Reisverhaal «Dhaka (3)»
Azië - deel 3
|
Bangladesh
|
0 Reacties
17 September 2013
-
Laatste Aanpassing 09 Oktober 2013
Voor we Bangladesh verlaten, keren we opnieuw terug naar Dhaka, met de bedoeling tijdens onze laatste 2 dagen Bangladesh de stad en zijn omgeving uiteindelijk te gaan verkennen.
Om 6.30 u ’s ochtends komt de chauffeur ons oppikken aan ons hotel te Mongla, om ons naar Morrelganj te brengen. Daar vangt de rivierboot Rocket zijn tocht aan naar Dhaka.
In de koloniale tijd dienden de Rocket boten om hooggeplaatste personen te vervoeren. Momenteel wordt een tocht op deze oude raderboot, met zijn grote radwielen in Mississippi stijl, als uiterst ‘romantisch’ beschreven.
Wie in eerste klasse reist heeft een eigen cabine, met A/C, wasbak en bureautje en wordt op zijn wenken bediend door de crew. Echt comfortabel is de oude ijzeren boot niet, maar de sfeer vergoedt alles. Andere passagiers hebben totaal geen comfort, zitten en slapen op de vloer, overal waar ze maar een plaatsje kunnen vinden op de overvolle boot. Stoelen of zetels zijn niet voorzien. De boot stopt tijdens zijn traject op vele plaatsen, waar passagiers op en afstappen.
Eerst genieten we nog van de autorit door het bijzonder mooie natuurlandschap. Het laatste deel van de weg ligt er echt zeer slecht bij, we vorderen langzaam en kijken af en toe op ons uurwerk. De boot vertrekt om 9.30 u stipt.
Tot onze chauffeur ons vraagt te mogen stoppen voor ‘thee’. Er rest ons niet echt veel tijd mee, we weten niet hoe ver we nog moeten rijden, dus zeggen we hem eerst verder te rijden.
Als we eindelijk in het dorp Morrelganj aankomen, vraagt hij om eerst te ontbijten, omdat hij toch zeer snel heeft gereden. Opnieuw vragen we hem om verder te rijden, we willen eerst onze boottickets ophalen en zeker zijn dat we in de buurt van de boot zijn aangekomen. Hij doet wat moeilijk. Er rest ons ondertussen nog 30 min., we kunnen wel aannemen dat hij dorst en honger heeft, maar we willen echt onze boot niet missen.
Morrend wijst hij ons dat we rechtdoor moeten gaan, maar de hotelmanager beloofde ons dat de chauffeur zou meegaan om de tickets op te halen en ons dan naar de boot zou begeleiden. Dus dat verwachten we dan ook van hem. Hij begint wat te brommen en laat het woord ‘tip’ vallen.
Op dat moment gaat zijn GMS. We vermoeden dat het hotel hem belt om een en ander te checken, want het woord ‘ticket’ valt. Hij parkeert zijn auto aan de wegkant en stapt mee verder met ons door de drukte, in de richting van de rivier.
Daar aangekomen, zien we onze ‘Rocket’ een eind verderop aan de overkant van de rivier liggen. Hij wijst weerom, gebaart naar de ferry, maar weigert er mee op te stappen om naar de overkant te varen. We vertrouwen dit niet, zijn helemaal niet zeker dat die ferry naar de juiste plaats zal varen. Niemand spreekt hier Engels, dus we kunnen geen uitleg vragen. Marc vraagt de chauffeur het hotel te bellen, zodat de manager hem kan toelichten wat we hebben afgesproken. Dit weigert hij, blijft discussiëren, zegt dat we een privé bootje moeten huren en naar de Rocket varen, waar we onze tickets moeten halen is nog steeds niet duidelijk.
Na een hevige discussie, wat over en weer getelefoneer, krijgen we de hotelmanager uiteindelijk toch aan de lijn. De chauffeur moet een bootje huren en ons laten afzetten bij de boot, de tickets zullen ter plaatse worden gebracht. Zo gezegd zijnde, komen we juist op tijd aan bij de boot, waar we met de tickets worden opgewacht en mogen overstappen. Een spannend begin !
Vanaf dan verloopt onze terugtocht zeer relax. Er zijn 8 kajuiten voorzien op het bovendek, rondom een eet- en zitruimte, die uitgeeft op een open zitplaats vooraan de boot. Dit alles is enkel toegankelijk voor de passagiers die in 1ste klasse reizen. We installeren ons op het dek en laten de rivier en zijn omgeving aan ons voorbijglijden. Het is zeer rustig, we genieten van elk moment op de boot. Het personeel legt ons de ganse dag in de watten, de kapitein komt af en toe even babbelen. We zijn de enige buitenlanders aan boord.
De Rocket legt aan bij vele kleine pontons, waar passagiers in- en uitstappen. De kleurrijke drukte op deze aanlegplaatsen is boeiend om zien.
Gans de dag zien we het prachtige groene landschap aan ons voorbijglijden, met zijn vissersbootjes op de brede rivier, sloepjes die volgeladen zijn met alle mogelijke goederen, dorpjes langs de oevers, het leven langs de waterkant. We worden vriendelijk toegeroepen door mensen met lachende gezichten die zich langs de oevers en in kleine vissers- of goederenbootjes op de rivier bevinden.
Wanneer Herlinde na het avondeten de bureaulade in onze kajuit opentrekt, blijkt daarin een muis te zitten. Het diertje schrikt waarschijnlijk even erg als Herlinde zelf. We verwittigen iemand van de crew, die een spray in de kajuit rondspuit, we moeten 10 min. wachten. Of dit effectief is, alvast de stank is onverdraaglijk en niet enkel gedurende 10 min. Voor we gaan slapen moeten we opnieuw iemand roepen, die met een citronellageur de stank wat vermindert.
’s Avonds zitten we een tijdje buiten, het is pikdonker, we drijven rustig verder over de brede rivier, te genieten van een zeer bijzondere sfeer.
We worden vroeg wakker, installeren ons vlug opnieuw op het dek voor het laatste deel van de tocht. Een heel andere omgeving, met industrie, steenbakkerijtjes langs de waterkant, vrachtschepen, ferryboten, betonnen huizen, grote gebouwen, het wordt drukker en drukker. We naderen langzaamaan de hoofdstad Dhaka.
Voor we uitstappen, komt de kapitein vriendelijk afscheid nemen.
Een jonge man vraagt ons waar we naartoe gaan. Hij verwittigt ons dat er nationale betogingen zijn uitgebroken gisteren, met veel geweld overal in het land. Deze zullen nog 2 dagen duren, het kan gevaarlijk zijn in een aantal buurten van de stad.
We zoeken een rickshaw voor de verplaatsing naar ons hotel. Onderweg zien we geen enkele auto, een enkele bus, minder rickshaws dan normaal, wel veel zwaar gewapende politieagenten in gevechtsuitrusting. Eenmaal in het hotel, raadt de manager ons aan niet ver weg te gaan. De buurt is veilig, maar de rest van de stad niet. Wanneer we iets te eten gaan halen, zien we nog steeds zeer veel politieposten in de lege straten. Dit doet ons berusten in het feit dat we de laatste 2 dagen beter niet te ver weg gaan en een bezoek aan de stad en zijn omgeving moeten vergeten.
’s Avonds zien we op de nieuwsberichten hoe o.a. auto’s in brand worden gestoken, rookbommen geworpen, stenen gegooid, … Men spreekt van vele gewonden, een politieman ernstig, een rickshaw chauffeur gedood.
ACCOMMODATIE:
TROPICAL DAISY – service appartments
Zie Dhaka (1).
ERNAARTOE / EXCURSIE:
Auto Mongla – Morrelganj, 3.500 BDT, 2 ¼ uren onderweg over deels zeer slechte weg. Op tijd bij de boot geraken met het openbaar vervoer is onmogelijk, een auto huren vrij duur. Maar we willen niets missen en vanaf de start in Morrelganj de schitterende boottocht met de Rocket meemaken, niet van de tussenhaven Hularhat, die vlotter bereikbaar is. We huren deze auto via het hotel in Mongla, maken goede afspraken met de hotelmanager, waar we nadien blij om zijn. De chauffeur spreekt beperkt Engels als het hem uitkomt en doet moeilijk op het einde.
Rocket Morrelganj – Dhaka, 3.400 BDT cabine 1ste klasse A/C + 100 BDT voor de reservatie, 23 uren onderweg. We boeken deze boottocht via het hotel in Mongla, de betaling gebeurt van daaruit, de tickets moeten worden opgehaald voor vertrek in Morrelganj. De boot vertrekt stipt om 9.30 u. We raden iedereen aan om deze tocht te maken, maar wel in 1ste klasse.
Alle maaltijden zijn op de boot verkrijgbaar en lekker, we vinden ze wel duur. Bij de afrekening vraagt men bovendien nog extra’s voor het personeel.
SCORE: 5/5
Rickshaw Dhaka Sadarghat – hotel, 250 BDT, 30 min.
