Reisverhaal «Lijiang (1)»
Azië - deel 2
|
China
|
0 Reacties
25 Juni 2012
-
Laatste Aanpassing 31 Juli 2012
Lijiang bestaat uit een oud en een nieuw stadsdeel, het laatste is niet van betekenis voor het toerisme, maar het andere des te meer. Men telt 5 miljoen bezoekers per jaar in het oude door Unesco erkende stadsdeel. Dit telt 40.000 inwoners, ze wonen in grote houten huizen langs smalle kronkelende kasseistraatjes die samen met heldere kanaaltjes een echt labyrint vormen.
We komen aan in Lijiang samen met de Duitse studente, Franzi, die haar studies in Duitsland onderbrak om deze gedurende een jaar in Shanghai verder te zetten. Ondertussen spreekt ze reeds vlot Chinees, wat het reizen opmerkelijk gemakkelijker maakt ... waar wij eventjes mee kunnen van profiteren. Onze uiterst beperkte woordenschat vergroot hierbij weerom met 1 woord …
Ons bewust dat we in een toeristische locatie terecht komen, zijn we toch onder de indruk van de massa Aziatische toeristen die hier rondlopen … we worden al onmiddellijk gevraagd voor een foto sessie met meerdere toestellen en een combinatie van verschillende personen.
En dan op zoek naar ons hotel … dat is nog nooit zo moeizaam verlopen. Voor we in de juiste straat uitkomen, hebben we zowat de ganse oude stad doorkruist … we vragen tientallen keren naar het adres en zigzaggen de ganse tijd in de juiste richting door de mooie smalle straatjes langs kanaaltjes. Weerom zijn we opgelucht dat we onze rugzakken niet meer moeten dragen maar op ‘wieltjes’ meetrekken (zie foto bij ‘mijn pagina’s – wij onderweg’). Een vernuftig idee van de Chinezen !
Eenmaal in de juiste straat, zijn we er nog niet … niemand blijkt het hotel te kennen. Niet verwonderlijk, bijna elk gebouw in deze buurt heeft de naam ‘inn’. Een vriendelijke dame bij een ander hotel, belt naar de receptie van ‘Feet home inn’ (waarvan we ons afvragen of er geen schrijffout in de naam is geslopen …). Het blijkt niet meer ver, men zal ons komen ophalen.
Het is al laat, de hoteluitbater stelt ons een zeer locaal restaurantje voor in de buurt. Er is geen enkele manier om uit de menukaart in ’t Chinees wijs te geraken, we worden in de keuken gebracht. Daar kunnen we kiezen uit een groot assortiment van verse groenten. Een Chinese klant, die in Australië heeft gestudeerd, ziet ons sukkelen … en schiet ter hulp. Uiteindelijk krijgen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld, die we verorberen aan één van de lage tafeltjes op de binnenplaats, zittende op een soort kinderstoeltjes. We vragen een glas water om medicatie te nemen … en krijgen glazen met kokend water, in plaats van de thee die men normaal bij het eten serveert aan de klanten. In China is men niet gewoon (koud) water bij het eten te drinken.
Lijiang is een prachtige oude stad, de huizen zijn opgetrokken in hout met veel kunstig bewerkte luikjes aan de ramen, de benedenverdiepingen zijn ingenomen door leuke winkeltjes en gezellige restaurantjes. De smalle straatjes van ruwe natuurstenen kronkelen door het stadje en worden begeleid door smalle kanaaltjes, waarover vele bruggetjes naar de gebouwen leiden. Tempels, grote oude huizen, bronnetjes, … Het is echt een pareltje van een stad … jammer van het massale toerisme. Maar dit lijkt ons zeer logisch … waar het mooi is, gaat men op bezoek … en de Chinezen zijn met velen … die graag reizen en weten wat mooi is. Ook al blijven we enkele dagen ter plaatse, het blijft moeilijk om ons te oriënteren in deze wirwar van straatjes …
Shuhe is een klein oud stadje, eveneens door Unesco erkend, maar het zou meer authentiek en minder toeristische zijn dan grote broer Lijiang. Dit is voor ons een manier om voor enkele uren aan de massa te ontsnappen. Het pittoreske oude stadsdeel is gelegen aan de ‘Tea Horse road’, een oude handelsroute die wordt vergeleken met de zijderoute. De huizen zijn ietwat verschillend van deze in Lijiang, ze ogen recenter, maar hebben dezelfde stijl. Straten met ruwe natuurstenen, smalle kanaaltjes, pleintjes, een Tibetaanse tempel, … kortom een kleinere kopie ervan. En dat het niet zo toeristisch is … ook hier zijn alle benedenverdiepingen ingenomen door winkeltjes, cafeetjes en restaurantjes, … vele toeristen hebben de weg ernaartoe gevonden. We wandelen door het centrum van het oude Naxi minderheidsstadje naar de buitenranden en daar vinden we rust, de huizen worden er omringd door groentetuintjes waarin de was hangt te drogen. We volgen een riviertje tussen het groen. Overal zien we bronnen met drinkbaar water, dit wordt opgevangen in 3 opeenvolgende bassins die in elkaar overvloeien. Op deze manier krijgt het licht vervuilde water ook een bestemming. Het water dat rechtstreeks uit de bron komt en het meest zuivere is, wordt gebruikt als drinkwater. Wat overvloeit naar de volgende kuip, dient te worden gebruikt voor het wassen, het derde en laatste waterbad is bestemd voor het poetsen.
Bij onze terugkeer van deze uitstap naar Shuhe, ondervinden we voor het eerst in China oneerlijkheid tegenover toeristen. We vragen naar gewoonte voor we instappen aan de chauffeur van het minibusje (officieel openbaar vervoer) wat de prijs is: 2 CNY pp., wat correct is. Dan vraagt hij of we naar de oude stad van Lijiang gaan. Het busje zit al vlug vol passagiers en we vertrekken.
Op een bepaald moment eist de chauffeur dat de laatste dame die nog met ons in het busje zit, uitstapt. Ze protesteert, maar hij houdt voet bij stuk. Dan biedt hij ons een georganiseerde toer met zijn busje aan, waarop we niet ingaan. Hij rijdt zo’n 200 meter voorbij zijn stopplaats en zet ons af om de hoek. Wanneer Marc betaalt, wil hij de 4 CNY niet aanvaarden, eist 20 CNY voor deze rit … wat we pertinent weigeren. Het geld wordt op de passagierszetel gedeponeerd en we wandelen weg …
Baisha is een klein vriendelijk landbouwdorpje, dat nog niet werd ontdekt door het massa toerisme. De legendarische kruidendokter Ho Shi Xiu woont hier nog steeds. We bezoeken er een school waar de bevolking gratis onderwijs krijgt in borduren met zijde. Een groot aantal zeer fijne en kleurrijke kunstwerken worden in een galerij tentoongesteld … en verkocht. Langs de straten zien we meerdere groepjes mensen die spelen … voor geld, we zien op het einde dat een briefje van 100 CNY van eigenaar wisselt (12,5 EUR) ... het bekende fenomeen in China. Wanneer we door het dorpje wandelen, merken we dat de binnenplaatsen van de boerderijtjes er zeer verzorgd uitzien, niettegenstaande dat niet steeds het geval is met de smalle achterafstraatjes. Op de erkers boven hangt koren te drogen. Oudere mensen dragen hier nog een eenvoudige blauwe klederdracht.
Baisha is ook bekend om zijn muurschilderingen, deze bevinden zich in kleine gebouwtjes op een groot domein. We zijn niet overtuigd van de authenticiteit en beslissen deze bezienswaardigheid over te slaan.
Provincie:
Yunnan
Ernaartoe:
- bus n° 1 Jinghong centrum – luchthaven, 2 CNY pp., 10 min., busstop hoek Minhang Lu / Mengla Lu
- vlucht Jinghong – Lijiang, 474 CNY pp., 1 uur onderweg,
vlucht gevonden via Skyscanner (zoekmachine voor goedkoopste vluchten) http://www.skyscanner.nl/vluchten/jhg/ljg/120625/120625/vliegtarieven-van-jinghong-naar-lijiang-in-juni-2012.html, die doorverwijst voor de boeking naar CTrips (boekingssite) http://flights.english.ctrip.com/International/SearchFlights.aspx
- minibus Lijiang luchthaven – oude stad, 10 CNY pp., 30 min. onderweg, eerst gewandeld tot de grote weg, aan het luchthavengebouw vraagt met 20 CNY pp.
Overnachtingen:
Feet Home inn, 120 CNY per nacht voor een 2 persoonskamer met sanitair (warm water), TV, elektrisch deken, waterkoker, LAN, kamers rond een binnentuin in een huis in typische Naxi stijl, vriendelijk onthaal, spreken basis Engels, we kwamen laat aan en de uitbater stelde ons een zeer locaal maar lekker restaurantje in de buurt voor, n° 47 Xingwen lane / Qiyi street, Gucheng, Lijiang, tel. 0888 515 5086, het was moeilijk dit hotel te vinden in de oude stad met zijn vele smalle kronkelende straatjes, het is gelegen binnen de oude stad, nabij de zuidelijke rand, tegenover de omheiningsmuur van hotel Crown Plaza, prijs/kwaliteit kan ietwat beter. Beoordeling: 4/5.
Inkom gebied:
inkom oude stad Lijiang: 80 CNY pp., we betaalden dit bedrag niet, er is (weinig of) geen controle en dit is algemeen bekend, waardoor de meeste toeristen de stad bezoeken zonder ticket. Bij het bezoeken van enkele bezienswaardigheden in de stad wordt bovenop een extra ticket verkocht, anderen vragen het stadsticket te tonen.
Excursies:
- stadswandeling: het is een mooi stadje, jammer van de vele handelszaken en massa toeristen.
we bezochten hierbij: Mu family mansion (inkom 60 CNY pp., we gingen niet naar binnen), White horse dragon pool, parkje ertegenover, oude marktplein, Black Dragon pool park (hier kan men het inkomticket vragen voor Lijiang, we bleven eerst even kijken aan de poort en zagen dat er geen controle was) en wandelden de ganse dag door het doolhof van smalle straatjes omzoomd met glasheldere kanaaltjes.
Ook ’s avonds maken we nog een wandeling door de verlichte stad, deze wordt enorm bemoeilijkt door de nog grotere massa aan toeristen.
- oude stadsdeel van Shuhe: het stadje is vergelijkbaar met Lijiang, maar toch ook weer iets anders. Hier treffen we eveneens heel veel toeristen, maar toch is het een stuk rustiger dan Lijang. De achterafstraatjes liggen er zelfs bijna verlaten bij. Een bezoek aan dit stadje is aangenaam, maar niet echt noodzakelijk om iets nieuws te ontdekken.
inkom: geen
ernaartoe en terug: minibus Lijiang – Shuhe, 2 CNY pp., 15 min., vertrek minibusjes vanuit mini terminal aan de Shangri-La road, op de rechterkant, iets ten noorden van het kruispunt met de Fuhui road.
- oude stad Baisha: rustig dorpje, veel minder geëvolueerd en ook minder toeristisch dan de 2 vorige locaties, hier ziet men duidelijk de landbouwactiviteiten van de bewoners.
inkom: ticket van 80 CNY voor Lijiang telt ook hier, geen controle.
We bezoeken de school voor borduurwerk en maken een wandeling door de straten.
Aan het domein met de muurschilderingen brengen we geen bezoek, men vraagt weerom een inkom van 30 CNY pp., volgens ons is het dit niet waard. We twijfelen bovendien aan de authenticiteit van de fresco’s, die van zeer verschillende origine zouden zijn, gezien ze zich bevinden in kleine gebouwtjes verspreid over het terrein. Een groepje Chinezen met de fiets leest eveneens het informatiebord, ze discussiëren en vertrekken samen met ons.
ernaartoe en terug: stadsbus n° 6, 1 CNY pp., 30 min., deze stopt aan de ingang van de oude stad, waar de Mingzhu Rd. en de Fuhui Rd. samenkomen, halte is aan de voet van de voetgangersbrug, die men eerst moet oversteken.
Toerismekantoor:
De vele toerismekantoortjes die we hier zien zijn allen commercieel. Meestal spreekt men er geen woord Engels.
Openbaar vervoer:
Bussen:
De stad heeft 2 lange afstandsbusterminals, een aantal stadsbussen rijdt tot in de nabije omgeving en op verschillende locaties stoppen minibussen naar plaatsen in de omgeving, de richting die men uit wil, bepaalt waar men dient op te stappen. Alle opstapplaatsen zijn op wandelafstand van het oude stadscentrum.
