Reisverhaal «Yukon – Robert Campbell Highway»
Noord Amerika 1
|
Canada
|
0 Reacties
01 Juli 2016
-
Laatste Aanpassing 21 Juli 2016
Traject: 1 – 4 juli 2016
Traject: North Klondike Highway – Five Finger Rapids – Carmacks – Robert Campbell Highway – Faro – Ross River – Frances Lake – Target Lake – Watson Lake
North Klondike Highway
We zetten onze rit verder over de North Klondike Highway, die nu de loop van de Yukon rivier volgt. Aan Five Finger Rapids dalen we via een lange trap af naar de rivieroever, 55 meter lager. Het is de langste trap van de provincie Yukon, met zijn 240 treden. Enkele rotseilanden torenen als hoge kliffen boven de rivier uit, ze zijn begroeid met bomen. Een prachtig beeld.
Even staan we stil bij het verleden, hoe de rivierraderboten hiertussen door moesten varen. Een stalen kabel was aangebracht opdat de sterke stroming ze niet tegen de rotsen zou duwen.
Carmacks is een klein ingeslapen dorpje, met allerhande voorzieningen voor de reiziger. Even onze e-mails downloaden op de computer, een boodschap doen in het kleine winkeltje, tanken, onze afvalwaters lozen en de vers watertank vullen.
Aan het einde van het dorp bevinden zich enkele historische panden, niet allemaal even goed onderhouden. Er groeit gras op het dak van de houten gebouwtjes, die van dikke boomstammen zijn gemaakt. Boeiend om zien.
Het is vandaag Canada Day, een feestdag. Mensen in feeststemming wuiven ons toe met Canadese vlaggen, ook op hun wangen hebben ze deze geschilderd. Een leuke sfeer.
Robert Campbell Highway, deel 1
En dan beginnen we aan onze rit over de 582 km lange Robert Campbell Highway. We zijn benieuwd wat deze ons zal brengen, want hier en daar kregen we verwittigingen dat hij er zeer slecht bij ligt, vooral het onverharde deel, ‘maar er wordt aan gewerkt’. Reeds vorig jaar gaf men ons deze uitleg in het toerismekantoor van Watson Lake, ook toen raadde men af deze te rijden. Andere reizigers die de weg reden, zijn niet allemaal even negatief.
We rijden de weg eigenlijk omgekeerd, van zijn eindpunt aan Carmacks naar het begin in Watson Lake. Tenminste zo zijn de kilometerpaaltjes genummerd. Alvast, de eerste 219 km zijn geasfalteerd. Het wegdek is op vele plaatsen beschadigd door de smeltende permafrost onderlaag, dus is het voortdurend opletten voor diepe putten, potholes en geulen. Al bij al valt dit goed mee.
De weg boeit ons onmiddellijk, we volgen de prachtige Yukon rivier, met ook hier een aantal mooie rotseilanden. Felgroene bossen worden afgewisseld met verbrande gebieden. In het eerste gebied, waar het heeft gebrand begin de jaren 1990, zien we de zwartgeblakerde boomstammen uit een frisgroene onderbegroeiing opsteken. Waar de bodembedekkers al opnieuw groeien, zijn echter nog totaal geen boompjes te zien.
Verder buigt de Yukon rivier af naar het zuiden en volgen we zijn zijrivier, de Little Salmon River, die merkelijk smaller is en uitmondt in een lang uitgestrekt meer, Little Salmon Lake. Aan de overkant van het meer heeft tijdens de zomer van 2009 een brand gewoed. Hierbij verdween de isolerende bodembegroeiing, waardoor de permafrost hier en daar is gesmolten, met wat aardverschuivingen tot gevolg. Mooi is de felpaarse kleur die de bloeiende Fireweed geeft aan deze zwartgeblakerde hellingen. Het is de plant die overal het eerste weer groeit na een brand. Wat hier duidelijk blijkt, er is nog totaal geen groen te bespeuren.
Faro
Langs deze mooie route bevindt zich een afslag naar het dorpje Faro. Een klein afgelegen plaatsje, dat ontstaan is in 1968, als huisvesting voor de mijnwerkers van de grootste lood/zink mijn van Canada. Deze mijnsite sloot in de jaren 1990.
Vandaag is het eerder een toeristische plaats, met 400 vaste inwoners, waarvan de straten midden door een ‘9 holes’ golfterrein lopen. Het beschikt over een mooi informatiecentrum, een bibliotheek, scholen, een zwembad en recreatiecentrum, een camping, … In de diepgroene bergachtige omgeving leeft veel wild, zoals beren, elanden en vooral schapen. Doch de schapen trekken zich in de zomer terug, hoog in de bergen.
We maken een wandeling naar de Van Gorder Falls, een smal bospad brengt ons naar de mooie waterval tussen hoge rotsen in een diepe kloof. Daarna gaan we naar het arboretum, doch dat stelt niet veel voor, het pad is niet onderhouden. Het uitzicht aan Fingers Site is mooi, doch de schapen ontbreken jammer genoeg.
Robert Campbell Highway, deel 2
Vanaf Faro is de route niet langer geasfalteerd, maar gaat over in een brede onverharde glooiende weg, die goed te rijden is. Al laten we een grote stofwolk achter. We genieten nog steeds van de prachtige natuur, bossen, meren en rivieren, met op de achtergrond bergen.
Ross River
Een volgende afslag brengt ons naar Ross River. Dit 313 inwoners tellende plaatsje is niet toeristisch, maar we willen er tanken en onze propaanflessen laten vullen. Het eerste is geen probleem, de benzine is er zelfs merkbaar goedkoper dan wat we de laatste tijd hebben betaald. Doch propaan wordt slechts tweemaal per week gevuld. Sinds we Dawson City hebben verlaten, met volle propaanflessen, vonden we nergens nog een mogelijkheid om deze bij te vullen. We dringen aan, omdat we bijna zonder zitten en bang zijn dat onze koelkast en diepvries zouden uitvallen. Doch de dame geeft niet toe, ze wijkt niet van haar vast schema af, propaan wordt slechts op dinsdag- en donderdagnamiddag verkocht. De locale mensen weten dit en houden daar rekening mee. Pech dus !
Er zit bijgevolg niets anders op dan verder te rijden naar Watson Lake, in een versneld tempo. Dat wil zeggen, zonder veel pauzes onderweg of een dagje op een mooie plaats te blijven genieten.
Robert Campbell Highway, deel 3
Na een poosje kruisen we de Canol Road, een weg die in zuidelijke richting naar Whitehorse leidt. Hierna wordt de Campbell Highway merkelijk smaller, we komen zo mogelijk nog minder andere voertuigen tegen. Om elkaar te passeren moet er vertraagd worden. Doch we zijn blij dat de toestand van de weg zeer goed blijft, een grote stofwolk blijft ons achtervolgen.
Aan de brug over de Hoole Canyon stoppen we even, wandelen naar de monding van de Hoole River in de bredere Pelly River. Merkwaardig om zien. Het glasheldere water van de Hoole rivier blijft een eindje mooi afgelijnd verder stromen naast de bruinere Pelly rivier, vooraleer zich verderop te vermengen. Een dubbele regenboog in de verte maakt het uitzicht nog boeiender.
Iets voorbij halfweg de Campbell Highway zoeken we een slaapplaatsje, in de rustige natuur. De vele muggen en stekende grote vliegen moeten we erbij nemen. Gelukkig kunnen die niet binnengeraken in onze Manga. Onder begeleiding van een vogelconcert brengen we de avond door, ramen open, muggengaas gesloten, haha.
Het volgende traject blijft even mooi, de smalle weg kronkelt door het glooiende boslandschap, langs meren en rivieren. We passeren vandaag onze eerste vrachtwagen, het zal de enige zijn tijdens de ganse route. Aan Frances Lake picknicken we, al moet het binnen, door de vele bloeddorstige insecten.
Verderop zien we twee zwarte beren langs de wegkant, het is grappig, ze staan elk aan een andere kant van de weg. Jammer genoeg duiken ze vlug het bos in, bang van onze Manga. Eentje steekt eerst nog vlug de weg over, naar zijn maatje. Daar maken we dankbaar een foto van, al zijn we nog iets ver af. Wat verder zit in de wegkant een porcupine (groot stekelvarken), steeds leuk om zien. Nog eenmaal overnachten we langs dit traject, aan het mooie Target Lake, al zijn we iets te vroeg in het seizoen voor de gele waterlelies.
Er resten ons nog 41 kilometers naar Watson Lake, aan het beginpunt (voor ons het einde) van de Robert Campbell Highway. Een korte zijweg brengt ons naar het luchthaventje aan een mooi meer, waar we de originele gebouwen uit 1942 bewonderen.
In het toerismekantoor van Watson Lake zien we het officiële wegenrapport hangen over de Robert Campbell Highway. Nieuwsgierig bekijken we de details. Het lijkt wel of we een andere weg reden, op vele plaatsen worden putten en moeilijkheden vermeld, terwijl we er slechts 1 van herkennen, bij de wegwerkzaamheden.
We kijken nog een keer rond in het bos van wegwijzerbordjes, dat hier sinds 1988 is gegroeid. In juni van dat jaar telden men 6.281 naambordjes, in september 2015 waren het er 82.036. Er komen er nog steeds bij, toeristen van overal ter wereld vinden het leuk er hun bordje bij te voegen.
Tijd om onze e-mails te checken, de voorbereide berichten te verzenden. We hadden graag onze blog bijgewerkt, maar de verbinding is daarvoor veel te zwak. Daardoor zijn we vlug klaar aan het toerismekantoor en kunnen we beginnen met het bijvullen van onze benzinetank, propaan (gelukkig vielen we niet zonder) en voorraad verse voeding.
En dan naar de CARWASH ... we kunnen het niet langer aanzien om in zo’n vuile Manga rond te rijden. Het neemt heel wat tijd in beslag eer we de meeste modder van de Dempster Highway er afgewassen krijgen. Helemaal spic en span is ze nog niet, maar we zijn al blij opnieuw in een WITTE camper te kunnen reizen.
Conclusie
Het rijden van deze route werd ons op enkele plaatsen volstrekt afgeraden. De weg zou zeer slecht liggen met vele putten en stenen. Ook sprak men van een groot gevaar voor lekke banden.
Tijdens het ganse traject van 582 km worden we de ganse tijd verwend door een prachtig glooiend landschap, met groene bossen, meren en rivieren, op de achtergrond bergen. Het is genieten van de rit, vooral tijdens het rijden over de 300 km lange stuk perfecte zandweg, zonder veel oneffenheden. We verkiezen deze boven de geasfalteerde stukken, waar soms wel eens wat putten en verzakkingen in zitten, al valt dit ook zeer goed mee. Er is een klein gedeelte waar men aan de weg werkt (km 100 – 87), daar ligt het wegdek zeer moeilijk, door een dikke laag los zand en modder. Vermoedelijk zal dit nog een hele tijd in beslag nemen.
We zouden iedereen aanraden om deze schitterende, bochtige weg te rijden, de ganse tijd op en neer in het glooiende landschap. Doch daarbij vermelden dat deze vaak vrij smal is om voertuigen te kruisen. Met een aangepaste snelheid is er geen probleem. Trouwens, er is amper verkeer … We tellen tijdens de ganse rit slechts 9 tegemoetkomende voertuigen.
OVERNACHTINGEN:
ROBERT CAMPBELL HIGHWAY – KM 422
Coördinaten: 62.204113 – 133.550128
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Parking langs de weg, aan een meertje. Zeer rustig, er passeren ’s avonds en ’s nachts amper voertuigen.
Minpunten: Zichtbaar van op de weg, doch er passeren slechts weinig voertuigen.
ROBERT CAMPBELL HIGHWAY – KM 278
Coördinaten: 61.711063 – 131.298562
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Open plek naast de weg, voldoende groot om niet in het stof van passerende voertuigen te staan. Een zeer mooie natuur. Geen voorzieningen.
Minpunten: Zichtbaar van de weg, doch er rijden amper voertuigen op dit gedeelte van de R. Campbell Hwy.
ROBERT CAMPBELL HIGHWAY – KM 41
Coördinaten: 60.333468 – 129.046525
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Vrij breed straatje dat van de weg recht naar (in) het meer leidt, we rijden er achterwaarts in, want draaien zou moeilijk zijn. Geen voorzieningen. Zeer rustig.
Minpunten: /
SANI DUMP:
Carmacks – Sunrise Gas Services: dumpstation met drinkwatervoorziening.
Prijs: 5 CAD, gratis bij voltanken.
Ligging: Aan de achterkant van het gebouw bij het tankstation, links.
Coördinaten: 62.088606 – 136.284198
GEREDEN TRAJECT:
North Klondike Highway, km 414 – Five Finger Rapids – Carmacks – Robert Campbell Highway, km 422, 229 km.
North Klondike Highway, n° 2 – Robert Campbell Highway, n° 4
Zeer rustige route, in een prachtige natuur. De weg is verhard, met regelmatig beschadigingen, soms vrij diepe putten en geulen.
Robert Campbell Highway, km 422 – Faro – Ross River – Robert Campbell Highway, km 278, 195 km.
Robert Campbell Highway, n° 4 – Mitchell Road – Robert Campbell Highway, n° 4 – Ross River Road – Robert Campbell Highway, n° 4
Zeer mooie, uiterst rustige route over een glooiende weg. Deze is geasfalteerd tot Faro, daarna onverhard. Het onverharde gedeelte ligt er zelfs beter bij, met minder putten en geulen dan het verharde deel. We kunnen er goed op doorrijden, laten enkel een grote stofwolk achter. Weinig voertuigen, vooral na Ross River.
Robert Campbell Highway, km 278 – Frances Lake – Robert Campbell Highway, km 41, Target Lake, 244 km.
Robert Campbell Highway, n° 4
Zeer mooie, uiterst rustige route over een smalle, glooiende weg door bossen, langs meren en rivieren. De weg blijft in prima staat tot km 100, daar volgen werken en is het moeilijk rijden door een dikke laag los zand en modder waar deze is natgemaakt voor onderhoud. Verder rijden we opnieuw over gravel, het wegdek is wat ruwer dan voor de werken, maar het blijft een goeie weg. Anders dan wat men ons heeft voorspeld in de toerismekantoren van Watson Lake (vorig jaar) en Mayo, waar men de weg prompt afraadde wegens te slechte staat, putten en stenen. De laatste 73 km zijn opnieuw geasfalteerd.
Robert Campbell Highway, km 41, Target Lake – km 10, Watson Lake Airport – km 0, Watson Lake, 44 km.
Robert Campbell Highway, n° 4
Goede geasfalteerde weg, zeer rustig. De korte zijweg naar de luchthaven is onverhard, maar ligt er goed bij.
EXCURSIES:
NORTH KLONDIKE HIGHWAY – KM 380 – FIVE FINGER RAPIDS
Wandelpad van 2 km lengte dat 55 meter daalt naar de Yukon rivieroever, met de langste trap van Yukon provincie, 240 treden. Mooie wandeling met uitzicht beneden.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Ruime parking met picknicktafels en banken. Aan het begin van de wandeling, langs de wegkant.
Coördinaten: 62.273374 – 136.342791
NORTH KLONDIKE HIGHWAY – KM 355 – CARMACKS
Ingeslapen dorpje langs de North Klondike Highway en de Yukon River. Leuk voor een tussenstop en bevoorrading. Benzine/diesel, geen propaan, klein winkeltje, camping, hotel, toerismekantoor, WIFI.
Recreatiecentrum, met WIFI, coördinaten: 62.093758 – 136.272135
Visitor Center, coördinaten: 62.093817 – 136.272002
Historische gebouwen, coördinaten: 62.099405 – 136.315391
Tagé-Cho-Hudän Interpretive Center, traditionele bevolking, coördinaten: 62.105001 – 136.268963
Wij komen er aan op Canada Day, een feestdag, het Visitor Center en het Interpretive Center zijn beiden gesloten.
SCORE: 3/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Overal langs de wegkant, parking aan het recreation center, het visitor center, de historische gebouwen, de benzinestations.
RICHARD CAMPBELL HIGHWAY – KM 414 – FARO
Toeristisch dorpje in een mooie omgeving, met veel wandelmogelijkheden. Mooi Visitor Center (gratis koffie en WIFI) met interessante informatie, films. In het dorp zijn voorzieningen, zoals een winkel, sportcentrum, bibliotheek, benzinestation, wasserette, sani-dump, ...
We hadden er echter wat meer van verwacht.
Wandeling Van Gorder Falls: smal bospad naar een uitzichtplatform op een mooie waterval tussen de rotsen, 1,5 km enkel, klimt en daalt om een riviertje over te steken, score: 4/5
Wandeling arboretum: mooi bos, doch het pad is niet onderhouden, score: 2/5
Uitzicht Fingers Site: mooi uitzicht, doch de schapen zijn er niet in de zomer, score: 3/5
SCORE: 3/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Aan het toerismekantoor, waar we eveneens vertrekken voor de wandeling naar de waterval, coördinaten: 62.230746 – 133.355230
Aan het arboretum, coördinaten: 62.238514 – 133.353206
Aan de Fingers Site, de weg volgen voorbij het arboretum, aan de linkerkant.
LOCATIE:
Zijweg van de Robert Campbell Highway, de Mitchell Road, +/- 10 km.
RICHARD CAMPBELL HIGHWAY – KM 363 – ROSS RIVER
Dorpje met een winkeltje en een benzinestation, niet echt toeristisch.
Let wel: propaan verkrijgbaar, doch enkel op dinsdag en donderdag, tussen 1 – 5 PM. Hier wordt niet van afgeweken.
SCORE: 2/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
We stoppen enkel bij het benzinestation bij aankomst in het dorp.
LOCATIE:
Zijweg van de Robert campbell Highway, de Ross River Road, zo’n 10 km.
RICHARD CAMPBELL HIGHWAY – KM 303 – HOOLE CANYON
Brug over de Hoole rivier, die iets verder in de Pelly rivier stroomt. Prachtig uitzicht.
SCORE: 4/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Voor de brug, met mogelijk tot aan het water te rijden/wandelen bij de samenvloeiing van de rivier. Mooi kampeerplekje !
RICHARD CAMPBELL HIGHWAY – KM 41 – WATSON LAKE AIRPORT
Klein locaal luchthaventje aan een mooi meer, met de oorspronkelijke gebouwen uit 1942.
SCORE: 3/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Aan het luchthavengebouw.
Coördinaten: 60.114089 – 128.822588
LOCATIE:
Aan het einde van een korte zandweg, zijweg van de Robert Campbell Highway, de Airport Road.
