Reisverhaal «Tongren»
Azië - deel 3
|
China
|
0 Reacties
03 December 2013
-
Laatste Aanpassing 27 December 2013
Tongren, in het
Tibetaans Rebkong genoemd, is gelegen op 2.500 meter hoogte. Het is één van de
grootste steden in de traditionele Tibetaanse regio die vroeger Amdo werd
genoemd. Samen met Xiahe (onze volgende locatie) vormt Tongren het centrum van
de Amdo Tibetaanse cultuur. De stad is tevens bekend om de Tibetaanse thanka
kunstvorm, waarvoor hier scholing wordt gegeven door de beste kunstenaars. Deze
kunst wordt veel gebruikt in de omringende kloosters.
De bustrit van Xining naar Tongren is schitterend. Eenmaal
voorbij de stadsgrenzen, rijden we door een dorre bergstreek, met kleine
dorpen, bevroren riviertjes en watervallen. Opnieuw zien we het geologische
wonder van het kleurrijke gelaagde zandsteengebergte (zie Zhangye). Eerst
passeren we een aantal kleine moslim dorpjes, allen met hun centrale moskee.
Eenmaal over het hoogste punt, 3.125 meter, rijden we door een omgeving met
vooral Tibetaanse dorpen. De kleurrijke tempeltjes, met hun massa bijhorende
vlaggetjes sieren de valleien en berghellingen. We komen terecht in een
landbouwgebied, omringd door een ruw droog gebergte in verschillende tinten.
Eenmaal ter plaatse, gaat Marc op zoek naar een geschikt
hotelletje, terwijl Herlinde in het zonnetje aan de straatkant wacht met de
bagage. Naast haar zit op de rand van het trottoir een vriendelijke oude vrouw,
die zich in haar traditionele winterse kledij (een lange brede mantel van ruwe
bruine stof, met aan de binnenkant een schapenvacht bevestigd, die over de schouders
wordt gedrapeerd als een wijd kleed) zit te koesteren in het zonnetje.
Niet evident, een aantal van de hotels hebben geen vergunning voor
buitenlanders. Bovendien is het wintertijd, wat betekent dat niet alle accommodatie
geopend is. Wat teleurgesteld keert hij terug, maar geeft de moed niet op en
vertrekt enkele keren opnieuw in een andere richting. De hotelletjes die hij
vindt zijn hun dure prijs niet waard, ze zijn niet echt proper en hebben
slechte matrassen. Het enige dat in aanmerking komt, heeft geen internet, wat
een handicap is bij het reizen door China. Op weg daar naartoe, valt ons oog
plots op een jeugdherberg die voor ons het beste aanbod blijkt.
We worden hier onmiddellijk geconfronteerd met grotere
koude. Eens het zonnetje achter de horizon, koelt het enorm af, de thermometer
daalt sterk onder 0 °C. ’s Ochtends duurt het lang eer de zon weerom de
omgeving wat kan opwarmen.
Tongren is een kleine vriendelijke stad, gegroeid rondom een
aantal prachtige Tibetaanse kloosters. Alles draait hier om het boeddhisme. Jong
en oud is uitgedost in traditionele kledij. Zoals elders in China ontbreken ook
hier de hoge flatgebouwen niet.
Het schitterende Wutun
Si dorp is gesitueerd rondom twee kloosters.
Eerst gaan we naar het verste gelegen punt, Lower Wutun, met de Gomar
gompa. De monniken hier zijn geen Tibetanen, maar horen tot de Wu
bevolking. Dit klooster werd tijdens de culturele revolutie in de jaren 1960
vernield en nadien terug opgebouwd, rond 1980. Het oogt dus zeer recent, maar
is daarom niet minder mooi. We worden verwelkomd door een aantal stoepa’s,
waarbij een groot gouden exemplaar de aandacht trekt, naast zijn kleurrijk
beschilderde buur. In de belangrijkste tempelhal, worden we verrast door de
prachtige inrichting. Het reusachtige Boeddhabeeld wordt omringd door vele
andere beelden, allen in goud. Rondom zijn de meest kleurrijke en fijne thanka taferelen te zien. Jammer genoeg
mogen we hier geen foto’s nemen. De verschillende kloostergebouwen staan aan de
rand van een dorpje met smalle straatjes, omzoomd door witte muren met
toegangspoortjes die naar de woningen leiden, sober en mooi. Om de grote
bronzen Boeddha, die we al van ver op zijn sokkel zien schitteren, te bereiken,
moeten we doorheen het doolhof van straatjes.
Achter het klooster willen we een wandeling maken, de berg
op. We geraken echter niet ver, botsen op enkele tenten die het pad versperren.
Ernaast staan een paar grote zonnepanelen, hier woont men dus, onvoorstelbaar
in deze koude. Een hond begint luid te blaffen, we voelen ons zo’n beetje als
indringers en keren terug.
Om Upper Wutun te
bereiken, keren we een stukje terug langs de weg, doorheen het dorp. Hooioppers
staan overal langs de straatkant, bussels hooi liggen op de weg te drogen. Wat
is het hier rustig wandelen. Sengeshong
gompa wordt aangekondigd door een reeks goudkleurige beelden op een rij
langs de wegkant. Ook dit klooster wordt omringd door een eenvoudige woonkern.
Door een poort met gebedsmolentjes aan weerskanten komen we op een plein.
Daaromheen staan de belangrijkste tempelgebouwen. Deze zien er oud uit, maar
goed onderhouden. Een vriendelijke jonge monnik zit in het zonnetje koperen
potjes te poetsen. De belangrijkste tempelhal hier oogt zeer oud, eveneens van
een bijzondere schoonheid en in dezelfde stijl als deze van Gomar gompa.
Wanneer we rond zijn, gaan we in alle rust op de tempeltrap onze picknick
verorberen, de monniken die voorbijkomen groeten ons vriendelijk, ze zijn van
Tibetaanse afkomst, velen onder hen zijn thangka schilders.
Eenmaal terug in Tongren, wandelen we naar het zuidelijke uiteinde
van het stadje. Hier bezoeken we de Rongwo
Gonchen gompa, het belangrijkste geelkappen klooster uit de regio. Net als
de andere kloosters die we vandaag bezochten, wordt dus ook hier de leer van de
Daila Lama gevolgd. Dit klooster wordt omringd door muren met gebedsmolens,
groot en klein. Velen zijn kunstig beschilderd, anderen uit bewerkt glimmend
koper. De grotere exemplaren bevinden zich in kleine tempelgebouwtjes
tussen de lange muren in. Wanneer we aan
het uiteinde van de tempel komen, zien we wat mensen een steil straatje ingaan,
dat eveneens afgeboord is met lange muren van gebedsmolentjes. Nieuwsgierig
volgen we hen. Al vlug begrijpen we dat dit een soort bedevaartsweg is, zoveel
muren met gebedsmolens op een rij, hebben we nog nooit gezien. We volgen het
lange pad de berghelling op, mee met oud en jong, die al biddend aan de molens
draaien. Boven genieten we even van het mooie uitzicht op de vallei, de stad
omringd door het gebergte, met in de verte besneeuwde hellingen en toppen. De
gelovigen lopen rondom een klein gebouwtje, om langs de andere kant, weerom
draaiend aan ontelbare molentjes, af te dalen. Onderweg pauzeren ze af en toe, groeten
ons vriendelijk. Het is indrukwekkend hoe een aantal van de oudere mensen de
kracht vinden om deze lange gebedswandeling, op vaak steile hellingen, te
maken.
PROVINCIE:
Qinghai.
ACCOMMODATIE:
ZANBALA PHOTOGRAPHY THEME YOUTH HOSTEL
Gelegen nabij de Rebkong brug, op de doorgaande weg rechtsaf, onmiddellijk te
zien aan de overkant.
PRIJS:
120 CNY per nacht, 2 persoonskamer, sanitair (warm water)
SCORE:
3/5
E-MAIL:
/
WEBSITE:
www.zanbala-studio.com
TEL:
+86 0971 8450801
COMMENTAAR:
Tweepersoonskamer met een dubbel bed, met dunne maar goeie matras, heerlijk
warm dekbed. Badkamer met douche en 2 verwarmingslampen. Centrale verwarming
die enkel ’s avonds en ’s ochtends wordt aangezet. TV, waterkoker, WIFI gratis op
de kamer, bureautje.
Vriendelijk en behulpzaam, spreken basis Engels.
Recent hostel, mooi ingericht in Tibetaanse stijl. Raam kan worden geopend. Proper.
Gelegen op wandelafstand van het centrum van Tongren, 5 min. te voet naar het
busstation, de Rebkong brug oversteken.
Minpunten: De centrale verwarming kan de kamer niet voldoende opwarmen, is niet
zelf te regelen, na enkele uren hebben we nog maar 18 °C. Enkel kleine
handdoeken voorzien.
BOEKING:
Ter plaatse.
ERNAARTOE:
Taxi Xining hotel – busterminal Bayi Lu, 11 CNY, 10 min. (alterntief: bus 32)
Bus Xining – Tongren, 35,5 CNY pp., 3 ¾ uren onderweg, prachtige rit door het
gebergte.
EXCURSIES:
WUTUN SI
Kleurrijk klooster in 2 delen, bekend om de thangka kunst, die hier wordt
onderwezen. Leuk om rond te kuieren tussen de verschillende kloostergebouwen en
in de smalle straatjes van het bijhorende Tibetaanse dorpje.
SCORE:
5/5
INKOM:
Gratis.
Er is een ticket office, maar dit is gesloten. Misschien omdat het winter is en
daardoor zeer rustig.
ERNAARTOE
EN TERUG:
Minibusje Tongren – Wutun Si, 2 CNY pp., 10 min. (6 km). Minibusjes vertrekken op
de hoek tussen de Rebkong brug en de busterminal. Ze rijden gans de dag op dit
traject, wachten niet tot ze vol zitten.
RONGWO GONCHEN GOMPA
Zeer uitgebreid klooster aan de rand van de kleine stad, waardoorheen ook een
woongedeelte is geweven, met rondom gebedsmolens en gebedshallen. De wandeling
met de gelovigen, langs de gebedsmuren die de heuvel oploopt, vonden we bijzonder.
SCORE:
4/5
INKOM:
N.v.t.
Er is een ticket kantoortje aan de ingang van het klooster, we gaan er niet
naar binnen, er is voldoende te zien rondom.
ERNAARTOE
EN TERUG:
Te voet.
