Reisverhaal «BC, Vancouver Island, deel 3: Noorden»

Noord Amerika 3 | Canada | 0 Reacties 13 Juni 2017 - Laatste Aanpassing 21 Juli 2017

13 – 23 juni 2017     

Traject: Campbell River – Port McNeill – Port Hardy – Marble River – Port Alice – Three Isle Lake –Port McNeill – Cluxewe – Port Hardy – Holberg – Cape Scott – Raft Cove – Cape Palmerston – Winter Harbour – Grant Bay – Holberg – Nahwitti Lake – Port Hardy – Fort Rupert – Port McNeill     

Op weg naar het noorden     
We rijden vlug verder van Campbell River naar Port Hardy in het noorden, op terugweg zullen we stoppen op interessante plaatsen. De weg is mooi, zeer groen, langs meren en met uitzichten op het gebergte. Doch het rijden vrij eentonig, omdat er amper verkeer is op deze weg.

Te Port McNeill stoppen we om te overnachten, op een plaatsje aan de haven. Met uitzicht !

’s Avonds begint het te regenen, dit is het weer dat voorspeld wordt voor de komende 3 dagen. Echt niet nodig, maar wat kunnen we eraan veranderen ?

Weerzien in het noorden
In Port Hardy zien we onze reisvrienden Magda & Fred terug. Een leuk weerzien, er is weer veel bij te praten. Zij reden al tot het meest westelijke punt van Vancouver Island, Cape Scott en verkenden de omgeving. We vragen naar hun ervaring. Net als onze vrienden, lijkt de dame in het toerismekantoor niet zeer enthousiast over de rit daar naartoe. Omdat we al het gevoel hebben dat het eiland niet echt heel veel afwisseling in natuur biedt, er bovendien meerdere dagen regen wordt verwacht, gaan we graag in op het voorstel van Magda & Fred om mee terug te keren en onderweg wat ommetjes te maken, landinwaarts.

Port Hardy zelf is een ingeslapen dorpje met 4.000 inwoners, we nemen de tijd niet om het te verkennen. Voor we vertrekken dumpen we onze afvalwaters, vullen de verswatertank en doen wat boodschappen. Daarna keren we een eindje terug en slaan af richting Port Alice in het binnenland. Onderweg zien we onze tweede zwarte beer dit seizoen. We stoppen aan Marble River, waar we morgen zullen blijven, er is een regendag voorspeld.

Port Alice
Een volgende rit brengt ons naar Port Alice, een klein ingeslapen havendorpje aan de rand van de Neroutsos Fjord. Deze zee inham mondt uit in de Stille Oceaan, aan de westkant van Vancouver Island. Het plaatsje kent zijn oorsprong rond een pulpmolen, gebouwd tijdens WO I. In 1965 groeide het uit tot een echt dorp, iets noordelijker langs de fjord gelegen op zijn huidige locatie. Hier maken we de korte Sea Walk wandeling langs het water in de hoop rivierotters te zien. Doch we hebben geen geluk, de grappige diertjes laten zich niet zien.

Van hieruit rijden we een rondje over onverharde wegen, de Alice Lake Loop. Een rit over zogenaamde ‘logging’ wegen, waar zware vrachtwagens met boomstammen en rotsblokken rijden. Ze hebben absolute voorrang, dus alle andere voertuigen moeten plaats ruimen. Deze mastodonten kruisen, is op de smalle wegen niet mogelijk. In het toerismekantoor krijgen we het advies steeds op te letten en passeerplaatsjes te onthouden. Dat is handig wanneer men achteruit moet rijden om plaats te maken.

De rit brengt ons langs een aantal mooie locaties, waar we telkens even stoppen om rond te kijken of een wandelingetje te maken. Plots krijgen we een ander beeld van het eiland.

Eternal Fountain is een ondergrondse rivier, met een waterval. Het korte wandelpad brengt ons langs diepe gaten in de grond, waarin de rivier horen en soms ook zien stromen. Een eigenaardig verschijnsel, dat we nog niet eerder tegenkwamen.

Devils Bath is een zogenaamd sinkhole, een grote ronde opening waar de grond weggezonken is. Deze is gevuld met water, waarop boomstammen drijven. Een mooi natuurverschijnsel, omringd door verticale rotswanden.

Verder zijn er de pittoreske meren, Alice Lake (aan Link River Regional Park), Kathleen Lake, Trout Lake, Maynard Lake, Three Isle Lake. Allen om ter mooiste … we genieten van de uitzichten en maken korte wandelingetjes. Onderweg zien we opnieuw een kolibrie, steeds leuk om naar te kijken. Aan het laatste meertje blijven we overnachten, met uitzicht op de 3 kleine eilandjes midden in het meer. ‘s Ochtends worden we gewekt door een vogelconcert. Schitterend gewoonweg!

Port McNeill
Onze kaart toont geen bijzondere plaatsen meer op het laatste deel van de rondrit. We volgen de Allice Lake Loop daarom niet helemaal terug tot Marble River, maar nemen een afslag die ons ineens naar Port McNeill brengt. Dit is een havendorpje langs de oostkust van Vancouver Island, gelegen aan de Georgia zeestraat, die zich bevindt tussen het eiland en het vasteland.

Hier gaan we langs bij het Visitor Center, waar men ons enkele wandelingetjes aanbeveelt. Ook praten we over het vervolg van onze reis, maar men heeft weinig of geen kennis van die regio, amper ietsje meer zuidelijk gelegen.

De wandelingen in Port McNeill stellen niet veel voor, we komen op een brede bosweg terecht en hebben geen zicht op zee. Wel zien we verse berensporen … en wilde aardbeien.

Daarom rijden we een eindje noordelijk, in Cluxewe is een beschermd natuurgebied waar een wandelpad zou doorheen lopen. Doch in het Visitor Center werden we naar een camping verwezen, waar deze wandeling zou vertrekken. Niets is minder juist, toch is het mooi kuieren over de grote camping, met leuke plaatsjes aan het strand. We bewonderen de grote witte schelpen en praten even met kampeerders.

Opnieuw zullen we overnachten op het mooie plaatsje aan het zeehaventje van Port McNeill. Het is er zeer rustig, het uitzicht is prachtig.

Vlakbij ligt de Ronning Burl, de grootste ter wereld in zijn soort. Men beschrijft deze als een soort tumor die groeit op boomstammen, takken en wortels. Zo ’n gezwel ontstaat als gevolg van een beschadiging, een bacterie of andere infectie, net onder de schors. Een boom kan meerdere dergelijke aanwassen hebben, waarvan hij niet afsterft, maar die zijn groei beperken. Dit exemplaar is mooi rond van vorm, we schatten zijn doorsnede op 3 meter. Hij is afkomstig van een 525 jaar oude Sitka spar, deze reusachtige boom had een omtrek van 13,7 meter en woog meer dan 20 ton.

Plannen veranderen
Wanneer we opstaan, zien we een blauwe reiger opvliegen. Iets verder op de rotsen aan zee zitten een 15-tal Bald Eagles (witkopzeearenden). Ze vliegen weg en keren terug, soms met een prooi die ze opvissen uit het water. We genieten van het schouwspel tijdens ons ontbijt.

Tijd om verder te rijden, we zijn een dagje achter op Magda en Fred, zijn benieuwd of we hen nog kunnen inhalen onderweg. Anders zien we hen terug in Campbell River tijdens het weekend. Daar willen ze wachten op een ‘zaag’ festival.

In onze mailbox vinden we een bericht van onze vrienden, ze zijn ondertussen een heel eind opgeschoten. Aangezien het festival woensdag start, hoeven ze niet te wachten tot zondag om dit mee te maken. Het wordt voor ons moeilijk om hen nog in te halen, zij hebben dit deel van het eiland al uitgebreid bezocht, wat wij nog willen doen op terugweg. Onze plannen zijn niet te matchen, zij verlaten het eiland helemaal in het zuiden, terwijl wij dat gedeelte al bezochten op heenweg en ongeveer halverwege het eiland een ferry zullen nemen naar het vasteland.

We moeten aldus kiezen, ofwel ons haasten en nog enkele dagen samen optrekken, ofwel het eiland grondig bezoeken. Het zou jammer zijn om dit laatste niet te doen …

Cluwexe natuurreservaat
Met wat meer informatie, keren we terug naar Cluwexe, het natuurreservaat ligt wat verder noordelijk langs de kust, dan de camping die we gisteren bezochten. Via een smalle aardeweg, komen we bij een kleine parking, midden in het dichte bos. Een paadje brengt ons naar het strand, onderweg moeten we een hoge houten trap afdalen. Het uitzicht in de grote baai is prachtig. Overal ligt drijfhout, volledige boomstammen, door het zout gepekeld en wit van kleur.

Op terugweg naar Manga, beslissen we opnieuw naar het noorden te rijden. We zullen toch dit gebied bezoeken, al verwachten we er niet heel veel van. Het is de enige plaats waar we de kust in het noordwesten van het eiland kunnen zien.

Cape Scott Provincial Park
Zo komen we opnieuw aan in Port Hardy. In het Visitor Center vragen we informatie over de hoogtepunten in deze regio. In dit natuurgebied leven vele wilde dieren, o.a. poema’s, zwarte beren, arenden, wolven, zee- en rivierotters, alsook vele vogelsoorten. Het meisje zegt spontaan dat we op de parking aan het Cape Scott Provincial Park kunnen overnachten. Dit doet ons beslissen om vandaag nog te vertrekken, al is er regen voorspeld. Voorlopig is het nog droog.

Opnieuw moeten we over logging wegen rijden. Hier is het merkbaar drukker dan op de Alice Lake Loop, waar we slechts 1 vrachtwagen met boomstammen hebben gezien, veel toeristen kwamen we er niet tegen. Op dit 68 km lange traject, dat door een zeer dicht bos het eiland doorsnijdt, komen we 3 dergelijke transporten tegen … het is zondag !
Een keer moeten we een vrij lang stuk achteruit rijden, tot een passeerplekje aan de kant, opdat de vrachtwagen ons kan kruisen. De andere twee zien we op een betere plaats, waar we snel naast de weg kunnen stoppen.

We passeren het dorpje Holberg, waar niet heel veel te zien is. Vandaag willen we, indien mogelijk over droge wegen, helemaal tot Cape Scott rijden. Omstreeks 15 u begint het dan toch te regenen. We moeten nog een 20-tal kilometer afleggen. De weg wordt wat modderig, maar blijft goed te rijden.

Aan het einde van de weg, komen we op de parking van het park. We zijn niet echt verwonderd dat hier bordjes staan ‘no overnight camping’. Wie meerdaagse wandelingen maakt en onderweg kampeert, moet hiervoor betalen … op de parking overnachten zou dan wel gratis mogen. Toch zullen we hier vandaag blijven, het werd ons immers aangeraden in het Visitor Center.

Na regen komt zonneschijn
Het blijft twee dagen hard regenen. Terwijl men op maandag slechts buitjes had voorspeld, tot ’s middags. Echter, pas laat ’s avonds wordt het droog. We blijven een dag ter plaatse, werken aan onze foto’s en de voorbereiding voor de blog.

Dinsdag staan we vroeg op, het is nog grijs, maar belooft een droge dag te worden. Tijdens onze eerste wandeling, komt de zon reeds tussen de wolken doorpiepen … ons opwarmen. Een mooi pad door een schitterend bos brengt ons naar San Joseph Bay. Het verlaten zandstrand nodigt uit om wat langer te blijven. We wandelen helemaal naar het rechtse uiteinde van de baai, waar rotseilanden uit zee opsteken. Op het strand staan eigenaardige rotspilaren, begroeid met varens en zelfs bloempjes. Wat is het hier mooi!

Nadat Deense vissers zich hier kwamen vestigen, besliste de regering om land te schenken aan individuen. Dit had tot gevolg dat een multinationaal gezelschap naar dit ongerepte regenwoud trok, o.a. kolonisten uit Europa, Oost Canada en Washington State (USA). In 1913 woonden een 1.000-tal mensen in de regio Winter Holberg – Cape Scott.

Er ontstond een echt dorp in San Joseph Bay, met zo’n 300 inwoners. In 1908 werd een winkel / postkantoor gebouwd, een kerk en gemeenschapshuis volgden. Alle goederen moesten te voet worden aangeleverd, huwelijken werden voltrokken. Bij de start van WOI in 1914, werden vele jonge mannen opgeroepen om dienst te nemen. Nadien, in 1917, keerden de meeste niet meer terug naar deze barre leefomstandigheden, ver weg van alles. Nu kunnen we enkel de mooie locatie hiervan bewonderen, ons hierbij een levendige leefgemeenschap voorstellen. Er blijft niets van over, behalve een bemost naambordje ‘San Joseph Bay’.

We keren terug en nemen een afslag richting Cape Scott, daarheen en terug kan men niet in 1 dag geraken. Men raadt 4 – 5 dagen aan, onderweg kan worden gekampeerd. Maar wij willen enkel tot Eric Lake wandelen. Dit pad ligt er helemaal niet goed bij, is door de regen van de voorbije dagen eerder veranderd in een stroompje. Overal liggen boomstammetjes dwars over de trail, hier en daar stukjes plankenpad en trappen. Toch is het vaak moeilijk om naast de diepe modder of waterplassen te stappen … al vlug zijn onze schoenen doornat. Zowat halfweg beslissen we terug te keren … het wordt almaar erger.

The Bernt Ronning’s Garden
Op terugweg stoppen we aan een bijzondere tuin, midden in de wildernis. In 1910 kwam Bernt Ronning zich hier vestigen, hij kapte 20 hectare van het bos rondom zijn huisje. Al vlug verlieten de andere bewoners deze afgelegen streek, maar hij bleef hier wonen tot zijn dood in 1963. Hij hield zich bezig met jacht en visvangst, was kok in trekkerskampen.

Ondertussen bestelde hij zaden en plantgoed uit de ganse wereld, voor het aanleggen van zijn tuin. Het werd een unieke plaats, waar ontelbare uitheemse bloemen bloeiden, bomen opgroeiden. Na zijn dood werd deze prachtige tuin overwoekerd door het regenwoud. De planten kregen geen lucht meer.

Tot in de jaren 1970 het koppel Ron & Julia Moe deze plaats opkochten, om ze in ere te herstellen. Ze bouwden een nieuw huisje en verwijderden opnieuw alle inheemse planten. Stilaan herleefden de ingevoerde planten. Zaden die onder de grond zaten, komen op heden nog plots tot bloei. Er werd een immens werk verzet, doch niet op alle vragen is al een antwoord gevonden.

We maken de mooie rondwandeling door deze oase van rust en natuurpracht, met opvallend veel planten die we elders op dit eiland niet tegenkwamen. Boeiend!

Raft Cove
Een volgende bestemming is Raft Cove Provincial Park, gelegen aan de monding van Macjack River. In dit natuurgebied leeft een grote variatie aan wilde dieren, o.a. zwarte beren, wolven, elk (soort herten), poema’s, rivierotters, walvissen .Hiervoor moeten we een zijweg inslaan, naar een nog meer desolate omgeving. Onderweg loopt een zwarte beer op de baan. Als een grappige donzen bol huppelt hij over het wegdek. Vooraleer we ons fototoestel kunnen nemen, duikt hij het bos in.

We installeren ons op de parking, waar we de nacht willen doorbrengen. Maar eerst is er nog tijd voor een wandeling naar het strand, doorheen het dichte bos. Dit pad ligt er echt niet goed bij, we moeten over dikke boomstammen en wortels klauteren. Ook hier heeft de regen een modderige brij achtergelaten.

Cape Palmerston
Voor we terugkeren vanuit Raft Cove, rijden we nog een eindje verder, naar Cape Palmerston BC Recreation Site. Een dikke boomstam ligt over de weg, waarop staat geschilderd ‘dead end’. We parkeren daar en wandelen verder. Al vlug staan we voor een ingezakte betonnen brug … hier stopt de weg echt.

Op onze kaart zien we dat we ons ter hoogte van het natuurpark aan het strand bevinden. We volgen een slecht onderhouden bospad aan de brug, maar dat eindigt aan de droge stroom en de onderkant van de brug.

Op terugweg naar onze Manga, zien we rode lintjes aan een tak hangen, hier vertrekt een vrij kort wandelpad. We gaan het bos in en volgen dit, om op een mooi keienstrand uit te komen. Dit is wat we zochten!

Winter Harbour
Via een netwerk aan smalle ‘logging’ wegen, rijden we naar onze volgende bestemming. Onderweg komen we 5 logging trucks tegen, de laatste stopt en vertelt dat we voor vandaag goed zijn. Er zullen geen vrachten meer volgen. Het voelt als een opluchting, dat we niet meer de ganse tijd moeten letten op de passeerplekjes, om eventueel achteruit naartoe te rijden. Eigenlijk valt het allemaal wel mee, maar het blijft een beetje spannend. Achter elke bocht of helling, kan immers een mastodont met boomstammen tevoorschijn komen.

Zo bereiken we Winter Harbour, gelegen aan de Forward fjord. Dit is een ingeslapen dorp, met een vissershaventje, waar slechts een 10-tal mensen wonen. Verder zijn er wat vakantiehuisjes, caravans en chaletjes, die gebruikt worden in de zomer.

Voor we het dorpje inrijden, moeten we over een aantal korte, zeer steile heuveltjes. Uitzicht wat ons aan de overkant tegemoetkomt, is er niet. En hier kruisen ons toch enkele voertuigen.

We parkeren aan het einde van het dorpje, bij de General Store, een groot groen gebouw, dat dienst doet als winkel, maar ook hotelkamers verhuurt, een camping uitbaat en (vissers)boottochten aanbiedt. Na even zoeken, vinden we aan de rand van het bos een onduidelijk pad. Eenmaal in het bos, kunnen we het beter volgen, opnieuw moeten we op de modder letten. We beklimmen een heuvel, staan plots voor een steile afdaling. In onze brochure wordt gesproken over steile trappen. Wel, de trappen worden gevormd door gladde boomwortels, een touw is voorzien als hulpmiddel. Opnieuw komen we op een keienstrand, overdekt met zeewier. Toch weer telkens anders.

Omdat we geen zin hebben het pad opnieuw te volgen, wandelen we via het strand terug naar het haventje. Dit blijkt niet zo voorzien, we vinden tussen het dichte groen geen pad. Wel staan er wat verlaten strandhuisjes, met een steiger. We bedenken dat die toch met een auto bereikbaar moeten zijn, dus … Via zo ’n steiger komen we in de tuin van het laatste huisje terecht, van daar volgen we een bosweg naar het dorpje. Dit is wellicht niet de bedoeling, maar onze opzet is geslaagd!

Nog even rondkijken bij het haventje, voor we het dorpje verlaten.

Grant Bay
De laatste bestemming voor vandaag is Grant Bay BC Recreation Site. Hier zullen we de beloftevolle wandeling maken, naar een uitgestrekt wit zandstrand langs een baai.

Het grijze weer met buitjes van deze ochtend, heeft plaatsgemaakt voor de zon. Dit doet de wegen al vlug een beetje drogen. Net voorbij de kruising voor Grant Bay, stopt een pick-up truck. De man die duidelijk van een boomkap werf komt, vraagt ons of we wel weten waar naartoe we op weg zijn. Marc antwoordt verwonderd, ja.

De weg is smal. We klimmen vrij hoog, om opnieuw af te dalen naar bijna zeeniveau. Ook hier hebben we weinig zicht van wat voor ons komt, de hellingen zijn nog steiler en langer dan deze voor Winter Harbour. Tijdens de 13 km lange rit over deze zijroute, komen we geen enkel voertuig meer tegen. De parking aan het einde van de weg ligt er verlaten bij. Een leuke overnachtingsplek. Vandaag kwamen we niet enkel 5 logging voertuigen tegen, … het went. Maar ook 3 zwarte beren. Een geslaagde dag dus!

Voor we ons uiterst rustige slaapplaatsje verlaten, maken we ’s ochtends een wandeling. Eenmaal door het mooie bos, komen we uit op een schitterend wit zandstrand in een brede baai, Grant Bay. Dit nodigt uit tot een strandwandeling, we klauteren op de rotsen aan het einde van de baai en blijven er een poosje genieten van de omgeving.

Daarna keren we terug richting beschaving, om onderweg nog een laatste keer te overnachten, bij Nahwitti Lake. Ditmaal zagen we opnieuw 3 zwarte beren, wat zijn ze schuchter. We kregen geen enkele kans een foto te maken. Eenmaal in het dichte bos zijn ze onzichtbaar.

Port Hardy
Opnieuw doen we boodschappen en dumpen we onze afvalwaters in Port Hardy. Ditmaal gunnen we het plaatsje wat meer aandacht. We nemen een kijkje aan zee, wandelen naar een zalmkwekerij en een estuarium aan het einde van een mooie baai.

Iets zuidelijk ligt het dorpje Fort Rupert, waar de cultuur van de oorspronkelijke eilandbevolking nog leeft. Hier zien we kleurrijke totempalen, muurschilderingen, … vooral het schooltje en het Big House (gemeenschapsgebouw) zijn hiervan mooie voorbeelden. Aan de overkant bezoeken we de typische begraafplaats, de graven en hun inscripties zijn boeiend om zien.

We eindigen ons rondje in het noorden, op ons leuke slaapplaatsje in Port McNeill. Ditmaal worden we verwelkomd door twee blauwe reigers die door het water waden, het is laag tij.

OVERNACHTINGEN:
PORT MCNEILL – PARKING AAN DE HAVEN
Coördinaten: 50.588697 – 127.093963
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Een onverhard terrein aan de rand van de baai, met zicht op de haven. Mooie rustige plaats, geen voorzieningen.
Minpunten: /

MARBLE RIVER – BC RECREATION SITE CAMPGROUND
Coördinaten: 50.532271 – 127.432045
PRIJS: Gratis.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Mooie groene omgeving, aan een rivier. Camping in het bos, met droge toiletten.
Minpunten: Niet veel zonnige plekjes.

THREE ISLE LAKE – BC RECREATION SITE CAMPGROUND
Coördinaten: 50.448192 – 127.214571
PRIJS: Gratis.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Kleine open plek aan de rand van het meer. Met schitterend uitzicht, banken, tafels en vuurring, goed om te overnachten. Niet meer dan 2 plaatsjes. Helling waar bootjes te water kunnen gelaten worden, niet onderhouden. Geen voorzieningen. Er ligt vers gekapt hout bij de vuurring, klaar voor het kampvuur.
Minpunten: /

CAPE SCOTT PROVINCIAL PARK – PARKING
Coördinaten: 50.685119 – 128.251453
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 3/5
COMMENTAAR:
Eigenlijk mag hier niet worden overnacht, we blijven echter hier omdat het ons werd aangeraden door het Visitor Center in Port Hardy, zonder dat we ernaar vroegen. We vroegen het nogmaals voor de zekerheid. Op de parking staan veel voertuigen van wandelaars, een aantal maken meerdaagse tochten in het park, met tent. Een lager gelegen deel van de parking is voorzien voor grotere voertuigen. We parkeren daar, uit het zicht.
Niet ver terug zijn twee campings langs de weg gelegen, de San Josef Heritage Park Campground is commercieel uitgebaat (10 CAD per nacht). Wat verder terug bevindt zich een BC Recreation Site, waar men gratis mag kamperen (Coördinaten: 50.684361 – 128.240330). Mochten we geweten hebben van het verbod op de parking, dan zouden we daar zijn gestopt vandaag.
Minpunten: Bordjes: No overnight camping !

RAFT COVE PROVINCIAL PARK – PARKING
Coördinaten: 50.602123 – 128.243310
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Zeer rustige parking in de natuur, in een verlaten omgeving. Geen voorzieningen. Van hieruit vertrekt een bospad naar een mooi strand.
Minpunten: /

GRANT BAY BC RECREATION SITE – PARKING
Coördinaten: 50.484815 – 128.097217
PRIJS: N.v.t.
SCORE: 5/5
COMMENTAAR:
Zonnige open plaats, in een mooie groene omgeving. We zien onderweg hiernaartoe niemand, ook ter plaatse zijn we alleen. Geen voorzieningen. Van hieruit vertrekt een kort bospad naar een wit zandstrand aan een grote baai.
Minpunten: /

NAHWITTI LAKE BC RECREATION SITE – CAMPING
Coördinaten: 50.704391 – 127.862930
PRIJS: Gratis.
SCORE: 4/5
COMMENTAAR:
Enkele kampeerplaatsjes in het bos, met weinig zon. Een afdak, banken en tafels zijn voorzien. Geen plaatsjes aan de rand het meer, zeer beperkt uitzicht erop, tussen de bomen door. Krappe weggetjes en plaatsjes, moeilijk om te draaien met een grotere camper.
Minpunten: Geluiden van de weg vlakbij.

SANI DUMP:
Port Hardy – Haven: Dumpstation met drinkwater.
Prijs: Gratis.
Coördinaten: 50.716336 – 127.494532

GEREDEN TRAJECT:
Campbell River – Port McNeill, 209 km
Island Hwy, n° 19 – Campbell Way – West Main Line
Bochtige heuvelachtige weg, zeer rustig. Vlot rijden.

Port McNeill – Port Hardy – Marble River, 86 km
West Main Line – Campbell Way – Island Hwy, n° 19 – div. straten Port Hardy – Island Hwy, n° 19 – Hwy n° 30
Bochtige heuvelachtige weg, zeer rustig. Vlot rijden.

Marble River – Port Alice – Link River Regional Park (betalende camping) – BC Recreation Sites (kleine gratis campings): Eternal Fountain / Devils Bath / Kathleen Lake / Trout Lake / Three Isle Lake, 70 km
Hwy n° 30 – Marine Drive – Hwy n° 30 – Alice Lake Main – Merry Widow Rd – Keogh Main Line
Hwy 30: bochtige heuvelachtige weg, zeer rustig. Vlot rijden.
De andere wegen zijn onverhard en maken deel uit van de Alice Lake Loop. Het eerste deel is een zandweg met diepe putten, nat en soms wat modderig. Het volgende deel is bedekt met kiezel, nog steeds regelmatig diepe putten, maar het rijdt aangenamer. Hier en daar stukken die ‘hersteld’ zijn, met dikke scherpe stenen. Langzaam traject, waarop ook zwaar vrachtvervoer rijdt (7d. per week), met boomstammen en rotsblokken. Deze krijgen voorrang, men kan ze niet kruisen, dus moet het andere voertuig achteruit tot een inham om ze te laten passeren.

Three Isle Lake – Port McNeill – Cluxewe – Port McNeill, 43 km
Keogh Main Line – West Mail Line – div. straten in Port McNeill – Island Highway, n° 19 – Zijweg naar Cluxewe Resort – Island Highway, n° 19 – West Main Line
Vervolg van de zeer rustige onverharde wegen, dit gedeelte ligt vrij goed. Het wegdek wordt zeer stoffig, omdat de regen van twee dagen geleden nu volledig opgedroogd is.
Straten in het dorp en de Highway liggen goed en rustig.

Port McNeill – Cluxewe – Port Hardy – Holberg – Cape Scott, 128 km
West Main Line – Broughton Boulevard – Campbell Way – Island Highway, n° 19 – Zijweg naar Cluxewe Salt Marsh Trail – Island Highway, n° 19 – Market Street – Island Highway, n° 19 – Holberg Road – Winter Harbour Road – San Josef Main Line
Straten in het dorp en de Highway liggen goed en rustig, op een kort stukje na, vlak voor Port Hardy.
De zijweg naar Cluxewe is een smalle zandweg, gebruikt voor logging. Deze ligt zeer goed.
De ‘logging’ zandwegen van Port Hardy naar Cape Scott zijn minder goed van kwaliteit, deels zeer smal en met veel putten. Kruisen van vrachtwagens is onmogelijk. De andere voertuigen moeten voor hen opzij, gebruik makend van kleine passeerplekjes. Indien nodig moet men hiervoor een stuk achteruit rijden.

Cape Scott – The Bernt Ronning’s Garden – Raft Cove, 19 km
San Josef Main Line – Ronning Main Line
De ‘logging’ zandwegen zijn vrij smal en met diepe putten. Kruisen van vrachtwagens of andere voertuigen is onmogelijk. De logging vrachtwagens hebben absolute voorrang, alle andere voertuigen moeten voor hen opzij, gebruik makend van vele kleine passeerplekjes. Indien nodig moet men hiervoor een stuk achteruit rijden.

Raft Cove – Cape Pallmerston – Winter Harbour – Grant Bay, 67 km
Ronning Main Line – San Josef Main Line – Winter Harbour Road – West Main Line
De ‘logging’ zandwegen zijn vrij smal en met diepe putten. Kruisen van vrachtwagens of andere voertuigen is onmogelijk. De logging vrachtwagens hebben absolute voorrang, alle andere voertuigen moeten voor hen opzij, gebruik makend van vele kleine passeerplekjes. Indien nodig moet men hiervoor een stuk achteruit rijden.
Na de overvloedige regen van de laatste dagen, ligt het grootste deel van deze wegen vrij nat en modderig, dit waar de logging vrachtwagens rijden. Gelukkig niet echt glad. De korte stukken die verder gaan tot aan de natuurparken, zijn met donkergrijze steenslag bedekt.

Grant Bay – Holberg – Nahwitti Lake, 58 km
West Main Line – Winter Harbour Road – Holberg Road
We keren terug langs dezelfde wegen als de heenrit. De wegen zijn bijna overal opgedroogd, na ½ dag zon, dit maakt ze vrij stoffig.

Nahwitti Lake – Port Hardy – Fort Rupert – Port McNeill, 82 km
Holberg Road – Island Highway, n° 19 – straten in Port Hardy – Island Highway, n° 19 – Byng Road – Beaver Harbour Road – Tsakis Way – Beaver Harbour Road – Byng Road – Fort Rupert Road – Island Highway, n° 19 – Campbell Way – Broughton Boulevard – West Main Line
We keren verder terug langs dezelfde wegen als de heenrit. Dit gedeelte van de Holberg Road, is een echte gravelweg en ligt zeer stoffig. Diepe putten en hier en daar wat ribbels (washboard). We vinden dit het minst aangename deel om rijden. Er wordt aan gewerkt.
De andere wegen liggen vrij goed en rustig. Toch is het steeds opletten, voor een enkele diepe put in het wegdek.

EXCURSIES:
PORT ALICE – SEA WALK
Havendorpje aan de fjord Neroutsos. Zeer rustig, ingeslapen. We maken er een korte wandeling langs het water, er zouden vaak rivierotters te zien zijn.
SCORE: 3/5
INKOM: Gratis.
INFORMATIE:
Toerismekantoor in het dorp.
We krijgen er een plannetje van Port Alice. Eveneens informatie over de onverharde wegen in deze regio, die toelaten langs mooie plaatsjes te passeren, bvb. Alice Lake Loop.
PARKING:
Diverse plaatsen in het dorpje.
Aan het Visitor Center.
Coördinaten: 50.426384 – 127.487956
Aan de Sea Walk wandeling.
Coördinaten: 50.419595 – 127.481940

ALICE LAKE LOOP
Prachtige rondrit over onverharde wegen (zie hoger, gereden traject). Hierbij rijdt men voornamelijk door bossen en komt langs een aantal bijzondere plaatsen, mooie meren en rivieren. Bij de aandachtspunten zijn soms korte wandelpaadjes. Telkens zijn er BC Recreation Sites, waar men kan picknicken en/of overnachten. Er zijn geen voorzieningen.
Link River Regional Park: betalende camping, langs Alice Lake.
Coördinaten: 50.437569 – 127.393323
Eternal Fountain BC Recreation Site: ondergrondse rivier, met waterval. Een kort paadje loopt door het bos langs deze merkwaardige plek. Informatieborden. Deze site ligt in een zijweg, 2-tal km van ons traject af, terug langs dezelfde weg.
Coördinaten: 50.424307 – 127.338826
Devils Bath BC Recreation Site: Grote ronde sinkhole, gevuld met water, waarop boomstammen drijven.
Coördinaten: 50.395258 – 127.306161
Katheen Lake BC Recreation Site: Mooi groot meer.
Coördinaten: 50.393395 – 127.265085
Trout Lake BC Recreation Site: Mooi meertje, korte wandeling langs de oever. Grote voertuigen kunnen niet tot aan het meer rijden, maar moeten parkeren aan de wegkant en te voet het korte paadje afwandelen.
Coördinaten: 50.349032 – 127.223533
Maynard Lake BC Recreation Site: Mooi groot meer, met (besneeuwde) bergen op de achtergrond.
Coördinaten: 50.393680 – 127.209143
Three Isle Lake BC Recreation Site: Mooi meer met in het midden 3 eilandjes. Prachtig parkeerplaatsje aan de rand van het meer, iets van de weg verwijderd.
Coördinaten: 50.448192 – 127.214571
Clint Beek BC Recreation Site: xxx
Coördinaten: 50.494118 – 127.171720
SCORE: 4/5
INKOM: Gratis.
INFORMATIE:
Toerismekantoor in Port Alice. Plannetje met ingekleurde route verkrijgbaar, waarop de mooie stopplaatsen zijn vermeld.
PARKING:
Hier en daar langs de wegkant.
Bij alle mooie plekjes waar kan gestopt worden.

CLUXEWE – SALT MARSH TRAIL
Boswandeling naar het strand, zeer rustig en mooi uitzicht op het einde. Geen must see, doch leuk om de benen even te strekken.
SCORE: 3/5
INKOM: Gratis.
PARKING:
Aan het einde van de bosweg, kleine parking.
Coördinaten: 50.617988 – 127.211030

CAPE SCOTT PROVINCIAL PARK – SAN JOSEF BAY TRAIL
Een zeer goed onderhouden wandelpad loopt door een schitterend bos naar het strand in een mooie baai. We wandelen dit pad en nog tot het einde van de baai over het strand (naar rechts). Een mooie plaats, met rotseilanden in zee, mooie rotspilaren en -grotten op het strand. Lengte van het bospad tot aan het strand: 2,6 km enkel.
Cape Scott Trail: Nadien wandelen we nog een eind de Cape Scott Trail, met de bedoeling aan Eric Lake uit te komen (3,3 km enkel van bij de parking). Het ganse Cape Scott pad naar de gelijknamige vuurtoren is te lang om in 1 dag te wandelen (22,6 km enkel), men raadt hiervoor 4 – 5 dagen aan, onderweg kan worden gekampeerd (10 CAD pp. per nacht). Ook dit pad gaat door een schitterende bosomgeving. Maar het ligt er zeer slecht bij, waarschijnlijk door de overvloedige regen van de twee laatste dagen. Het pad staat op vele plaatsen onder water, tussenin is het een dikke modderbrij. Boomstammetjes helpen om deze te overbruggen, soms niet evident.
SCORE: 5/5
INKOM: Gratis.
INFORMATIE:
Toerismekantoor in Port Hardy.
We gebruiken een boekje met beschrijving van wandelingen / bezienswaardigheden in de noordelijke regio van Vancouver Island: Off the beaten path.
Coördinaten: 50.723109 – 127.491850
PARKING:
Aan het begin van de wandelingen, op het einde van een onverharde ‘logging’ weg.
Coördinaten: 50.685119 – 128.251453

THE BERNT RONNING GARDEN
Interessante tuin, op een open terrein midden in het regenwoud, met planten en bomen uit de ganse wereld. Mooi en vooral zeer rustig. Leuk om eens rond te wandelen. Plannetjes en een woordje uitleg over de tuin liggen in een bakje bij het huis, men kan zich er gratis van bedienen.
SCORE: 5/5
INKOM: Gratis.
INFORMATIE:
Toerismekantoor in Port Hardy.
We gebruiken een boekje met beschrijving van wandelingen / bezienswaardigheden in de noordelijke regio van Vancouver Island: Off the beaten path.
Coördinaten: 50.723109 – 127.491850
PARKING:
In een kort zijstraatje, kleine parking. Vanaf daar moet nog 800 meter worden gewandeld naar de tuin, over een bosweg.
Coördinaten: 50.671059 – 128.178990

RAFT COVE PROVINCIAL PARK – RAFT COVE TRAIL
Een minder goed onderhouden bospad naar een mooi strand. Moeilijk pad over boomwortels en stammen, soms klauteren, steeds opletten voor diepe modder. Lengte: 2 km (enkel).
Doch halfweg het pad komen we op een open plek, waar opnieuw een informatiebord staat, met de aanduiding dat we op de parking zijn aangekomen, van hieruit nog 2 km. We veronderstellen dat dit de oorspronkelijke parking was (ligt langs een overwoekerde weg) en dat de wandeling gewoon een stuk langer is geworden.
SCORE: 4/5
INKOM: Gratis.
INFORMATIE:
Toerismekantoor in Port Hardy.
We gebruiken een boekje met beschrijving van wandelingen / bezienswaardigheden in de noordelijke regio van Vancouver Island: Off the beaten path.
Coördinaten: 50.723109 – 127.491850
PARKING:
Aan het begin van de wandelingen, langs een onverharde ‘logging’ weg.
Coördinaten: 50.602123 – 128.243310

CAPE PALMERSTON BC RECREATION SITE – PALMERSTON TRAIL
Kort wandelpad door het bos naar een mooi keienstrand.
De eigenlijke trailparking is niet bereikbaar, omdat een betonnen brug is ingezakt. Een kort eindje ervoor ligt een boomstam over de weg, waarop staat: ‘dead end’. Daar kan men zijn voertuig draaien en parkeren.
Vlak voor de brug vertrekt een bospad naar links, maar dat blijkt niet echt onderhouden en we geraken niet aan het strand.
Doch halfweg tussen de parkeerplek en de brug, vertrekt een ander pad, dat ons vlot naar het strand brengt. Herkenbaar aan rode lintjes die aan een tak hangen.
SCORE: 4/5
INKOM: Gratis.
INFORMATIE:
Toerismekantoor in Port Hardy.
We gebruiken een boekje met beschrijving van wandelingen / bezienswaardigheden in de noordelijke regio van Vancouver Island: Off the beaten path.
Coördinaten: 50.723109 – 127.491850
PARKING:
Langs de wegkant, voor de boomstam die over de weg ligt: ‘dead end’. Iets verder is een betonnen brug ingezakt, de weg stopt hier echt.
Coördinaten: 50.50.605601 – 128.269080

WINTER HARBOUR – BOTEL PARK TRAIL
Een minder goed onderhouden bospad naar een keienstrand, begroeid met algen. Het pad klimt over een heuvel, daalt vrij steil naar het strand over boomwortels. Touw om zich aan vast te houden. Modderig. Lengte: 1 km (enkel).
Het begin van het pad is niet zo gemakkelijk te vinden. Het vertrekt aan de zijkant van een camperpark, het bos in. Er staat een bord met aanduiding, enkele meters verder duikt het pad het bos in.
We volgen de baai over het strand en proberen zo terug te keren naar het haventje. Doch er is geen pad. Via een steiger, komen we in de tuin van het laatste ‘verlaten’ strandhuisje, waar een bosweggetje naar het dorpje vertrekt.
SCORE: 4/5
INKOM: Gratis.
INFORMATIE:
Toerismekantoor in Port Hardy.
We gebruiken een boekje met beschrijving van wandelingen / bezienswaardigheden in de noordelijke regio van Vancouver Island: Off the beaten path.
Coördinaten: 50.723109 – 127.491850
PARKING:
Aan de General Store, een groot groen gebouw links aan het einde van de weg.
Coördinaten: 50.511048 – 128.029880

GRANT BAY BC RECREATION SITE – GRANT BAY TRAIL
Bospad naar een prachtig wit zandstrand in een brede baai. Het pad ligt vrij goed, door doeken die overal op de grond liggen, ze houden de modder tegen. Zeer mooi voor een relaxte strandwandeling, te kanoën op zee of te kamperen met een tentje op het strand. Uiterst rustig, we zijn hier alleen. Lengte bospad: 500 m (enkel).
SCORE: 5/5
INKOM: Gratis.
INFORMATIE:
Toerismekantoor in Port Hardy.
We gebruiken een boekje met beschrijving van wandelingen / bezienswaardigheden in de noordelijke regio van Vancouver Island: Off the beaten path.
Coördinaten: 50.723109 – 127.491850
PARKING:
Aan het einde van een onverharde ‘logging’ weg.
Coördinaten: 50.484815 – 128.097217

PORT HARDY – ZALM HATCHERY
Zalm wordt hier aan de rivier opgevangen en gevolgd. Rondleidingen zijn mogelijk.
Coördinaten: 50.690196 – 127.487007 (gelegen aan een camping)
SCORE: 3/5
INKOM: 6 CAD pp.
INFORMATIE:
Toerismekantoor in Port Hardy.
Coördinaten: 50.723109 – 127.491850
PARKING:
Wandeling ernaartoe kan worden gemaakt vanaf de haven in Port Hardy, daar is een betaalparking (5,3 CAD / dag).
Coördinaten: 50.714865 – 127.494344
We parkeren buiten het dorp, op een kleine gratis parking. Hier passeert het wandelpad.
Coördinaten: 50.697708 – 127.483169

PORT HARDY – ESTUARIUM
Mooi natuurgebied aan het einde van een brede baai. Banken op een brug, waar men vogels kan spotten. We zien blauwe reigers en Bald Eagles.
Coördinaten: 50.700593 – 127.470846
SCORE: 4/5
INKOM:
INFORMATIE:
Toerismekantoor in Port Hardy.
Coördinaten: 50.723109 – 127.491850
PARKING:
Wandeling ernaartoe kan worden gemaakt vanaf de haven in Port Hardy, daar is een betaalparking (5,3 CAD / dag).
Coördinaten: 50.714865 – 127.494344
We parkeren buiten het dorp, op een kleine gratis parking. Hier passeert het wandelpad.
Coördinaten: 50.697708 – 127.483169

FORT RUPERT – NATIVE BEGRAAFPLAATS / BIG HOUSE
Begraafplaats, gemeenschapshuis en schooltje versierd met totempalen en muurschilderingen uit de oude eilandcultuur. Mooi om zien. Het uitzicht op zee, met de achterliggende besneeuwde bergtoppen is ook de moeite.
SCORE: 5/5
INKOM: Gratis.
INFORMATIE:
Toerismekantoor in Port Hardy.
Coördinaten: 50.723109 – 127.491850
PARKING:
Dorp Fort Rupert, naast Big House, tegenover de begraafplaats.
Coördinaten: 50.694806 – 127.408308