwelkomd en een plaatsje getoond, natuurlijk op hun stranddeel, mochten we iets willen nuttigen.
In de late namiddag komen donkere wolken opzetten. Net op tijd sluiten we onze dakramen en autoruiten … voor de hel losbarst. Een zwaar onweer doet de grond daveren, hevige regen zet het strand in een oogwenk volledig blank. Felle wind laat Manga danig wiegen. Stoelen vliegen vanonder de luifels in het rond. Eigenlijk zijn we achteraf dankbaar om dit noodweer, de omgeving koelt er door af … van 36°C (met gevoelstemperatuur 42°C) naar 27°C. Dit laat ons toe om wat beter te slapen. De volgende ochtend brengt de zon in geen tijd de extreme hitte terug.
We beslissen hier een extra dagje te blijven staan. Dankzij het Claro data simkaartje dat we in Cartagena kochten, hebben we nu steeds toegang tot het internet en kunnen we onze reisblog hier aanvullen. Wat een luxe!
De volgende dag wordt het inderdaad iets drukker, locale mensen komen hier naartoe, vooral om te lunchen. Ook geniet men van strand en zee. Enkelen hebben hun speelgoed mee, zoals ATV’s voor op het strand of jetski’s. Telkens een auto aankomt, lopen meerdere obers ernaartoe, ze tonen elk een menukaart, om ze naar hun luifeltjes te lokken. Grappig om zien.
Douchen doen we bij een restaurantje. Vanuit een grote ton scheppen we het overvloedige water met een kalebas, om dat over ons heen te gieten. Dat het water koud is, voelen we niet … het werkt heerlijk verfrissend. Primitief, maar het doet deugd!
Supermarkt met ruime parking
We vervolgen onze rit over de kustweg. Een aangenaam traject, doch opnieuw hectisch druk in en omheen de steden Barranquilla en Santa Marta.
In Santa Marta namen we in 2008 een pauze, terwijl we ondertussen de omgeving bezochten. Het was een aangename stad, doch modern comfort was er niet te vinden. Op zoek naar verse voeding, komen we in de Buena Vista shopping mall terecht, … met vooral een parking waar Manga op past. We zijn onder de indruk van dit moderne winkelcomplex, er is duidelijk veel veranderd in 11 jaar tijd. De supermarkt biedt bovendien alles wat we nodig hebben!
Een aantal veiligheidsagenten bewaken de parking. Aan de ingang legt men uit waar grotere voertuigen mogen parkeren. Omdat deze parkeerstroken allen zijn ingenomen door bestelwagentjes, willen we Manga ervoor plaatsen. Eén van de agenten komt onmiddellijk aangelopen, hij toont ons waar we moeten gaan staan.
Grappig is de veiligheidsman die aan de uitgang staat, vlakbij Manga. Hij komt ons vragen waar we vandaan komen, herkent de kleuren van de Duitse vlag. Marc legt uit wat het verschil is met onze Belgische driekleur. Dan stelt hij de vraag waarom op onze nummerplaten ‘Columbia’ staat (Beautifull Britisch Columbia). We lichten toe dat dit een Canadese provincie is, waar ons voertuig vandaan komt, dat het niets te maken heeft met zijn land, Colombia. Terwijl hij Manga verder bestudeert, vraagt hij wat zo ’n ‘huis’ kost.
Op zoek naar verkoeling in de bergen
Hierna verlaten we even de kust, op zoek naar een beetje verkoeling in de bergen ... Een smalle, bochtige weg leidt naar het bergdorp Minca, op 630 meter hoogte. Dit plaatsje wordt vooral bezocht voor natuurwandelingen, waaronder de meerdaagse begeleide tententrektocht naar Ciudad Perdida, diep in de jungle.
Laveren door de smalle straatjes van dit uiterst drukke dorpje blijkt niet zo evident met Manga. Overal staan voertuigen stil, waartussen we moeten slalommen … laden en lossen, in- of uitstappen, een babbeltje slaan met iemand aan de straatkant. Hier en daar kan het niet anders dan te wachten tot het obstakel verder rijdt. In het centrum bevindt zich een parking, waarop enkele grotere voertuigen kunnen staan, dat is ons doel. Aan de ingang ervan, wuiven mannen ons al onmiddellijk toe, hier moeten we zijn. Men is duidelijk bekend met de camperproblematiek. Een minibusje staat in de weg en maakt de ingang zeer krap, doch het lukt. Dit wordt onze overnachtingsplek voor de komende dagen, Manga kan hier veilig achterblijven, terwijl we de omgeving te voet gaan verkennen.
Tijdens de dag is het hier een drukke bedoening, minibusjes, terreinwagens en motorfietsen komen hier parkeren. Ze worden gewassen aan de rand van het terrein, met water uit de rivier. Vaak worden we omringd door stinkende uitlaatgassen. Gelukkig is het ’s nachts voldoende rustig om te slapen.
Afkoelen doet het wat meer dan aan zee, doch echt fris wordt het nooit. Tijdens de dag hebben we temperaturen van 33 °C – 35°C, ’s nachts dalen die tot 23°C.
Cascadas de Marinka
Onze eerste wandeling gaat naar Cascadas de Marinka, een hoge waterval in 2 delen, midden in de jungle. Hiernaartoe loopt een sterk beschadigde zandweg, geschikt voor terreinvoertuigen. Onderweg merken we dat vele bezoekers zich ernaartoe laten voeren, achterop bij een locale motorfietser. Eén enkele terreinwagen brengt luxetoeristen. Rustig is het zeker niet. Toch zijn we blij te wandelen, onderweg genieten we van de mooie natuur, omringd door vele kleurrijke vlinders en begeleid door vogelgezang. Wanneer we de typische klanken van een toekan horen, zoeken we deze in de bomen. In de verte horen we een grote groep brulapen, jammer genoeg laten die zich niet zien.
De waterval is mooi, doch wordt vooral bezocht door velen die in de waterpoeltjes aan zijn voet verkoeling komen zoeken. Na een rustpauze en het bewonderen van de omgeving, keren we terug naar Minca. Blij dat we niet hebben gekozen om deze wandeling met nog een tweede te combineren, 18 km zou ons te ver zijn in deze vochtige tropische hitte.
Finca La Candelaria en Pozo Azul
De volgende ochtend vertrekken we vroeg, om de grote warmte voor te zijn tijdens het klimmen naar Finca La Candelaria, gelegen op 994 meter hoogte. Al vlug verlaten we het dorp en komen we op een smallere zandweg. Aan een splitsing laten we ons verleiden om het bordje ‘cacao tour – 15.000 COP’ te volgen, wetende dat zo ’n rondleiding wordt aangeboden in La Candelaria. 700 meter verder kijkt Marc toch even op de GPS ... blijkt dat we richting Finca San Rafael wandelen, wat niet onze bedoeling is. Een fout die onze wandeling langer maakt, met vele verloren hoogtemeters. We keren op onze passen terug.
Eenmaal op de goede weg, versmalt deze al vlug tot een echt smal wandelpaadje door de jungle. Hier genieten we pas echt volop van de natuur, we zien geen andere wandelaars, door brommertjes kan het paadje niet worden gereden. De warmte maakt de steile klim lastig, langzaam maar zeker geraken we op onze bestemming.
Bij aankomst worden we vriendelijk verwelkomd met gratis koffie, cacaothee, bananen en een rustplaats op het terras van Finca La Candaleria. Daarvan maken we graag gebruik. De koffietour is al begonnen en wat we ervan horen spreekt ons niet echt aan, men heeft hier duidelijk niet de infrastructuur om het ganse verwerkingsproces te tonen. Daarom stellen we ons de vraag of we wel moeten wachten op de cacao tour, die wellicht later volgt. Tijdens onze reizen hebben we al meerdere boeiende rondleidingen op koffieplantages gehad, zowel een echte grote in Panama als een piepkleine in Colombia, die door enkele mensen gerund werd. Een ambachtelijke cacaoplantage bezochten we uitgebreid in Costa Rica, het ganse proces werd toegelicht door de Zwitserse eigenaar, tot en met de bereiding van chocolade.
We vervolgen ons pad, dat ons nu steil laat afdalen door de jungle, niet steeds even gemakkelijk te stappen. Het is volop genieten van de natuurpracht, met weerom vele kleurrijke vlinders, vogels en salamandertjes. Na een poosje passeren we een huisje, de dame vraagt 2.000 COP per persoon om over haar terrein te mogen gaan. Met de 7 wandelaars die wij vandaag op dit pad tellen, brengt dit niet veel op. Maar zonder enige moeite te moeten doen, toch mooi meegenomen. Verderop zien we nog enkele huisjes en een soort schooltje, enkele mensen verkopen er bananen. Ondertussen vragen we ons af wie hier komt wonen, midden in de jungle, ver van alles af en enkel te voet bereikbaar …
Voor we aan de afslag naar Pozo Azul komen, moeten we een rivier kruisen. Marc vindt de bamboe brug niet veilig, dus doen we onze schoenen uit en waden door het heerlijke verkoelende water. Niet veel verder komen we bij de iets bredere weg, onmiddellijk wordt het wat drukker. Nog een ruime kilometer naar Pozo Azul. Opnieuw het scenario van gisteren, deze plaats is met brommertjes bereikbaar … We komen aan een rivier met een kleine waterval, waarin door grote rotsblokken waterpoelen worden gevormd. In het water zitten dan ook een massa mensen.
Persoonlijk vinden we de locatie van de Cascada de Marinka mooier dan de Pozo Azul, maar de rondwandeling door de jungle van vandaag is echt wel de moeite waard.
Terug naar de kust en de grote hitte
Om de grote drukte in Minca voor te zijn, vertrekken we vroeg ’s ochtends. Maar dat is gerekend buiten de vrachtwagen, die midden op de straat geparkeerd staat aan het uiteinde van het dorpje. Hier kunnen gewone auto’s passeren, maar Manga niet. Het kan lang duren, men is vuilnis aan het sorteren in de kiepbak. De chauffeur komt aangestapt en zegt dat we kunnen passeren, hij zal kijken en teken doen … Dit is onmogelijk en hij ziet dat zelf ogenblikkelijk. Er zit dus niets anders op dan zijn voertuig te verplaatsen, dichterbij de stoeprand.
Eenmaal terug in Santa Marta, doen we opnieuw boodschappen in het Buenavista Shopping center en lunchen in de bijhorende Food Court met zijn ruime aanbod.
Tayrona NP
Ten noorden van Santa Marta ligt het prachtige Tayrona NP. In 2008 huurden we een tentje op het prachtige strand El Cabo en maakten de 2,4 km lange junglewandeling naar de ruïnes van het historisch dorpje, El Pueblito. Het was een pittige klim van 260 meter, over grote bemoste rotsblokken, niet altijd even gemakkelijk in deze grote hitte. Voor ons was dat een top attractie, die we zouden opnieuw overwegen. Maar we hebben gelezen dat het pad naar het dorpje gesloten is, omwille van de erosie door teveel bezoekers. Omdat het nationale park zo druk bezocht en de parkingang zo duur is geworden, vooral wanneer je er wil overnachten met een camper, beslissen we het mooie park links te laten liggen.
Al hoewel …
We stoppen op de overnachtingsplek San Martin, in de ruime en rustige tuin van enkele huizen. Van hieruit wandelen we naar de oostelijke uithoek van Tayrona NP. Een smal paadje brengt ons naar een brede, doch ondiepe rivier, die we moeten doorwaden. Verderop komen we langs enkele kleine huisjes, binnen omheiningen. De vriendelijke bewoners tonen ons de weg naar het strand, over hun terrein. We genieten van de mooie wandeling, zien vele kleurrijke salamandertjes, ontelbare mieren aan het werk, een specht tokkelt hoog in een boom. Voor we het strand bereiken, klimt het pad over een dichtbegroeide rotsheuvel, waarop nog een mooi betonnen buitenhuis ‘met uitzicht’ staat. Tijdens de afdaling aan de andere kant, komen we in Tayrona NP terecht. Dit prachtige strand ligt in een baai en is aan weerszijden afgesloten door hoge rotsformaties, het ligt er verlaten bij. Aan het uiteinde staat een hotelletje, hoog bovenop de rotsen, net voorbij de monding van de rivier en buiten de parkrand. Op terugweg zien we dat er niemand in het huis aanwezig is en klimmen de trap op, om even te pauzeren in de schaduw op het terras. Het uitzicht op zee is jammer genoeg door het dichte groen belemmerd.
INTERNET TIP:
CLARO DATAKAART
Simkaart: 5.000 COP
Data + onbeperkt telefoneren in Colombia: 2GB – 15 dagen geldig, 20.000 COP
Claro zou het beste bereik hebben van de internet providers in gans Zuid Amerika.
Per land moet een nieuw simkaartje worden gekocht, waarop dan telkens data kan worden geladen. 2 GB – 15 dagen is de maximum capaciteit die men aanbiedt. De beste optie voor ons is deze in combinatie met onbeperkt telefoneren, al gebruiken we dat niet.
Alternatief: 2 GB data + onbeperkt Chat WhatsApp, Facebook, Twitter – 30 dagen geldig, 42.000 COP. Een abonnement nemen we niet, dat zou te complex worden voor slechts een korte periode.
OVERNACHTINGEN:
PUERTO VELERO – STRAND
Coördinaten: 10.950816 – 75.028307
PRIJS: Gratis.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Mooi rustig strand, met zonneluifeltjes waaronder men schaduw en stoelen vindt. Restaurantjes bieden hun verse visschotels aan. Op zondag is het wat drukker, mensen uit de buurt komen hier lunchen. Toiletten aan de restaurantjes.
Primitieve douche bij een restaurantje, 2.000 COP pp.
Let wel: De asfaltweg ernaartoe is aangeduid met een bord van op de kustweg (op de kaart is dit de weg het verst van Cartagena verwijderd, vanuit die richting moet men er eerst een stukje voorbij rijden en terugkeren via een doorgang op de middenberm). Onze GPS toont de andere weg, dit is een 4x4 zandweg waar een hek zou staan, volgens onze informatie.
Minpunten: /
MINCA – PARKING
Coördinaten: 11.143157 – 74.117434
PRIJS: 10.000 COP per dag + 10.000 COP per nacht.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Parking midden in het dorpje, wordt vooral gebruikt door de minibusjes die op en af rijden met toeristen vanuit Santa Marta. Ook terreinvoertuigen die toers dieper in de jungle aanbieden, parkeren hier. Wagens en bromfietsen worden er gewassen met hogedrukreiniger. Vriendelijke uitbaters. Geen WIFI.
’s Nachts rustig genoeg om te slapen. Wellicht de enige locatie waar een grotere camper kan parkeren in (de omgeving van) het dorp.
Minpunten: Vrij druk tijdens de dag, kan zeer vol lopen. Momenten dat het uiterst lawaaierig is. Vaak hevig stinkende uitlaatgassen en geur van een houtvuur.
TAYRONA – TUIN SAN MARTIN
Coördinaten: 11.288652 – 73.897634
PRIJS: 5.000 COP pp. per nacht.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Mooie grote tuin, met enkele woningen. Vrij rustig om te overnachten, vriendelijke mensen.
Primitieve douche en wc.
Van hieruit kan men wandelen naar een strand in Tayrona NP, 2 km.
Minpunten: Uit de douchekraan komt amper water, dat blijft staan op de vuile tegelvloer.
GEREDEN TRAJECT:
Puerto Velero – Barranquillo – Santa Marta – Minca, 158 km
Rit over de kustweg, met mooie uitzichten op zee.
Druk in en omheen de steden Barranquilla en Santa Marta.
Een bochtige zijweg klimt naar het soms chaotisch drukke bergdorpje Minca, vanuit Santa Marta.
In Minca stopt de asfaltweg. Enkele sterk beschadigde zandwegen leiden verder, de jungle in. Grotendeels berijdbaar met voertuigen met hoge ophanging.
Tol 1: 11.300 COP, Puerto Colombia, tussen Puerto Velero en Barranquilla, het ticket bestaat uit 2 delen, het 2de deel moeten we aan de volgende tolpost afgeven, voor we de stad bereiken.
TOL 2: 11.400 COP, Puente Laureano, tussen Barranquila en Santa Marta.
TOL 3: 11.400 COP, Tasajera, tussen Barranquilla en Santa Marta.Let wel: de junglewegen voorbij Minca zijn moeilijk te berijden met grotere voertuigen omdat de doorgang vaak smal is, ook veel laaghangende takken. Parkeren en draaien is voor dergelijke voertuigen op de meeste plaatsen een uitdaging, zo niet onmogelijk.
Minca – Santa Marta – Tayrona, 51 km
Opnieuw de bochtige bergweg, die afdaalt naar Santa Marta. Er is maar 1 toegangsweg tot Minca.
Daarna de bochtige kustweg, die nu iets verder van de zee loopt.
TOL: 9.600 COP, na het verlaten van Santa Marta.
EXCURSIES:
MINCA – BERGDORP IN DE JUNGLE
Mooi rustig gelegen dorpje, midden in het groen. Vrij druk bezocht door backpackers en minibusjes met dagjestoeristen. Tijdens de periode dat wij hier zijn, hebben we geen last van muggen.
Ciudad Perdida: Hier vertrekken begeleide wandelingen naar deze zeer bekende ruïnes van een oude junglestad. In 2008 hebben we deze niet gewandeld, het zou vrij zwaar geweest zijn, door muggen en regen, zeer barre omstandigheden en totaal geen slaapcomfort onderweg. Nu horen we dat de tocht massaal wordt gewandeld, men biedt meer comfort, mede door het groeiende toerisme in Colombia. Alternatief: In Tayrona NP wandelden we toen naar een vergelijkbare site El Pueblito, enkel kleiner beschreven. Een leuke halve dag wandeling, over een soms vrij zwaar pad.
Cascadas de Marinka: Rustige wandeling naar een mooie waterval. Ter plaatse mogelijkheid om te baden aan de voet van de waterval en in de poel op halve hoogte. Cafetaria met hangmatten, waar een rustpauze kan worden genomen.
Mogelijkheid om deze te bereiken per motortaxi. Doch de wandeling op zich is zeker de moeite, omdat je zo meer tijd hebt om van de natuur onderweg te genieten.
Lengte: 4,2 km enkel.
Hoogteverschil: 220 meter.
Inkom: 5.000 COP pp.
Finca La Candelaria en Pozo Azul: Zeer rustige rondwandeling, grotendeels over een smal junglepad, door een schitterende natuur. De Finca is zeer mooi gelegen, een aangename plek om te pauzeren, eventueel te logeren, met terrassen, cafetaria, ... Vriendelijk onthaal. Uiterst rustig!
Verder daalt het pad naar Pozo Azul. Dit is het mooiste stuk van de wandeling!
Pozo Azul vinden we niet de moeite van een bezoek waard, zeer druk bezocht, door mensen die in het water baden. Geen bijzonder mooie plek. Geen accommodatie. De terugweg van daar gaat langs een weggetje waar motors en auto’s op rijden, minder aangenaam wandelen. Wanneer de Pozo Azul wordt overgelaten, kan voor een smal paadje naar Minca worden gekozen, dat dit stuk traject afsnijdt.
Lengte: 10 km
Hoogteverschil: 300 meter.
Tol (onofficieel ): 2.000 COP pp.
SCORE: 4/5
INKOM: N.v.t.
ERNAARTOE EN TERUG:
Te voet van Getsemani, 1 km.
