Reisverhaal «Duoyishu»
Azië - deel 2
|
China
|
0 Reacties
17 Juni 2012
-
Laatste Aanpassing 11 Juli 2012
Duoyishu is een bergdorpje, omringd door mooie rijstterrassen. Het is vooral bekend om de mooiste uitzichten bij zonsopgang van de ganse Yuanyang streek. Hier bevindt zich één van de meerdere toeristische uitzichtplateaus op de rijstterrassen.
Wanneer we in het dorpje Duoyishu uit de locale bus stappen, vragen enkele vriendelijke bewoners ons waar we gaan logeren … ze zien ons immers met bagage aankomen. We tonen het briefje met de naam van ons logement dat we door het vriendelijke verkoopstertje van ‘Window of Yuanyang’ (zi e Xinjie (1)) lieten schrijven in Chinese lettertekens. Onmiddellijk wordt de uitbater van ons familiehotelletje getelefoneerd … dit tot onze grote verwondering, want we vroegen hier helemaal niet om, zullen het wel vinden ... Maar niets is minder waar, het hotelletje is gelegen aan de rand van een klein autovrij paddenstoelenhuizen dorpje, Pugao Laoshai, wat een gehuchtje is van Duoyishu. Het wordt bewoond door de Hani minderheidsbevolking. Terwijl we verdergaan in de juiste richting, komt men ons al tegemoet vanuit het hotel om ons door de smalle straatjes van het dorpje te begeleiden.
Wat is het hier mooi, de paddenstoelen huizen zijn niet meer authentiek, maar de stijl werd behouden bij de nieuwbouw. Overal ziet men de mensen in hun traditionele kledij, om het mooist uitgedost … zelfs wanneer ze aan het werken zijn op hun velden of in huis. En het uitzicht van het grote balkon voor onze kamer is gewoonweg prachtig en bovendien zeer rustgevend … het mooie dorpje, rijstterrasjes alom op de hellingen en in de vallei, dit alles omringd door hoge groene bergen.
De Engels sprekende eigenaar van ons hotelletje, Jacky, is niet aanwezig. Zijn broer, die zorgt voor het onthaal (spreekt geen Engels, maar begrijpt wel wat), toont ons het parcours van een prachtige wandeling doorheen de rijstterrassen, waarbij we een stuk in de vallei afdalen en terug klimmen op de helling wat verderop naar een ander dorp, een mooie lusvormige tocht. Onmiddellijk verleid, trekken we onze bergschoenen aan en gaan op stap.
Het is eventjes moeilijk om een mooi smal paadje te vinden tussen de terrasjes door, maar dan gaat het vlot, we volgen een stukje de loop van een smal helder stroompje, af en toe moeten we erdoorheen, door ondiep water of over de voorziene stapstenen. Tot we op een bepaald moment het paadje zien afbuigen diep de vallei in … dit is niet waar we naartoe moeten. Dus zoeken we onze weg over de smalle randen van de rijstterrasjes zelf, die er soms nogal wankel bij liggen. Af en toe moeten we een terrasje hoger of lager volgen … met meer dan een meter hoogteverschil. We vinden het leuk zo onze weg te zoeken tussen die wondermooie terrasjes … goed dat we stevig schoeisel hebben.
Uiteindelijk bereiken we het duidelijke paadje dat we van op ons hotelbalkon de andere helling zagen opklimmen naar een verderop gelegen dorpje. We worden beloond met de meest schitterende uitzichten op de rijstterrassen en hun omgeving.
In dit dorpje is de tijd blijven stilstaan … we moeten onze weg zoeken in de smalle straatjes tussen de dikke zwarte varkens, buffels, ganzen, kippen, honden, … en hun respectievelijke uitwerpselen. Verwonderd kijken de bewoners ons aan, toeristen ziet men hier normaal niet. Marc haalt zijn gebruikelijke truckje boven om de kinderen wat op hun gemak te stellen: HI5. Zoals steeds werkt dit uitstekend.
Na 2 ½ uren stappen komen we in ons dorpje aan, waar we even rondkijken. Hier leeft men nog op de traditionele manier, we merken dat de bewoners hun drinkwater halen aan het bronnetje, waterleiding is er niet. Een aantal openbare toiletten geven bovendien aan dat er in de meeste huizen nog geen badkamers zijn voorzien. Men doet de vaat buiten op het erf van de huisjes, waar meestal wel een of andere vorm van waterloopje voorbij stroomt (soms door middel van een buizensysteem), daar zullen we ze later ook hun tanden zien poetsen ... mooi op tijd voor het avondeten komen we in ons hotelletje aan.
We brengen de avond aangenaam door, samen met de Australiër Bruce (wellicht zijn wij 3 de enige gasten in het dorp) en onze hotelbaas Jacky. Deze kan boeiend vertellen over zijn streek en de bevolking, maar ook over de reizen die hij maakte in verschillende continenten als assistent van een Zwitserse fotograaf.
Omdat onze wandeling zo goed is bevallen, vragen we hem naar een andere wandelmogelijkheid, bij voorkeur in de omgeving van Bade, een niet zo veraf gelegen vallei met eveneens prachtige rijstterrassen. We laten hem wat instructies op een papiertje schrijven, opdat we ons op de juiste startplaats zouden kunnen laten afzetten door één van de publieke minibusjes.
Hier wandelen we eerst een heel eind over geplaveide paden tussen de terrasjes door. Wat een luxe, zo komen we vlot vooruit en kunnen een mooie lange wandeling maken. Wanneer de paadjes splitsen, oriënteren we ons op de vallei en omringende bergen om een keuze te maken, de richting van ons dorpje uit, in de stille hoop dat we dit te voet kunnen bereiken.
Na een tijd komen we weerom in enkele authentieke dorpjes terecht, hier is men toch al begonnen de huisjes te vervangen door nieuwbouw, de straatjes liggen er wat properder bij. Men groet ons vriendelijk, we vinden zelfs een winkeltje om een frisdrankje en wat koekjes te kopen, die we verorberen aan de straatkant, dit tot groot jolijt van de bewoners.
Verder komen we opnieuw op een aarden paadje dat we volgen tussen de velden op weg naar een enorme hoge rotswand die ver in de vallei uitsteekt. Hier moeten we voorbij geraken om ons dorp te kunnen bereiken. Langs de bodem van de vallei lijkt ons geen optie, deze is zeer diep en zou ons te veel tijd vragen. Dus hopen we maar dat een paadje rondom of overheen het ‘obstakel’ loopt.
Het pad klimt een heel eind langs de steile wand, om dan op het uiteinde ervan bij een maïsveldje uit te komen … hier staat een schuilhutje … maar er is geen vervolg van het pad te vinden. We gaan een eindje terug, willen een mogelijkheid vinden om verder in de goeie richting te wandelen.
Plots horen we een houthakker hoog boven ons in het bos op de steile helling … we roepen hem en proberen te vragen of er boven een weg verder in de goede richting loopt … het duurt eventjes voor hij ons begrijpt, maar uiteindelijk gebaart hij dat we de helling op moeten klimmen. We banen ons zigzaggend een pad op de steile wand tussen de bomen, die we als houvast zien mocht er iets misgaan … Bij een moeilijke passage, legt de man zijn bijl neer en wil ons ter hulp schieten … maar we redden het alleen. We danken hem hartelijk en vinden enkele meters boven hem een mooi pad, dat ons naar een adembenemend uitzicht brengt bovenop de rand van de rots. Tijd voor een pauze, dit is wellicht het allermooiste uitzicht op de rijstvelden dat we tegenkwamen …
Wat verder komen we aan een betonbaantje dat enkele dorpjes verbindt. Een pad terug naar ons dorp is jammer genoeg niet te vinden, dus begeven we ons naar de grote weg om daar met een minibusje verder terug te keren. Na 4 ½ uren stappen in de volle natuur, zijn we super tevreden.
Provincie:
Yunnan
Ernaartoe:
bus Xinjie – Duoyishu, 15 CNY pp., 1 uur onderweg
Overnachtingen:
Jacky's guesthouse, 160 CNY per nacht voor een mooie ruime 2 persoonskamer met sanitair (warm water), elektrische dekens, waterkoker, raam met muggengaas, groot zitbalkon vóór de kamers op de 2de verdieping en op het dak, mooi uitzicht op het dorp met zijn paddenstoelenhuizen en de omringende rijstvelden, alles is nog nieuw, open sinds september 2011, lekker ontbijt (15 CNY pp.) en uitgebreid avondeten (30 CNY pp.) ‘wat de pot schaft’, er is voor elk wat wils, vriendelijk en behulpzaam, toeristische tips en transportmogelijkheden, Jacky zelf praat perfect Engels en kan boeiend vertellen, gelegen in het autovrije Pugao Laoshai, dit dorp met Hani minderheidsbevolking is een gehucht van Duoyishu, gelegen op 500 meter van de doorgaande weg, in het dorp toont men zeer vriendelijk de weg ernaartoe, tel. 135 2973 2170. Beoordeling: 5/5.
Inkom gebied:
zie Xinjie (1).
Excursies:
- wandeling tussen de rijstterrassen en naar dorpjes in de buurt: Aanrader !
In het hotelletje wijst men ons aan hoe we een rondwandeling kunnen maken tussen de rijstterrassen in de buurt, door een stuk af te dalen in de vallei en langs een duidelijk pad op te klimmen in de tegenoverliggende vallei naar een dorpje dat helemaal niet toeristische is en zo de weg te bereiken. We passeren langs het uitzichtplatform en door het dorp Douyishu.
Stevig schoeisel nodig, omdat niet overal een duidelijk pad te vinden is en over de rand van de terrasjes moet worden gestapt, soms door een beetje water. We wandelden ongeveer 2 ½ uren.
- wandeling tussen de rijstterrassen aan uitzichtplatform Bade: Aanrader !
We dalen de vallei in via een mooi geplaveid pad, dat regelmatig vertakt. Omdat we graag te voet zouden terugkeren naar ons hotelletje, kiezen we steeds voor een pad dat zo’n 250 meter onder de weg zoveel mogelijk horizontaal blijft en telkens de helling volgt richting Duoyishu. Toch moeten we nog zo’n 50 meter verder dalen, in een dorpje stopt het geplaveide pad en nemen we een gewoon zandpaadje verder tussen de velden. Door een bos proberen we een grote rotswand te ronden, maar het pad eindigt op een maïsveld, we keren een stukje terug tot aan het bos en klimmen zigzag tussen de bomen (geen pad hier !) tot we boven op het plateau komen bij een adembenemend uitzicht op de rijstterrassen. Daar vinden we weerom een pad, dat op een betonbaantje uitkomt dat we naar links volgen tot aan de grote weg. We wandelen nog tot aan het volgende grote dorp en beseffen dat we nog tamelijk ver van Duoyishu af zijn, zo’n wandeling over het asfalt trekt ons niet aan.
Duurtijd wandeling: 4 ½ uren.
Ernaartoe: minibusje tot klein uitkijkplateau voorbij het Bade uitzichtplateau, 10 CNY pp., 30 min.
Terug: minibusje vanuit een redelijk groot dorp, 5 CNY pp., 10 min.
Openbaar vervoer:
Bussen:
Langs de doorgaande weg kan men een autobus of minibusjes doen stoppen om verschillende plaatsen in de omgeving te bereiken. Hierop moet men nooit lang wachten.
