Reisverhaal «Represa Yacyretá »
Argentinië
|
0 Reacties
15 Juli 2022
-
Laatste Aanpassing 11 Augustus 2022
15 – 19 juli 2022
Traject: Misión Santa María la Mayor – Virasoro – Ituzaingó
Onderweg naar ...
Van bij de missiepost Misión Santa Mariá Mayor rijden we verder zuidwaarts. Deze rit brengt ons door landbouwgebied en kleine dorpjes. In het stadje Virasoro stoppen we bij het toerisme kantoor om ons te informeren over het Iberá Parque Nacional. Na enkele dagen met veel regen, liggen de lange onverharde kleiwegen daarnaartoe wellicht zeer modderig en glad. Een collega camper met 4x4 reed zich meermaals vast op dit traject, veel passage was er niet om hem te helpen. Er wordt meer regen voorspeld de komende dagen. We verkiezen aldus om het zekere voor het onzekere te nemen en even te wachten tot deze wegen wat opgedroogd zullen zijn. Zo kunnen we bovendien genieten van het park bij zonnig weer.
Ons traject wordt herbekeken, zodat we toch morgen verder kunnen rijden.
Ituzaingó
Er volgt een nacht van zeer hevig onweer, overvloedige regen, dikke hagelstenen en elektriciteitspanne … slapen doen we niet veel. Hierdoor wordt bevestigd dat we beter niet onmiddellijk de rode zandwegen gaan opzoeken.
We doen enkele boodschappen en rijden verder, terwijl het de ganse tijd donker blijft miezeren in combinatie met veel wind. Dergelijk guur en deprimerend weer zijn we niet gewoon tijdens onze reizen in Zuid-Amerika.
Een zeer rustige route brengt ons naar Ituzaingó. Ook hier zoeken we eerst het toerisme kantoor op, voor wat informatie over de mogelijkheden in het Iberá PN aan deze kant en over de stuwdam op de Paraná rivier hier vlakbij.
Het vrij toeristische grensstadje is gelegen aan de oever van de Rio Paraná. Men heeft meerdere stranden aangelegd, met bijhorende faciliteiten. Dit lokt vooral de lokale bevolking, mensen die ver van de zee wonen.
Represa Yacyretá museum
Omdat we moeten reserveren voor een bezoek aan de waterkrachtcentrale Yacyretá, rijden we naar het bijhorende Visitor Center. Daar bezoeken we het interessante museum, waarbij we veel boeiende informatie vinden over Represa Yacyretá en zijn omgeving. Een vriendelijke gids geeft wat extra toelichting. Dit is een goede voorbereiding, voor we morgen deze dam gaan bezoeken.
Represa Yacyretá
Aan de bouw van de hydro elektriciteitscentrale Yacyretá kende een zeer lang traject vooraf:
1905 – voor het eerst wordt bekeken hoe men waterkracht zou kunnen gebruiken voor het opwekken van energie, bij de samenvloeiing van de rivieren Rio Paraná en Rio Paraguay.
1960 – goedkeuring van een eerste algemeen plan van de studies voor de bouw van een hydro elektriciteitscentrale.
1964 – de overheden van Argentinië en Paraguay starten met het overleg betreffende een gezamenlijk project voor de bouw van de hydro elektriciteitscentrale Yacyretá.
1973 – ondertekening van samenwerkingscontract tussen Argentinië en Paraguay.
1980 – 1983 – de plannen worden besproken en uitgewerkt, een samenwerking tussen lokale en Europese studiebureaus.
1983 – start van de werken.
1994 – opstart van de eerste turbine.
1998 – opstart van de 20ste en laatste turbine.
2004 – goedkeuring van de volledig afgewerkte hydro elektriciteitscentrale Yacyretá.
2009 – stuwmeer bereikt een niveau van 80 meter boven de zeespiegel, levert 16.544 GWH op.
2011 – stuwmeer bereikt een niveau van 83 meter boven de zeespiegel, dat laat toe de maximale capaciteit van de centrale te genereren, 20.000 GWH.
2016 – record opbrengst, 21.627 GWH.
2017 – men start onderhandelingen van bijkomende hydro elektriciteitscentrale Aña Cuá, op dezelfde stuwdam, 15 km verderop.
2020 – opstart van het project voor de nieuwe centrale Aña Cuá, met 3 turbines, wat 9% extra stroom zal opleveren.
In december 1973 werd het contract ondertekend tussen Paraguay en Argentinië, voor de bouw van de Yacyretá hydro elektriciteitscentrale. Pas wanneer het stuwmeer een hoogte van 83 meter boven zeeniveau bereikt, kan de centrale optimaal functioneren en een opbrengst leveren van 20.000 GWH (GigaWattHours). Wat men in 2011 heeft kunnen waarmaken, na onteigeningen van extra gronden en woningen voor uitbreiding van het stuwmeer. Dan bereikt men een hoogteverschil van 23 meter, voor het water dat door de turbines stroomt. Dat is nog steeds niet indrukwekkend veel, in vergelijking met de stroomopwaarts gelegen Itaipú dam die meer dan 100 meter hoogteverschil bereikt. De mogelijkheden hier worden beperkt, door het vlakke landschap.
De dam is 30 km breed, om het risico op overstromingen door stuwmeer in te perken, werd een aarden dijk van 65 km toegevoegd. Het gebouw van de elektriciteitscentrale is 808 meter lang x 80 meter breed en bevat 20 Kaplan turbines van 21,3 meter hoog en een diameter van 9,5 meter. Een overlaat met 18 poorten naast de elektriciteitsgebouwen, kan 55.000 m3/sec doorlaten, een 2de overlaat op de plaats waar de oorspronkelijke rivierbedding zich bevond, Aña Cuá genaamd, kan nog eens 40.000 m3/sec doorlaten. Een sluis werd gebouwd om vrachtschepen (met capaciteit tot max. 365 containers) doorgang te verlenen.
Ruim op tijd komen we aan bij het Visitor Center, waar onze paspoorten worden geregistreerd. Dit is nodig, omdat we het land zullen verlaten tijdens ons bezoek aan de dam.
In 2019 werd hier een kleine officiële grenspost met Paraguay geopend (niet voor vrachtverkeer of autobussen). Doch deze werd ondertussen gesloten door te veel hinder voor de uitbating van de dam.
Het bezoek aan de Yacyretá stuwdam is boeiend, we krijgen reeds van bij het vertrek voortdurend uitleg van een gids die ons begeleid. Alle bijkomende vragen worden uitgebreid beantwoord.
Aan de bouw van de dam werkten 8.000 mensen tegelijkertijd. Onderweg komen we langs de verschillende locaties met accommodatie die werd voorzien voor deze mensen, veelal afkomstig uit Europa. Vooral Fransen en Italianen werkten aan deze dam, velen brachten hun familie mee. Er werden zelfs een Franse en een Italiaanse school geopend.
Bij deze dam hoort een sluis, waar schepen doorheen kunnen met tot 365 containers aan boord. Onze eerste stopplaats is bij de uitkijktoren naast die sluis, die sinds de uitbraak van Covid niet meer werd gebruikt.
We rijden verder over de dam, langs de machineplaats met de 20 turbines, waarboven zich de controlekamers bevinden. Eenmaal daar voorbij dalen we af naar een mooi uitzicht op de dam. Van de turbines zien we eigenlijk niets, enkel een buizenconstructie. Hier werkt men met ploegen van 400 mensen, in 3 shiften van 8 u per dag. Het personeel wordt voor de helft door beide landen voorzien, Paraguay en Argentinië.
Verspreid in deze dam bevinden zich 4 visliften, met bakken van 4 x 4 meter oppervlakte. Deze gaan tijdens de trekperiodes van de vissen om het uur op en neer, naargelang de behoefte. Op die manier worden de vissen beschermd en kunnen zij hun natuurlijke trek door de rivier verderzetten.
Op terugweg stoppen we nog een 3de keer, ditmaal bij de overlaat. 18 poorten kunnen worden geopend wanneer het waterpeil van het stuwmeer te hoog wordt.
De breedte van het stuwmeer is 25 km, terwijl de oorspronkelijke bedding van de rivier hier 2 km breed was. In de dam bevindt zich nog een tweede overlaat, 15 km hier vandaan, op de locatie waar de natuurlijke bedding van de rivier zich bevond, Aña Cuá. Deze overlaat staat bijna continu open. Er loopt een project om ook daar een volledige hydro elektriciteitscentrale te starten, met 3 turbines. Deze zal 10 % aan de stroomproductie van de bestaande centrale toevoegen, ofwel 2.000 GWH.
We stellen de vraag of het geen hinderend effect heeft, zo 2 stuwdammen na elkaar op deze rivier. Voor een tekort aan water zorgt dit nooit. Enkel wanneer bij de hoger gelegen Itaipú dam de overlaat wordt geopend, moet men hier goed opletten dat er geen overstromingen volgen. Dit kan worden vermeden door tijdig ook hier de overlaat te openen.
Het was een goed idee om na Itaipú ook de Yacyretá waterkrachtcentrale te bezoeken. Terwijl Itaipú een interessanter zicht geeft op de turbines, die daar zichtbaar zijn aan de buitenkant, krijgen we hier bij Yacyretá veel meer uitleg.
Marktje in Ituzaingó
Na ons bezoek aan Yacyretá rijden we naar het Visitor Center om op de parking te lunchen. In het park aan de overkant vindt een marktje plaats, waar lokale mensen wat producten verkopen. Een oranje hippiebusje, ingericht als camper, staat naast ons geparkeerd. Het Colombiaans gezinnetje dat hiermee reist, neemt deel aan het marktje. Zij verkopen koffie, waarbij ze per tas de prijs van 1 liter benzine rekenen. Dit varieert dus van land tot land. Een origineel idee …
We wandelen over het marktje en kopen er een stuk gebak. Wanneer we terugkeren naar Manga, komt een man ons vragen of ze bij het gebakjeskraam een foto van ons mogen maken voor op hun facebook pagina.
In Argentinië worden we opnieuw vaker aangesproken door de mensen, vaak zijn ze nieuwsgierig en stellen honderduit vragen, zowel over onze Manga als over ons zelf. Het zijn steeds leuke contacten. Manga trekt veel aandacht, doch waar het in de vorige landen eerder als attractie was, krijgen we hier meer gerichte vragen. Dit is ons eerste land in Zuid-Amerika waar men zelf veel met campers reist. Op het marktje vertelt een dame ons dat er zeer veel campers zijn bijgekomen tijdens de pandemie. Mensen konden hun huur niet meer betalen en kochten een camper om in te wonen.
Reserva Santa María
Aan de rand van het Yacyretá stuwmeer bevindt zich het Reserva Santa María, een 3.000 ha groot natuurgebied dat door de organisatie van de hydro elektriciteitscentrale wordt beheerd. Dit kan je enkel bezoeken met een gids. Ook hiervoor hebben we ons ingeschreven, er was enkel nog plaats voor de dag na ons bezoek aan de waterkrachtcentrale.
Om 8 u ’s ochtends vertrekken we met een kleine bus naar het reservaat. Er zijn nog 6 andere bezoekers op de bus. Hoe goed we de gids gisteren konden verstaan op de bus, hoe weinig we er vandaag van kunnen horen. Deze dame gebruikt geen microfoontje, mondmaskers worden nog steeds gedragen hier … en wij zitten helemaal achteraan. De Mercedes Sprinter bus is zeer lawaaierig tijdens het rijden.
Eenmaal we de oever van het stuwmeer bereiken, moet de chauffeur een poort openen om verder te kunnen. Hij heeft daarvan de sleutel. We rijden al vlug langzaam over een lange zandweg langs de oever. Hier zien we ontelbare vogels, 2 rivierotters, 3 kaaimannen, enkele groepjes capybara’s (waterzwijn, knaagdier, in het de Guarai taal betekent dit ‘heer van het gras’, 1,10 m 1,30 m lang, 35 à 65 kg), een pampa hert (110 cm – 130 cm groot), … Onlangs zijn in het park enkele poema’s geboren, maar die laten zich jammer genoeg niet zo snel zien.
Tot onze teleurstelling wordt aan het 300 meter lange plankenpad over het moeras, voorbij gereden. Nochtans, op de folder van de tour wordt hiervan een foto getoond. Was het te koud?
Al bij al hebben we heel veel moois gezien, gedurende deze 2 uur durende uitstap. Dit geeft ons nog meer zin om het uitgestrekte natuurgebied PN Iberá te gaan bezoeken.
Klaar voor het nationale park Iberá
We doen boodschappen om morgen het park in te rijden voor enkele dagen. De wegen zullen niet helemaal droog zijn. Al zijn we geen favoriet van rijden in dikke modder, we willen ervoor gaan. Tenslotte heeft Manga 4x4 en nu ook MUD banden.
Doch, in de late namiddag breekt opnieuw de zondvloed los, met bijhorend onweer en het duurt weerom meerdere uren. Er was wel regen voorspeld, maar we hoopten dat het beperkt zou blijven.
Wanneer we de volgende ochtend rondom ons de vele diepe plassen op de onverharde parking zien, beslissen we toch nog maar een extra dagje te wachten. Vanaf nu wordt droog weer voorspeld, vandaag is het nog grijs, maar de zon is vanaf morgen van de partij. Ook wenselijk voor mooie uitzichten in de natuur.
OVERNACHTINGEN:VIRASORO – PARKING BENZINESTATION
Coördinaten: -28.058508, -56.013873
Gelegen op 157 meter hoogte.
PRIJS: Gratis.
SCORE: 1/5
COMMENTAAR:
Kleine parking. Vrij druk. Toilet. Stroom mogelijk op het uiteinde van de parking.
Restaurant.
Minpunten: Zichtbaar. Geluid van passage op straat, vermindert ‘s nachts.
ITUZAINGÓ – PARKING BENZINESTATION
Coördinaten: -27.605492, -56.684277
Gelegen op 73 meter hoogte.
PRIJS: Gratis.
SCORE: 2/5
COMMENTAAR:
Kleine parking. Vrij druk tijdens de dag, ver genoeg naar achter parkeren naast het gebouw helpt om hiervan minder last te hebben. Toilet. Restaurantje. ’s Nachts vrij rustig en stil.
Minpunten: Zichtbaar. Grote drukte tijdens de dag.
GEREDEN TRAJECT:
Misión Santa Mariá la Mayor – Concepción de la Sierra – Apóstoles – Colonia Liebig – Virasoro, 94 km
RP2: Provinciale weg, asfaltweg in goede staat, door landbouwgebied.
RP10: Provinciale asfaltweg in goede staat, door landbouwgebied en dorpjes.
RP1 / RP201: Provinciale asfaltwegen, door de plaats Apóstoles via goede brede straten.
Avenida San Martin / RP71: Asfaltweg in goede staat, via het dorpje Colonia Liebig naar RN14.
RN14: Ietwat drukkere nationale weg, vooral rond en in het stadje Virasoro, waar de rijvakken versmallen.
Virasoro – Ituzaingó, 107 km
RN14: Ietwat drukkere nationale weg, vooral rond en in het stadje Virasoro, waar de rijvakken versmallen.
RN120: Zeer rustige weg, mooie asfaltweg, jammer van de vele potholes.
RN12: Mooie rustige asfaltweg.
TOL: RN12, Ituzaingó: 160 ARS voor voertuigen > 2,3 meter hoog (auto’s < 2,3 meter hoog: 100 ARS).
EXCURSIES:
REPRESO YACYRETÁ – HYDROCENTRALE
De grootste waterkrachtcentrale in Argentinië.
Interessant museum in het Visitor Center.
Tour waterkrachtcentrale, met minibus, naar keuze om 11.00 u of om 14.00 u. Duurt 1 ¾ u.
Interessante tour, met veel uitleg door een Spaanssprekende gids (praat langzaam en duidelijk), die de tijd neemt om op alle bijkomende vragen te antwoorden. 3 stops onderweg.
Tour Reserva Santa María, met minibus, om 8 u. Gaat enkel door bij droog weer. Duurt 2 u.
Tot onze teleurstelling wordt nergens gestopt om uit te stappen en een stukje te wandelen. Bij elke interessante vogel of ander dier, stopt het busje, we mogen foto’s nemen door de vuile ruiten en de gids geeft wat uitleg. Toch leuk om doen.
SCORE: 4/5
INKOM: Gratis.
Reserveren op voorhand:
Tel. (03786) 421543
Tel. +54 9 376 4830529
E-mail: [email protected]
PARKING:
Langs de straatkant aan het Visitor Center.
Coördinaten: -27.580130, -56.678280
