Reisverhaal «Zhaoxing»
Azië - deel 2
|
China
|
0 Reacties
05 Juni 2012
-
Laatste Aanpassing 23 Juni 2012
Zhaoxing is een levendig en traditioneel Dong dorp dat op 520 meter hoogte is gelegen, waar men de verschillende typische houten structuren terugvindt. Het is vooral bekend om zijn opmerkelijke aantal van 5 Drumtorens, alsook 5 Wind & Regenbruggen over de rivier die het dorp doorkruist. Het is met zijn 4.000 inwoners één van de grootste Dong dorpen in China, waarin verschillende families of clans samen wonen, die elk over een eigen Drumtoren beschikken. Het actieve landbouwersdorpje is gelegen in een mooie natuurlijke omgeving.
In reisgidsen lezen we dat als gevolg van het groeiende aantal toeristen het dorpje zijn paradijselijkheid verloor. Toch is het geen verwesterde toeristentrekpleister zoals we er al velen tegenkwamen. We verblijven hier 4 dagen en zien geen enkele andere westerse toerist.
Onze rit ernaartoe gaat over sterk beschadigde wegen. Onderweg zien we een aantal aardverschuivingen waarbij modder, stenen en rotsblokken van de steile helling de weg zijn over geschoven. Gelukkig is telkens reeds een smalle strook van de weg vrijgemaakt, zodat we kunnen passeren met de bus. Langzaamaan gaat ons parcours over op onverharde wegen vol stenen, putten en modder. Soms twijfelen we of we er nog verder door zullen geraken …
Wanneer we, enkele dorpen van ons doel verwijderd, door een afschuwelijke en uiterst drukke grotere plaats rijden, die wordt overschaduwd door een reusachtig viaduct van de nieuwe expresweg, hebben we echt het gevoel een foute beslissing te hebben genomen en morgen te zullen doorreizen, tenzij …
En inderdaad, enkele valleitjes verderop komen we terecht in een mooie groene bergachtige omgeving met rijstvelden, Zhaoxing blijkt tot onze opluchting een authentiek dorpje. Maar het ligt er jammer genoeg zeer onverzorgd bij en ziet er uit als een bouwwerf. De straten zijn onverhard en met stenen en modder bedekt, overal liggen bakstenen en staan stellingen rondom huizen en hotels in opbouw.
Is dit het gevolg van een poging om in te spelen op het toerisme … of komt het eerder door de aanleg van een nieuwe expresweg in de buurt, waardoor de omgeving er tijdelijk niet mooier en veel minder toegankelijk op is geworden … misschien een combinatie van beiden.
Een affiche kondigt renovatiewerken aan, gestart op 12 mei 2012 …
Hier willen we een aantal Dong dorpen bezoeken, dit zullen we combineren met wandelingen in de natuur. In elk dorp komen we aan een dorpspoort en vinden we minstens 1 Drumtoren, Wind & Regenbrug, theaters, tempeltjes, … allen kenmerkend voor de Dong bevolking.
Tijdens een rustige wandeling door Zhaoxing en zijn omgeving, genieten we vooral van het zien van de dagelijkse activiteiten van de bewoners. Vooral de ouderen blijven hierbij vasthouden aan tradities, dragen de typische blauwe kledij, roken hun lange bamboe pijpen en praten hun eigen Dong taal. Ze vinden het niet erg dat we even blijven staan om toe te kijken hoe ze bijvoorbeeld hun kledij verven, wassen, bekloppen met een houten knuppel om deze zacht en soepel te maken, … en ze nadien in lange repen te drogen hangen voor hun huisgevels. Ook op de rijstvelden is men naarstig aan het werk.
Onder de kleurrijk beschilderde afdaken van de wind en regenbruggen zit men te relaxen en te praten, begeleid door het klaterende water van rivier die eronderdoor stroomt. De trommeltorens in deze locatie zijn onderaan open (in tegenstelling tot deze die we in onze vorige locatie Ma’an hebben bezocht, die bovendien veel groter was), ook hier speelt men kaart- of bordspelen, praat in groepjes, rookt, musiceert, … Het is even zoeken naar het kleine Sa Sui tempeltje.
Zeer opmerkelijk zijn de huizen aan de waterkant, waarvan de eerste verdieping uitsteekt over het smalle met keien ingelegde voetpad. Samen met de overdekte wind en regenbruggen maken deze het mogelijk om tijdens een regenbui van het ene naar het andere uiteinde van het dorp te wandelen zonder nat te worden.
De markt richt zich vooral naar groenten, gevogelte, levende vis en vers vlees … waar ook de vliegen een enorme interesse in vertonen. Een minder mooi zicht is de geslachte hond die klaar ligt om verkocht te worden als lekkernij op het menu ... zal niet voor ons zijn !
’s Avonds heerst hier een rustgevende activiteit en goeie sfeer, het is aangenaam om nog even rond te wandelen na het avondeten. De mensen leven voor hun huizen aan de straatkant en maken het samen gezellig terwijl ze eten, drinken, praten, spelen, … anderen zijn nog bezig met hun dagelijkse bezigheden af te ronden.
Een prachtige wandeling omhoog door het groen en tussen rijstterrassen brengt ons naar Tang’an, een dorpje dat dateert uit de periode 1795 – 1820 en bekend is om zijn prachtige ligging, zeer uitzonderlijk tegen een berghelling op 910 meter hoogte. Normaal gezien vestigen de Dong hun dorpen in valleien langs een rivier, maar een groot aantal natuurlijke bronnen in deze omgeving zorgen voor voldoende drinkbaar water. Het dorp telt 800 inwoners, die wonen in 170 familiehuizen.
Onderweg is het volop genieten van een prachtig landschap, we wandelen door het groen en tussen de rijstvelden en hebben de ganse tijd uitzicht op de vallei. Onderweg komen we voorbij de Yan’Gong tempel, waar we even pauzeren. Het is vandaag onze eerste zonnige dag sinds lange tijd ... bijgevolg ook zeer vochtig warm, het zweet stroomt van ons af. Aan de god Yan’Gong worden door de dorpelingen offers gebracht, telkens één van hun wensen uitkomt. Ze plaatsen rondom de tempel een soort gedenkpalen, lange staken met bovenaan een houten vierkant kadertje bevestigd.
Het dorp Xiage ligt vlakbij en weerom komen we door een mooi vriendelijk Dong dorp met vele typische kenmerken.
Hierna volgt nog een stevige klim tussen de rijstterrassen, de smalle paadjes zijn vaak stijl en glibberig. We bevinden ons momenteel in de periode van het jaar met de meeste regen, dat ondervinden we overal. In een kleine smalle vallei klimmen we tussen de rijstvelden op naar een prachtige wind & regenbrug, die weliswaar geen rivier overbrugt … wat verderop ligt het dorp Tang’an, dat we bereiken door een dorpspoort. Deze stelt echter niet veel voor, het is meer een alleenstaande deurkozijn met 2 openstaande deuren …
Wanneer we achterom kijken, hebben we een machtig zicht op de groene vallei van rijstvelden met helemaal achterin beneden het dorp Zhaoxing, onze verblijfplaats, we zijn 390 meter gestegen.
Van het dorp Tang’an zelf hadden we eigenlijk meer verwacht, het wordt beschreven als een ‘levend museum’, maar we zagen de laatste dagen al mooiere Dong dorpen, met meer traditionele activiteit van de bewoners … Toch is het een mooie plaats om even te vertoeven, we bekijken de Drumtoren, het theaterpodium, het Sa Sui tempeltje (vrij nieuw gebouwd met weinig charme), de bron met wasplaats, het kerkhof, … Zoals in alle Dong dorpen zijn ook hier de mensen zeer vriendelijk.
Tijdens onze tweede dorpenwandeling moeten we niet zo ver, tenminste dat denken we vooraf …
De weg naar Jitang is gemakkelijk te vinden, jammer dat we enkele kilometers over een asfaltweg moeten stappen, gelukkig wordt deze niet veel gebruikt. En weerom is het genieten van de allermooiste landschappen rondom, we wanen ons af en toe in de Franse Vogezen, waar we zo graag toeven ... Wanneer we slechts 1 kilometer van ons doel af zijn, wijst een pijl ons een geplaveid pad aan dat we tussen de rijstvelden kunnen volgen tot aan de mooie dorpspoort van Jitang.
Het dorpje met zijn 3 Drumtorens dateert uit de periode 1100 – 1279, het heeft momenteel 1.800 inwoners, gevestigd in 400 familiewoningen. Het ligt er zeer rustig bij, de mensen groeten ons vriendelijk. Via smalle steegjes tussen de huizen wandelen we naar de tweede toren … en hier botsen we op een eetfestijn. Men is uitgedost in de locale kledij, iedereen draagt een wit sjaaltje rondom hun hoofd gebonden. Gezeten op de grond aan lange lage tafels, wordt samen gegeten. Een man komt op ons af en nodigt ons uit.
We verkennen het dorp verder en komen langs een schooltje waar de kindjes ons ‘hello’ begroeten, nadien volgt ‘bye bye’. Hier leert men waarschijnlijk op school een beetje Engels … Het kleine mooie tempeltje tussen beide delen van het dorp is zeer eenvoudig versierd, binnenin staat een beeld van een paar met kind.
Na het eetmaal begint men te musiceren, het lijken wel de klanken van een doedelzak … we horen de muziek alom, maar zien de muzikanten nergens. Jammer.
Wanneer we onze tocht verder zetten langs de berghelling omhoog, blijven deze klanken ons lange tijd achtervolgen … En weerom vinden we gemakkelijk het pad naar ons volgende dorp, Jilun, dankzij een aanduiding aan de straatkant. Maar dan wordt het spannend … we kiezen de verkeerde afslag en na een serieuze klim loopt dit pad ten einde tussen de rijstvelden, we moeten op onze stappen terugkeren. Het correcte pad brengt ons boven op een bergkam, waar een aanduiding ons naar rechts stuurt. Via een zeer smal paadje wandelen we verder omhoog langs vruchtenboompjes. Het is vrij glad en overwoekerd door het groen … na een hele tijd vinden we geen pad meer tussen al dit dichte groen en moeten opnieuw terugkeren. Onderweg proberen we nogmaals een alternatief, tussen de boompjes door, maar weerom is dit een poging voor niets.
Opnieuw bij de kruising aangekomen bekijken we nog eens de aanduiding die er staat, de pijl wijst wel degelijk linksaf. Op het houten bord ernaast is een plattegrond gekerfd, oorspronkelijk staat er een Y splitsing, terwijl we hier staan op een punt waar 2 paden elkaar eenvoudig loodrecht kruisen ‘+’ (?). Er werd een correctie aangebracht, die zeer onduidelijk is: de rechterarm van de y met vermelding Jitang werd verlengd en teruggedraaid in de richting waarvan we oorspronkelijk kwamen, waardoor er 2 terugkerende paden naast elkaar staan geschetst … als we onze verbeelding laten spreken en de kaart zouden vervormen, moeten we misschien gewoon rechtdoor, verder de richting volgen van waar we oorspronkelijk kwamen, de kam oversteken en afdalen in de tegenoverliggende vallei … dat is wat we zouden gedaan hebben mocht er geen aanduiding staan … de wegwijzer die erbij staat is sowieso fout, die richting namen we al … Chinese logica ?
Het proberen waard !
Een serieuze afdaling over een zeer geërodeerd pad tussen de rijstvelden, brengt ons uiteindelijk naar ons doel. Onderweg moeten we af en toe door een stroompje waden, het pad is hier en daar weggespoeld waarbij we door een dikke modderbrij onze weg moeten zoeken. Goed dat we onze bergschoenen aan hebben die hoog boven onze enkels komen, onze voeten blijven droog. Enkele Dong vrouwen met zware manden aan een bamboe draagstok over hun schouder, die ons tegemoet komen, bekijken Marc’s schoenen die bijna tot boven onder de dikke gele modder zitten en barsten in een schaterlach uit …
Jilun is het meest ingeslapen van alle Dong dorpen die we al bezochten, er wonen 320 mensen in 80 familiewoningen. Van hieruit is het niet meer ver dalen tot onze verblijfsplaats Zhaoxing. Het was een lange, inspannende, maar prachtige tocht.
Provincie:
Guizhou
Ernaartoe:
bus Ma’an – Sanjiang busstation west, 6 CNY pp., 30 min. onderweg
bus Sanjiang busstation west – Congjiang, 30 CNY pp., 2 ¾ uren onderweg
à We willen de rechtstreekse bus nemen die volgens ons hotel in Ma’an om 11.30 rijdt (slechts 2 bussen per dag), maar deze rijdt blijkbaar niet alle dagen (wel deze van 6.45 u AM). Het vriendelijke meisje aan het loket stelt voor om naar Congjiang te rijden en vandaar naar Zhaoxing. Dit brengt ons alvast dichterbij, ons plannetje vertelt ons wel dat we dan eerst voorbij de afslag naar Zhaoxing rijden, om nadien terug te moeten keren. We lichten de chauffeur in over onze bestemming, deze discussieert erover met enkele anderen op het perron. Wij worden niet ingelicht wat het verdikt is, maar rekenen er op dat de chauffeur ons zal helpen. Onderweg komen we voorbij een eerste afslag naar Zhaoxing, 48 km, we weten dat er nog een tweede volgt. Aan deze afslag, 24 km, stellen we de vraag aan de chauffeur of we niet beter hier afstappen en op een bus wachten, hij beweert van niet. Congjiang is nog 45 min. rijden, daar aangekomen begeleidt onze chauffeur ons naar de bus voor Zhaoxing, die vertrekkensklaar staat. Volgens onze reisgids LP zouden er ook hier maar 2 bussen per dag zijn, dus hebben we geluk.
bus Congjiang – Luo Xiang, 16 CNY pp., 1 ¾ uren onderweg,
àeerst rijden we 45 min. terug over dezelfde weg, dan nemen we de afslag naar Zhaoxing (misschien was het een optie om daar toch af te stappen en te wachten op een bus, maar we zijn niet zeker of er veel bussen passeren en wanneer), volgen een mooie betonbaan maar verlaten deze telkens om de dorpen onderweg aan te doen, dan gaat het over modderige onverharde wegen vol stenen en putten, waardoor de rit zeer traag vordert. In Luo Xiang verliezen we veel tijd, het is er enorm druk zodat de bus amper vooruit geraakt. Midden in dit grote dorp worden we afgezet en naar een minibus begeleid, die ons verder naar Zhaoxing moet brengen.
minibus Luo Xiang – Zhaoxing, 10 CNY pp., 30 min. onderweg
à het is niet meer ver, maar we moeten over een weg die wordt aangelegd en eigenlijk nog niet geschikt is om te gebruiken, … modder, stenen, machines aan het werk, … we moeten toegeven dat hier de bus niet zou doorheen geraken. Af en toe zien we de oude asfaltweg er onderuit komen piepen.
Overnachtingen:
In Zhaoxing is een groot aanbod van basis accommodatie. Het is een kwestie van de juiste verhouding prijs/kwaliteit hierbij te vinden, want soms durft men wel eens te overdrijven. Er worden nog steeds hotelletjes bijgebouwd, we vermoeden dat de standaarden zullen verbeteren. We zien echter amper toeristen, laat staan westerse. Vermoedelijk heeft de moeilijke toegankelijkheid over slechte wegen het toerisme wat tegengehouden de laatste jaren. Recent werd echter een expresweg in de buurt geopend, dit zou wel eens verandering kunnen teweeg brengen. In het dorp zelf werkt men volop aan de renovatie.
Zhao Dong Hotel, 80 CNY per nacht voor een 2 persoonskamer met 2 enkele bedden, sanitair (warm water), TV, ventilator (airco tegen opleg van 20 CNY per nacht), raam dat uitkijkt op het dorp, harde bedden, proper, gratis WIFI, vriendelijke en behulpzame dame die enkele woorden Engels praat en iets meer begrijpt, mogelijkheid om de was te laten doen voor 2/1 CNY per groot/klein stuk, restaurantje, centraal gelegen aan de busstop, tegenover het toerismekantoor, tel. 0855 613 0092, beoordeling: 4/5
Inkom gebied:
inkom: gratis, er wordt voorspeld dat dit in de toekomst zal veranderen, wanneer het gebied beter bereikbaar wordt door de nieuwe expresweg en na de opfrissing van het dorp, waar volop aan wordt gewerkt.
Excursies:
We schaffen een kaart van Zhaoxing en omgeving aan, die ons helpt te oriënteren bij onze wandelingen in het dorp en naar de verder afgelegen dorpen. Deze is niet echt zeer gedetailleerd, maar geeft een goed idee van wat er te zien is en welke richting we uit moeten. Prijs: 5 CNY.
1. Wandeling in en rondom het Dong dorp Zhaoxing, waarbij we de mensen tijdens hun gewone dagelijkse bezigheden zien, aangenaam rustig
2. Wandeling via Dong dorp Xiage (op onze kaart Shage genoemd) naar Dong dorp Tang’an:
Aanrader, vooral omwille van de prachtige uitzichten onderweg !
wandelroute ernaartoe:
Het dorp uitwandelen langs het VIP hotel en ‘art exhibition center of Dong culture’ aan de linkse arm van de rivier (oostelijke richting), onmiddellijk voorbij het hotel naar rechts afslaan, een smal pad leidt omhoog tot op een bredere zandweg die je in dezelfde richting volgt (links) om uiteindelijk op een geplaveid pad verder te klimmen door de vallei, afwisselend tussen het groen en de rijstvelden.
Het pad is gemakkelijk te vinden (onderweg vroegen we af en toe bevestiging dat we de goede kant op gingen), kan vrij modderig zijn op sommige plaatsen, klimt in totaal 390 meter.
duurtijd:
Zhaoxing (590 m. h.) – Xiage (770 m.h.), 1 u 20 min.
Xiage – Tang’an (910 m.h.), 45 min.
terugweg:
Omdat de terugweg over hetzelfde traject gaat en het pad er hier en daar vrij stijl en glad bij ligt, beslissen we terug te keren via de weg in de hoop onderweg een bus te kunnen nemen, en dat is maar goed, want kort na onze aankomst in het hotel barst een serieus onweer los.
We wandelen het dorp uit over de betonnen weg, hebben hier nogmaals bijzonder mooie uitzichten en slaan aan de kruising af naar links, de weg die het dal indaalt. Enkele minuten later horen we een bus naderen, die ons wil meenemen, 3 CNY pp., 10 min.
3. Rondwandeling Dong dorpen Zhaoxing – Jitang – Jilun – Zhaoxing: Aanrader !
Beide zeer authentieke dorpen die rust uitstralen, de wandeling biedt weerom prachtige uitzichten.
rondwandelroute:
Zhaoxing – Jitang, wandel het dorp uit richting Congjiang (westelijke richting), niet ver voorbij de laatste huizen is links de asfaltweg naar Jitang (juist voorbij een parking), de laatste kilometer kan men via een geplaveid pad omhoog tussen de rijstvelden (er staat een pijl naar rechts) om door een mooie poort bij het dorp aan te komen, op de zandweg voorbij de poort linksaf
Jitang – Jilun, wandel het dorp uit via de asfaltweg richting Zhaoxing, kort na een bocht naar links afslaan naar rechts (er staat een aanduiding), volg steeds het belangrijkste pad dat blijft omhoog lopen tot op een soort bergkam (wij namen een verkeerde afslag en eindigden tussen de rijstvelden, om op onze passen terug te keren), daar staat weerom een FOUTE aanduiding met pijl naar links, het juiste pad is nog steeds het belangrijkste: een geërodeerd pad dat bij regen hier en daar in een stroompje verandert, rechtdoor en naar beneden in de tegenover liggende vallei (wij volgden de pijl over een smal padje langs vruchtenboompjes, het pad werd smaller, bovendien meer en meer overwoekerd door de begroeiing, tot er geen pad meer te vinden was … we zochten een alternatief tussen de fruitbomen door, kwamen aan rijstveldjes, maar ook daar was geen verdere weg naar beneden … om op onze passen terug te keren), om uit te komen tussen rijstveldjes en lager aan een brede zandweg, deze een kort eindje naar rechts volgen om dan een geplaveid pad te nemen dat naar links de vallei in daalt naar Jilun, waar je dit dorp en ook Zhaoxing reeds ziet liggen. Ook dit pad was door de vele regen hier en daar weggespoeld en veranderd in modderpoelen en stroompjes water, aan het einde in Jilun botsten we op een pijl in tegenovergestelde richting ‘Jitang’, dus we vonden de juiste weg.
duurtijd:
Zhaoxing (590 m.h.) – Jitang (710 m.h.), 1 uur
Jitang – bergkam (910 m.h.) – Jilun (585 m.h.), 3 uren, we namen meerdere keren een verkeerde afslag en moesten terugkeren, we denken dat het eigenlijke traject kan gewandeld worden op 1 uur
Jilun – Zhaoxing, 20 min.
tips:
- neem bij de wandelingen naar de dorpen water en een picknick mee, we vonden in de dorpen op het eindpunt enkele kleine winkeltjes die wat flesjes drank en (amper) koekjes verkopen
- stevig schoeisel is geen overbodige luxe, vooral tijdens de 2de wandeling echt nodig
Toerismekantoor:
in het centrum aan de busstop, spreken geen Engels, verkopen kaarten van de omgeving.
Openbaar vervoer:
Een aantal bussen naar verschillende richtingen stoppen in het centrum van Zhaoxing, het zijn er niet echt veel. We reizen verder naar Congjiang, daar rijden 2 bussen per dag naartoe, 7.30 u en 12.00 u. Niettegenstaande men ons ’s avonds bevestigt dat er een bus gaat op 12.00 u, blijkt deze bij ons vertrek niet te rijden ‘vandaag’. Hetzelfde maakten we mee met de bus vanuit Sanjiang hiernaartoe, we lazen gelijkaardige verhalen van andere reizigers die Zhaoxing bezochten.
Maar … de dag erna rijdt dan weer de vroege bus niet J.
De oplossing is om eerst per minibus tot Luo Xiang te rijden, zoals we ook hiernaartoe zijn gekomen.
