Reisverhaal «Jinghong»
Azië - deel 2
|
China
|
0 Reacties
21 Juni 2012
-
Laatste Aanpassing 17 Juli 2012
Jinghong is de hoofdstad van de Xishuangbanna streek, gelegen aan de Mekong rivier. 5 jaar geleden was dit een stad die er eerder uit zag als een klein oud dorpje. Deze is echter zeer snel geëvolueerd tot een grote moderne en zeer drukke stad, waar niets authentieks meer te vinden is. Het is de laatste stad van betekenis vóór de grens met Laos, deze wordt dan ook vooral bezocht door reizigers die zich daar naartoe begeven, of verder via de Mekong rivier naar Thailand varen. Door zijn hoge ligging heerst hier een aangenaam klimaat.
We bevinden ons in de grensstreek met de ‘gouden driehoek’ (Myanmar, Thailand, Laos, Vietnam), en ontmoeten vele Birmezen, maar ook Laotianen en Thai. Ze doen hier zaken in typische winkeltjes en verkopen vaak producten uit hun land van afkomst. Zo zien we veel kledingszaken met T-shirts waarop de namen van toeristische trekpleisters in Thailand staan afgedrukt. Een ganse straat wordt ingenomen door de Jade winkeltjes van Birmezen. Ook een aantal westerlingen zijn hier blijven hangen en begonnen een zaak. Deze mix van verschillende bevolkingsgroepen geeft de stad een bijzondere sfeer, die totaal anders is dan elders in China.
Tijdens een wandeling door de stad bezoeken we de locale markt, meestal zeer boeiend en kleurrijk. Maar hier domineert het vuil, we moeten meer kijken waar we onze voeten zetten om niet uit te glijden … dan om ons heen. Wat een contrast met de dure merken winkels in de hoofdstraten van de stad … we vragen ons af hoe we het beste de namaak artikelen van echte kunnen onderscheiden …
Na een blik over de omheining, beslissen we de botanische tuin over te slaan, hij is ons zijn inkomprijs niet waard … het ziet er wel een verzorgd geheel uit, maar we zagen op onze reizen al zoveel pareltjes van botanische tuinen, dat deze echt zeer speciaal moeten zijn om ons nog aan te trekken. Het andere park in het centrum van de stad is meer een recreatieparkje, met bootjes op een artificieel meertje rondom een fontein … gericht naar de bewoners.
Marcs stramme rug doet ons al een poosje denken aan massage, baat het niet … het schaadt niet !
Omdat we weten dat in China veel kappers en massagesalons verdoken bordelen herbergen, wou hij hier niet eerder naartoe. Wanneer we echter de Belgische eigenaar van het Meimei restaurant (dat jammer genoeg niet open is door renovatie) ontmoeten, kan deze ons bevestigen dat het blinden massage instituut geen dekmantel is voor andere dingen, maar goede professionele massage biedt. En dit is wat Marc ook ervaart, hij vraagt naar een ‘master’ en krijgt een zeer deugddoende en ontspannende massage.
Het typische grensdorpje Damenglong herbergt zo mogelijk nog meer verschillende bevolkingsgroepen dan de stad Jinghong, we bevinden ons immers nog dichter bij de grens met Laos. We wandelen er naar de Black pagoda, een goudkleurige pagoda boven op een heuvel met zicht op de vallei. Eigenlijk heeft dit dorp niet veel te bieden, het is een druk, grauw en kleurloos oord.
Daarna begeven we ons naar het dorpje Man Fei Long, zo’n 2 kilometer verderop. Dit dorpje oogt wat frisser, tussen wit betegelde recente huizen met hun felblauwe pannen daken, vinden we hier en daar nog een echt authentiek houten huis. Het is opmerkelijk te zien dat men bij het vernieuwen van de huizen de open structuur en grote overhangende daken van de oude huizen heeft behouden. Men woont op de verdieping, om onder het huis een grote bergplaats te creëren, in de open ruimte onder het grote dak vindt men welkome koelte, want het klimaat is hier warm en vochtig. Badkamers zijn kleine open bijgebouwtjes aan de rand van de huizen, meestal op palen met een verbinding naar de woonruimte. Aan de rand van het dorp bevindt zich White Bamboo Shoot pagoda, 410 traptreden brengen ons ernaartoe. Het valt ons op dat de mensen hier helemaal niet arm lijken, de huizen zijn eerder groot, men is alledaags gekleed en houdt zich bezig met hedendaagse activiteiten.
Het volgende dorpje op ons pad is Xiaojie, vergelijkbaar met het vorige, met iets meer oudere huizen. Op 2 plaatsen viert men feest … zonder enige vorm van traditionele sfeer of kledij. Via een aarden weg wandelen we het dorp uit, om tussen grote rubberplantages terecht te komen.
Teleurgesteld door deze uitstap die echt niet interessant is gebleken, willen we de streek toch nog een kans geven en kiezen we de volgende dag een andere richting.
In het dorpje Menghun is het markt vandaag, we hopen hier wat meer geboeid te geraken. En al stelt de markt echt weinig voor, er lopen wel wat mensen rond in typische kledij. Jonge vrouwen dragen kleurrijke lange kleedjes … dit heeft meer iets van avondkledij, dan authentiek of traditioneel te zijn. Anderen dragen enkel een kleurrijke sjaal of hoed … eerder als bescherming tegen de zon, dan om hun tradities in ere te houden.
Het openbare vervoer naar verder afgelegen plaatsjes is wel grappig, een soort ‘tractormotor’ (zonder omhulsel) met een wiel eronder, waaraan een lange dubbele stuurstang is bevestigd, trekt een kar met mensen … het lijkt of de chauffeur vooraan op zijn koets zit om zijn paard te mennen … Bij de modernere versie hiervan zien we dat de open motor vervangen werd door een gewone brommer, met dezelfde soort kar erachter gemonteerd.
De 8 hoekige pagoda van Jingzhen is een kleine tempel met een nog kleinere pagoda ervoor … inderdaad in 8 hoekige vorm. Dit alles staat bovenop een heuveltje.
En eigenlijk kan het aparte ronde ‘open’-bare WC gebouwtje in de weide ernaast ons nog meer boeien dat de tempel op zich … al moeten we toegeven dat het er zeer proper is. De WC hokjes zijn allen rond de open beerput in het midden gebouwd, van elkaar gescheiden door lage muurtjes, geen deurtjes … men doet zijn behoefte boven een gootje dat naar het midden toe afloopt en ziet beneden zich … de beerput !
Provincie:
Yunnan
Ernaartoe:
A/C bus Yuanghong – Jinghong, 145 CNY pp., 5 u 20 min. onderweg over een zeer goede tolweg
Overnachtingen:
Popular Holiday Hotel, 120 CNY per nacht voor een ruime propere ‘twin’ 2 persoonskamer met sanitair (warm water, douchecabine), TV, A/C, computer, LAN, waterkoker, thee, zeer lichte kamer dankzij groot raam, geen lift, centraal gelegen, vriendelijk en behulpzaam, spreken geen woord Engels, tel. 213 9001, 104 Galan Zonghlu. Beoordeling: 5/5.
Tip: Banna café is een vriendelijk restaurantje waar men eenvoudig en lekker kan eten, ook westerse stijl, en helemaal niet duur (Zwitserse eigenaar).
Inkom gebied:
inkom: in dit gebied is geen inkom te betalen.
Excursies:
Het gebied hier in deze grensstreek is in enkele jaren tijd sterk veranderd … de vooruitgang kent geen grenzen. Authentieke dorpen met minderheidsbevolking kan men nog vinden, maar deze zijn ver van Jinghong verwijderd. Hiervoor moet men 3 uren met de bus naar het westen rijden en van daaruit nog een eind wandelen. Zo’n uitstap is enkel mogelijk mits overnachtingen in deze dorpen. Om dit te kunnen verwezenlijken heeft men een gids nodig, of moet men de taal spreken zodat men onderweg de nodige informatie kan vragen.
We zijn teleurgesteld door wat we vinden in deze omgeving aan verwesterde toestanden en beslissen er niet met een dure gids op uit te trekken naar de minderheidsdorpen, uit vrees dat ook die ons niet zullen boeien. Dergelijke tochten deden we reeds in dit gebied over de grenzen van Laos, Thailand en Myanmar, die samen de ‘gouden driehoek’ vormen. Enkel in Myanmar waren de dorpen nog echt authentiek en het minste door het toerisme ge(k)raakt.
- wandeling door de stad: markt, winkelstraten, park, … stelt niet veel voor.
- uitstap naar Damenglong, Man Fei Long en Xiaojie: weinig authentiek, niet bijzonder.
bus Jinghong – Damenglong, 17 CNY pp., 1 ½ uren onderweg, vertrekt uit busterminal zuid
wandeling door Damenglong, naar de ‘gouden’ black pagoda op de heuvel,
wandeling 2 km naar Man Fei Long, wandeling door het dorp,
klim naar heuveltop met White Bamboo Shoot pagoda via 410 traptreden, inkom 5 CNY pp.
bus Man Fei Long – Xiaojie, 7 CNY pp., 20 min., wandeling door het dorp en tussen rubberplantages,
bus Xiaojie – Jinghong, 13 CNY pp., 1 u 20 min.
- uitstap naar Menghun en Jingzhen: weinig te zien, niet bijzonder.
bus Jinghong – Menghun, 16 CNY pp., 1 ¾ uren onderweg, bus stopt in Menghai gedurende 20 min., vertrekt aan de Banna of n° 2 busterminal,
wandeling over de zondagse markt van Menghun, die ons weinig te bieden heeft, hier en daar lopen mensen in traditionele klederdracht, meestal beperkt tot een hoofddeksel, sjaal of hoed, we zien een aantal vrouwen in lange kleurrijke jurken uitgedost, net of ze naar een avondfeest vertrekken, of dit nog de traditionele kledij is ... ?
bus Menghun – kruispunt weg Menghai / Jingzhen, 6 CNY pp., 20 min.
minibus kruispunt weg Menghai / Jinghzen – Jingzhen, 4 CNY pp., 10 min., we stappen af aan de 8 hoekige pagoda die we gaan bezoeken, inkom: 20 CNY pp., we moeten maar 1 ticket betalen omdat we de prijs te hoog vinden, deze prijs is nog te hoog voor wat men hier te zien krijgt.
bus Jingzhen – Menghai, 7 CNY pp., 30 min.,
bus Menghai – Jinghong, 16 CNY pp., 1 uur.
Tip:
Voor de liefhebbers van een deugddoende professionele massage is het blinden massage centrum een aanrader, hoek Mengie Dadao en Jingde Lu. Vraag naar een master !
prijs: 50 CNY per uur.
Openbaar vervoer:
Bussen:
In deze stad vertrekken de bussen op verschillende plaatsen, naargelang de bestemming. Alle busstations zijn nog binnen wandelafstand, maar toch ruim ver van elkaar verwijderd.
We kwamen aan in de lange afstandsbusterminal, vertrokken bij de luchthavenbus busstop, maakten uitstappen van het Banna of n° 2 busstation en het zuidelijke busstation.
Voor ritten met een stadsbus dient men de gebruikelijke 2 CNY te betalen, die men gepast in een collectebak deponeert.
