Reisverhaal «NWT – Yellowknife en Ingraham Trail»
Noord Amerika 1
|
Canada
|
0 Reacties
12 Juli 2016
-
Laatste Aanpassing 10 Augustus 2016
Traject: 12 - 21 juli 2016
Traject: Frontier Trail Route – Dory Point – Deh Cho Bridge – MacKenzie Bison Sanctuary – Yellowknife – The Ingraham Trail Route – Madeline Lake – Pontoon Lake – Cameron River Falls – Powder Point – Prelude Lake – Madeline Lake – Yellowknife – Frontier Trail Route – Mosquito Creek –Fort Providence
Frontier Trail Route
De Frontier Trail Route is een 340 km lange weg in noordelijke richting, die naar de zeer afgelegen provinciehoogdstad Yellowknife leidt. Hier zullen we dus moeten terugkeren, er is geen alternatief.
Eenmaal op de Frontier Trail Route, verandert het landschap duidelijk. De bossen blijven aanwezig, maar zijn minder dicht, worden afgewisseld met moerassen. Vaak zien we dat de natuur zich nog herstelt van bosbranden uit een meer of minder lang verleden. Afwisseling wordt gebracht door mooie meertjes en kreken.
Al vlug bereiken we Dory Point, gelegen op de zuidelijke oever van de zeer brede MacKenzie River. Hier hebben we opnieuw een uitzicht op de indrukwekkende rivier, die we reeds meermaals zijn tegengekomen tijdens de laatste weken. Ditmaal naderen we stilaan haar bron, ze ontspringt in het immense Slave Lake te Yellowknife.
Iets verderop rijden we over de Deh Cho Bridge, een indrukwekkende brug van iets meer dan 1 kilometer lengte, die de ongeveer even brede rivier overspant. Deze werd vrij recent gebouwd, om op 30 november 2012 te worden ingehuldigd. Voorheen moest men hier met een ferry de rivier over, tijdens de wintermaanden werd een ijsbrug gevormd. Bijgevolg was de toch wel belangrijke provinciehoofdstad, Yellowknife, niet via de weg bereikbaar gedurende twee periodes in het jaar, tijdens de aanvang van de vorst en de dooi.
Nu rijden we het uitgestrekte MacKenzie Bison Sanctuary in, een gebied waar bizons vrij rondlopen. Vaak houden deze dieren zich op langs de wegkant, ze slapen zelfs op het wegdek. Maar dit is niet nieuw, we kwamen al bizons tegen op een stuk van de Alaska Highway en op de Liard Highway, op weg hiernaartoe. We zijn benieuwd of we er hier ook zullen tegenkomen.
Aan Fort Providence tanken we nogmaals en maken even gebruik van het internet om enkele dringende berichten te verzenden. Het historische dorp zelf rijden we voorbij, we zagen al meerder dergelijke plaatsjes, geen enkel kon ons boeien.
Tijdens het ganse traject passeren we de ingeslapen dorpjes Edzo (500 inw.) en Rae (1.500 inw.), van de traditionele bevolkingsgroepen, doch deze stellen weinig voor. We rijden er dan ook vlug aan voorbij. Bizons zien we hier uiteindelijk niet, doch wel twee mooie Sandhill Cranes, Canadese kraanvogels.
Yellowknife
De zeer rustige provinciehoofdstad van Northwest Territories, Yellowknife, telt 20.000 inwoners, met een groot aantal verschillende nationaliteiten. Wanneer we door de straten rijden, kunnen we ons dit moeilijk voorstellen. We hebben eerder een groot dorpsgevoel, misschien door zijn opgesplitste grondplan. Er is een ‘oud’ stadsdeel, een centrum en een commercieel gedeelte met alle grote winkels. Dit is een rijke stad, dankzij vele diamantmijnen in de omgeving, de erts wordt ter plaatse verwerkt.
Het zand in deze omgeving lijkt op wit duinenzand, hier afgezet door het oude ijsmeer McConnell. De regio van Yellowknife werd ongeveer 10.000 jaren geleden ijsvrij. Dieren die hier leefden tijdens de ijstijd zo’n 8.000 jaren terug, zijn nog steeds aanwezig in dit gebied.
Na een bezoek aan het toerismekantoor en wat boodschappen, beslissen we eerst verder te rijden en de stad op terugweg te bezoeken.
De opgezette ijsbeer in het Visitor Center doet ons weer watertanden, wat zouden we dit dier graag in het echt zien, het is de grootste karnivoor. Volgens de man die ons wat uitleg geeft, verwacht men dat ijsberen niet lang meer zullen bestaan. Immers de beren beginnen te paren met grizzly’s, nog maar weinigen hebben hun typische mooie witte pels. Dit is een gevolg van de opwarming van de aarde, de langzaam smeltende ijsmassa. IJsberen die overleven passen zich aan en zoeken meer zuidelijke regio’s op. Om de dieren te zien, moet naar het uiterste noorden worden gevlogen. Jammer genoeg heeft men hierop ingespeeld en er een toeristische infrastructuur en organisatie rond opgezet, waar een onredelijk hoog prijskaartje aan gekoppeld is. Misschien omdat er zo weinig gebruik van wordt gemaakt, een vicieuze cirkel ...
The Ingraham Trail
Vanuit Yellowknife vertrekt een baan naar het noorden, de Ingraham Trail. Deze 70 km lange route leidt door een subarctische omgeving met vele meertjes en mooie rotspartijen. Oorspronkelijk werd dit traject aangelegd om de vele mijndorpjes in deze regio te verbinden met de Saskatchewan provincie, de weg zou verder lopen rondom het Great Slave Lake. Doch dit plan is nooit afgewerkt.
We zullen deze route tot het einde rijden, hopen van een mooie natuur te kunnen genieten. De zomer is hier alvast begonnen, met sinds een aantal dagen temperaturen van 28 °C, vandaag zelfs 31 °C. Dat is onverwacht warm. Vele stadsbewoners trekken er na hun werk op uit, de dagen zijn lang, daar willen ze van genieten met dit mooie weer. We zien ze hun motorboten en kano’s meenemen naar de meertjes, anderen zwemmen zelfs in het aangename koele water, of komen gewoon picknicken en wat relaxen.
Eerst kruisen we de Yellowknife River, met aan de rand een kleine picknickplaats. Wat verder slaan we de weg in naar Cassidy Point, aan een groot meer, het Prosperous Lake. Hier worden we teleurgesteld door de grote huizen van mensen die aan de buitenrand van de stad wonen.
Aan Madeline Lake stoppen we voor vandaag, bij een picknickplaats. Een mooi meer waarop de gele waterlelies nog net niet bloeien. Tot rond 18 u zijn we alleen, dan komen een aantal voertuigen ons vervoegen op de ruime parking. Het is duidelijk dat de werkdag er op zit. De waterpret begint.
’s Avonds genieten we van een feloranje zon die even voor middernacht achter de horizon daalt, al wordt het niet echt donker. Omstreeks 2 u ’s nachts is de lucht felrood gekleurd, de zon komt op.
Rond middernacht passeren enkele brandweerwagens. We vragen ons af wat er gebeurt, een bosbrand zou ons niet verwonderen met deze droge hitte.
’s Anderendaags wordt dit bevestigd door een man van het park, die komt vragen om geen open vuren te maken. Er zijn enkele brandhaarden verder langs de weg, die daardoor niet tot op het einde kan gereden worden.
Wanneer we verder rijden, zien we al vlug een grote rookpluim boven de bossen uitsteken, ze wordt almaar groter. We stoppen onderweg aan Pontoon Lake en wandelen het korte eindje naar de rand van het mooie meer, omringd door grote ronde rotsen. Wat verder stapt een zwarte beer voor ons de straat over, hij heeft een witte snuit. Het is lang geleden dat we een beer hebben gezien, hadden we dan ook niet echt verwacht hier.
Voor de zekerheid rijden we eerst verder naar het einde van de weg, althans, tot waar we die mogen rijden. Mocht de bosbrand uitbreiden, dan hebben we dit stuk alvast gezien. Een ranger verspert aan km 49 de weg, hij geeft ons een woordje uitleg. De brand die we van ver zien, vindt plaats op +/- 5 km hiervandaan, er zijn reeds 2.000 ha bos verbrand op die korte tijd. Verderop is nog wat bewoning, er bevindt zich ook een camping, zegt hij bezorgd. Over de evolutie kan hij niets voorspellen, alles kan op elk moment veranderen, hangt vooral af van de felle wind die vandaag waait. Een helikopter, met onderaan een grote waterzak, vliegt over ons heen, versterking om de brand te blussen.
Verderop bevindt zich Hidden Lake, een groot meer met kristalhelder water. Ook is er nog de Rampart waterval, waar we naartoe zouden wandelen. Aan de afstand te zien, situeren beiden zich vooraan in het gebied van de brand. Jammer, maar de veiligheid gaat voor alles !
We keren een klein stukje terug en wandelen naar de Cameron River Falls, voor ons het hoogtepunt van de Ingraham Trail. Om deze te bereiken moeten we een eindje door het bos, het wandelpad gaat over grote ronde rotsen, hier en daar aangelegd met plankenbrugjes en –trappen. De schitterende waterval overtreft onze verwachtingen. We genieten van het uitzicht en vervolgen nog een eindje het pad om via een bruggetje aan de overkant uit te komen.
Aan het mooie Powder Point stoppen we voor ons vieruurtje, koffie en heerlijke citroencake met bosbessen. We zullen hier overnachten. Men vertrekt van hieruit voor (meerdaagse) tochten op het meer, met kano of motorbootjes. Uiteindelijk blijven we er enkele dagen, we maken gebruik van het water van het meertje om onze Manga opnieuw wat proper te maken. Tot de laatste dag ruiken we regelmatig de brandlucht.
De tweede avond rijden een hele reeks voertuigen richting brand … om nadien terug te keren met bootjes en campers er achteraan. Vermoedelijk mensen uit Yellowknife, die hun materiaal daar plaatsen tijdens het zomerseizoen, om er de vrije tijd te gaan doorbrengen. We veronderstellen dat het gebied veilig genoeg is om te betreden, doch dat er nog steeds gevaar is. De weg blijft afgesloten.
Op terugweg stoppen we in het Prelude Lake Territorial Park, om er een schitterende rondwandeling te maken. We hebben pech, al vlug begint het zachtjes te regenen. Toch zetten we door, in de hoop dat de bui overgaat. IJdele hoop, is uiteindelijk gebleken.
Het pad gaat de ganse tijd over grote ronde rotsen, waar we op en af moeten stappen. Een beetje verraderlijk met die regen, maar ze zijn gelukkig wat ruw en niet echt glad. Rondom en op de rotsen met roze tint, groeien prachtige mossen. Een bijzondere eigenschap hiervan is, dat deze tot 4000 % van hun droog gewicht kunnen absorberen aan water.
Doornat komen we terug bij onze Manga, waar we binnen vlug droge kledij aantrekken en opdrogen bij een kopje koffie. Ondanks de regen hebben we enorm genoten van de wandeling door een bijzondere natuur en met prachtige uitzichten op het meer.
Omdat het ondertussen droog is, beslissen we ook nog de tweede wandeling te maken, naar een uitzicht aan de rand van het mooie meer met zijn eilanden. Opnieuw worden we getrakteerd op een bui …
Terugweg
In Yellowknife doen we de nodige boodschappen, dumpen onze afvalwaters en vullen de tanken met drinkwater, propaan en benzine. We gebruiken het internet van het toerismekantoor om onze administratie wat bij te werken, dat is weerom enkele dagen geleden. Eerlijk gezegd missen we het internet niet meer, wanneer we een poosje in de natuur vertoeven. Een jaar geleden was dit anders, laat het ons ‘ontwenning’ noemen.
De stad trekt ons niet echt aan, toch nemen we nog een kijkje in het veelbelovende, maar zeer beperkte oude stadsdeel. Dit blijkt eerder teleurstellend, van de gezellige terrasjes en restaurantjes zien we weinig.
Bijgevolg vangen we vlug de terugrit aan over de Frontier Trail Route, richting Wood Buffalo National Park. Daar hopen we veel wild te zien.
Onderweg zien we meerdere Sandhill Cranes (Canadese kraanvogels), steeds met zijn twee, ze leiden duidelijk een leven als paar. Hoe mooi ! Verderop wandelt een bizon door de berm, we rijden een poosje langzaam naast hem mee. Hij stopt even om ons aan te kijken, wandelt daarna onverstoord verder. Wij zijn de eersten die opgeven …
OVERNACHTINGEN:
FRONTIER TRAIL ROUTE – MACKENZIE BISON SANCTUARTY – KM 87
Coördinaten: 61.683696 – 116.982345
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Kleine plaats aan de zijkant van een smal zandweggetje, dat afslaat van de Frontier Trail Route. Ver genoeg van de weg, midden in de natuur, die hier veel meer open is dan voordien tijdens deze rondrit door Northwest Territories. Niet geschikt voor zeer grote campers of trailers.
Minpunten: /
YELLOWKNIFE – WALMART
Coördinaten: 62.448461 – 114.408998
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Kleine Walmartparking, die ’s avonds vrij rustig wordt. WIFI op de parking. WC in de winkel tijdens de openingsuren.
Minpunten: Wat geluiden van de weg.
THE INGRAHAM TRAIL – MADELINE LAKE
Coördinaten: 62.548659 – 114.064501
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Ruime parking met picknicktafels en banken, speeltuintje, vuilnisbakken en droge toiletten. Hier worden bootjes te water gelaten, men zwemt zelfs in het meer. Echt rustig is het niet. We staan niet heel ver van de weg. Rond 23 u blijven we alleen over en wordt het stil.
Minpunten: /
THE INGRAHAM TRAIL – POWDER POINT
Coördinaten: 62.518980 – 113.737465
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Parking met vuilnisbakken en droge toiletten. Hier worden motorboten of kano’s te water gelaten, voor (meerdaagse) uitstapjes. Het is vrij rustig. We staan niet heel ver van de weg, doch er is niet veel verkeer.
Minpunten: Zichtbaar van de weg.
FRONTIER TRAIL ROUTE – MOSQUITO CREEK – KM 227,3
Coördinaten: 62.694575 – 116.153013
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Rustige open plaats aan een smal kreekje, bereikbaar via een smal zandweggetje, dat afslaat van de Frontier Trail Route. Ver genoeg van de weg, midden in de natuur.
Minpunten: /
SANI DUMP:
Yellowknife: Dumpstation met drinkwatervoorziening.
Prijs: Gratis.
Ligging: Aan het einde van de commerciële zone, waar de grote winkels zich bevinden. Op de hoek van Old Airport Road en Kam Lake Road.
Coördinaten: 62.442288 – 114.399996
GEREDEN TRAJECT:
Kruising Waterfalls Route met Frontier Trail Route – Dory Point – Deh Cho Bridge – Mackenzie Bison Sancturay – Fort Providence – km 87, 88 km.
Frontier Trail Route, Highway n° 3
Zeer rustige weg door minder dichte bossen, vaak met sporen van bosbranden uit een meer of minder lang verleden. Het wegdek is verhard, doch het eerste deel ligt zeer slecht. Verder wordt het veel beter.
Frontier Trail Route, km 87 – Yellowknife, 256 km.
Frontier Trail Route, Highway n° 3
Zeer rustige weg door minder dichte bossen, afgewisseld met meren en moerassen, vaak met sporen van bosbranden uit een meer of minder lang verleden. Het wegdek is verhard, het eerste deel vandaag ligt vrij goed, doch niet vlak. Verderop wordt het pas echt slecht, met vele putten en grote potholes.
Yellowknife – Yellowknife River – Cassidy Point / Prosperus Lake – Madeline Lake, 42 km.
Ingraham Trail, Highway n° 4
Zeer mooie rustige route doorheen een subarctisch gebied met mooie rotsen en veel meren. Het eerste deel van de weg is geasfalteerd, doch ligt er zeer slecht bij, met vele verzinkingen en diepe potholes.
Madeline Lake – Pontoon Lake – km 49 (weg afgesloten door bosbrand iets verder) – Cameron River Falls – Powder Point, 32 km.
Ingraham Trail, Highway n° 4
Zeer mooie rustige route doorheen een subarctisch gebied met mooie rotsen en veel meren. Voorbij Madeline Lake verbetert de weg. Net voor de Cameron Falls wordt de weg onverhard, ligt er goed bij.
Powder Point – Prelude Lake Territorial Park – Madeline Lake, 25 km.
Ingraham Trail, Highway n° 4
Zeer mooie rustige route doorheen een subarctisch gebied met mooie rotsen en veel meren. We keren terug langs dezelfde route.
Madeline Lake – Yellowknife – Frontier Trail Route, km 227,3, Mosquito Creek, 163 km.
Ingraham Trail, Highway n° 4 – Frontier Trail Route, Highway n° 3
Zeer mooie rustige route doorheen. Net als op de heenweg, ligt de we er overal zeer slecht bij.
EXCURSIES:
THE INGRAHAM TRAIL
Oude route door een merengebied, die nu vooral wordt gebruikt door de bewoners van Yellowknife voor hun weekenduitstappen, als watersportrecreatiegebied. Het blijft een mooie omgeving, doch hierdoor wat minder rustig.
Een aantal picknicksites, twee campings, wat wandelmogelijkheden, een waterval, … bevinden zich langs deze route.
Volgens de man in het Visitor Center van Yellowknife, mogen we overal vrij kamperen buiten de campings. Wat we dan ook doen, zonder probleem.
SCORE: 4/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Op vele plaatsen langs de weg, vooral aan de meertjes.
LOCATIE:
Vanuit Yellowknife richting oosten, een stuk ten noorden van het Great Slave Lake.
THE INGRAHAM TRAIL – CAMERON RIVER FALLS
Prachtige watervallen bereikbaar via een 1,2 km (enkel) lang goed onderhouden wandelpad. Aan het einde staan enkele banken met uitzicht op de watervallen, ideale locatie voor een picknick. We volgen het pad dat nog een beetje verder gaat, om via een bruggetje de overkant van de waterval te bereiken. Aanrader !
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
PARKING:
Aan het begin van het wandelpad, met droge WC.
LOCATIE:
Ingraham Trail km 45,8.
PRELUDE LAKE TERRITORIAL PARK
Camping / haventje in mooi gebied aan het meer. Er zijn twee mooie wandelingen te maken.
De eerste is een rondwandeling ‘nature trail’ van 3 km, die vertrekt voor de ingang van de camping, van op een parking. Zeer mooi, over grote ronde rotsplaten, met prachtige natuur en uitzichten op het meer met zijn eilanden.
De tweede wandeling gaat naar een uitzicht op het meer. Deze vertrekt op het einde van de camping, rechts voor het haventje. Er zijn plankenpaden aangelegd over de rotsen doorheen het bos. Het pad zelf is kort, doch we starten deze wandeling op de parking buiten de camping, dan is het +/- 3 km retour. We vinden persoonlijk de eerste wandeling mooier, ook daar heb je prachtige uitzichten op het meer.
SCORE: 5/5
INKOM: N.v.t.
Camping: 26,25 CAD per nacht
Day use op de camping met voertuig: 5,25 CAD per nacht.
PARKING:
Voor de camping is aan de rechterkant een gratis parking, waar de mooie rondwandeling start. Van daaruit maken we beide wandelingen.
Coördinaten: 62.563520 – 113.990553
LOCATIE:
Ingraham Trail km 28, zijweg.
